İkincı bahar.

kinci bahar 20 bolum.

Ikinci bahar 20 bolum.

Aksam olmusdur. Her kes kendi evindedir. Fahriyeyse Safiye ve Furkanla beraber hastanede refakatci kalmislardi. Fahriye Furkanla konusurken, Taner arar. Fahriyede ordan uzaklasarak telefonu acar.

Taner: Fahriye, ne oldu hani bu gun bulusucakdik. Unutdunmu?

Fahriye: Ay ben onu tamamen unutdum ya. Ne olur kusura bakma. Bu gun oyle sey olduki. kafam cok karisdi.

Taner: Ne oldu ki?

Fahriye: Ya sorma sabah Seda bayildi ayiltamayinca bizde hastaneye goturduk. Zaten son zamanlarda hic iyi diyildi. Meyerse...

Taner: Meyerse ne ?

Fahriye: Tumormus. Ameliyat olmasi gerekiyormus. Simdide hastanedeyiz. Sedada uyuyor zaten.

Taner: Nasil ya? Cok uzuldum. O zaman soyle yapalim. Sen hangi hastanede oldugunuzu soyle, ben oraya geliyim.

Fahriye: Olur.

Haluk abilerin evi.

Mazhar kizlarla cay icdikden sonra, eve doner ve kapiyi anahtariyla acar.

Haluk: O mazhar nerde kaldin bu saate kadar. Bide sabah sen nereye gitdin kosarak? Banada Edip soyledi.

Mazhar: Abi acil bir isim cikdida. O yuzden gitdim.

Haluk abi: Peki bu suratinin hali ne oyle. Sanki mutluluktan ucucak gibisin , amma ayni zamanda diyilsin gibi. Sanki keyfin var amma yokmus gibi. Ne is?

Mazhar: Aslinda...aslinda anlatsam iyi olucak qaliba.

Haluk: E bencede anlat.

Mazhar: Simdi sabah ben kantindeyken telefonuma bir mesaj geldi.

Haluk: Nasil bir mesaj ki?

Mazhar: Soyleki... en iyisi ben mesaji gostereyim. Diyerek mesaji gosterir. Haluk abi ne diyecegini bilemez once. Yani bir oha demediyi kalmisdi. Fakat mesajdan sonra fotorafi gorunce. Serhati tanir.

Haluk: E bu Serhat ya. Hani sen sormusdun ya nede iyilik olsun diye evlenmis diye. Iste o.

Mazhar: Biliyorum. Amma ben onu tanimadigim icin fotorafdakininde Serhat oldugunu anlamadim ve...

Haluk: Ve ne? Diyerek tedirgin olmaya baslar. Bana bak, sakin gidip kizdan hesap sordum deme?

Mazhar: Demek istemezdim, amma her normal insan gibi kendimi tutamadim boyle bir mesajdan sonra. Gitmez olsaydim keske. Halya kendimi toparlayamadim. Hemde barismamiza ragmen.

Haluk: Demek barisdiniz?

Mazhar: Evet. zar-zorda olsa barisdik. Amma benim icim hic rahat diyil. Cok kotu oldum bu gunku tartismadan once. Bide simdiye kadar soylemediklerinide soyleyince bir az agir geldi sanki. Yani kirilmak ve ya incinmek anlaminda diyil. Aksine incinen bir varsa oda o. Bilmeden incitdiyimin farkina vardim bu gun. Amma bu gun olanlar hepsi bilerek oldu. Tutamadim kendimi.

Haluk: Anliyorum ben seni. Kiskanclikdan kendini kaybetmissin. Amma en onemlisi barismisiniz. Bu bir mucize, cunki Reyhan bacim oyle kolay-kolay affedenlerden diyildir. Iyi gunune denk gelmissin her halde.

Mazhar: Iyi demisken. Serhatla neden bulusdugunu sordum. Bu gun bosandik dedi. Ya oyle bir anlattiki olanlari, keske sormaz olsaydim dedim kendi-kendime.

Haluk: Sahimi? Gercekden bosandilarmi? E bu iyi bir haber. Artik onunuzde bir engelde kalmadi.

Mazhar: Kalmasina kalmadida, bu gun ki kavgadan sonra olurmu? Yani bir azcik gecseydi keske. Siniri gecse. Biliyorum aff etdi ve barisdik, amma...]