İkincı bahar.

Ikinci bahar 38 bolum.

Dugun biter, tum kalabalik  dagilmaya baslar. En sona Gelin ve damad ve en yakin arkadaslari kalir. Aslinda ReyMazda artik kendi evlerine geciceklerdi, ama  arkadaslari bir turlu izin vermiyordu. Surekli bir bahane bulup oyaliyorlardi. Tabi onlar  gelin ve damadi oyalarken, Deniz kizla Sebnemde, onden bir taksi tutup yola cikmislardi. Neden sirf onlar? Cunki Seda ve ya Fahriye gitseydi, ortalikdan kayboluduklari hemen anlasilirdi.  O yuzden Sebnemle Deniz giderler. Apartmanin onune geldikdeyse, taksiden inerek direk ReyMazin tutdugu daireye cikarlar.  Iceri girer girmez, sofrayi kurar, hazirladiklari  filmi takar, sonrada  talimat notlarinin yerini kontrol ederler. Tabi eve varir-varmaz, hemen digerlerini aramislardi Reyhanla Mazhari serbest birakmalari icin. Onlar eve varinciya kadarda, cabucacik  son hazirliklari bitirir  guzel bir muzik acar ve  evdeki tum mumlari yakarak evden cikar ve kapiyi bir az aralik koyup beklerler. Apartman penceresinden gelin arabasinin geldigini gorunceyse, hemen kendi katlarina inip eve girirler. Digerleride ReyMazi serbest birakdikdan sonra arkalarindan taksi tutarak eve doner ve ikisinin evlerine girmesini beklerler, sonrada hep beraber Haluk abilere cikarlar.  ReyMazda ilk once arabadan inmis ve apartmana girmislerdi. Iki kat kalkdikdan sonra, Reyhan aniden durur ve yukari cikmak istemez.
Mazhar: Ne oldu? Neden durdun?
Reyhan: Yoruldum!!!  Nerdiven cikicak taketim kalmadi.
Mazhar: Gercekden yoruldunmu? Yoksa...
Reyhan: Yoksa ne?
Mazhar: Anladin sen bence.
Reyhan: Neyi anladimki?
Mazhar: Reyhan?
Reyhan: Efendim kocacim.
Mazhar: Cok sukur!!! Sonunda <<NE VAR!!!>>  yerine efendim dedin.
Reyhan: Evet oyle dedim. Ama istersen eski duzenimize done biliriz.
Mazhar: Yok kalsin. Ben yeni duzeni cok sevdim. Kalsin bence.
Reyhan: Iyide sen neyi diyicekdinki? Ben neyi anlamisim?
Mazhar: Bence biz bu konuyu uzatmayalim. Cunki uzadikca uzuyor. O yuzden bir an once evimize cikalim. Diyerek Reyhani kucagina aldigi gibi nerdivenleri cikmaya baslar.
Reyhan: Ya yorulucaksin ama.
Mazhar: Yapma allah askina. Deminden istedigin sanki bu diyildi.
Reyhan: Sirf ben istedim diye yapiyorsan, gerek yok. Indir beni.
Dediyinde Mazhar bir an durur ve der.
Mazhar: Reyhan, sacmalama. Ben seni bir omur boyle tasimaya hazirim.
Reyhan: Sadece hazir olmakla olsaydi. Sen hazir ola bilirsinde, ama ben senin yorulmani ve sakattlanmani istemem. Kiyamamki ben sana.
Mazhar: Onemli diyil canim benim. Hem burda konusacagimiza evimize ciksak artik. Diyerek kendi dairelerine cikar. Kapinin onune geldiginde kapinin aralik oldugunu gorunce, bir an cok endiselenirler, ama sonra muzik sesini duyunca bir az rahatlar ve kapiyi tam acdiklarinda mum isiklarini gorunce durumun farkina varir ve tamamen rahatlarlar. Tabi  Mazhar Reyhani halya indirmediyi icin kapiyi Reyhan acar. Iceri girdiklerindede Mazhar Reyhani kucagindan indirerek kapiyi kapatir.
Mazhar: Sonunda evimize geldik.
Reyhan: Bizim evimize.
Mazhar: Soylemesi bile cok guzel dimi?
Reyhan: Hemde cok guzel. Sanki bir masalin icindeymisiz gibi.
Mazhar: Sankimi? Unutdun qaliba. Biz zaten bir masalin icindeydik bu gece. Simdide sira masalin kitaplarda olmayan kismini yazmakda.
Reyhan: Masalin bundan sonraki kismi tamamen bize ozel diyorsun yani?
Mazhar: Oyle tabikide. Bu arada supriz isini iyi dusunmusler. Baksana ev buram-buram romantizm kokuyor.
Reyhan: Yani benim bildiyim, bizimkiler bu kadarla yetinmezler. Kesin bunun devamida var.
Mazhar: Bencede var. Diyerek bir azcik dondugunde, kapinin yanindaki aynanin ustunde bir not gorurler.
Mazhar: Buda ne ya?
Reyhan: Dur bi bakalim. Diyerek notu yapisdirildigi yerden koparir ve ikisi birlikde okumaya baslarlar.
Reyhan/Mazhar:  Yerleri  daha bu gun sildik, o yuzden bir zahmet sizin icin aldigimiz cici terliklerinizi giyip  oyle geciniz.
Mazhar: Enteresan bir surpriz anlayisi.
Reyhan: Normal insanlar icin evet bizim arkadas cetesi icinse hayir.
Mazhar: Katiliyorum. Zaten enteresan olan insanlar icin boyle enteresan bir surpriz anlayisi  qayet normal olsa gerek. Neyse bakalim cici terlikler nerde.
Reyhan: Bak burda. Diyerek siyah ve beyaz terlikleri gosterir.
Mazhar: Harika! Terliklerin renkleride konsepte uymus.
Reyhan: Oyle. Ay benimki cok sirin. Ayicikli hemde.
Mazhar: Gordum der ve terliyini giydiginde icinde bir not oldugunu fark eder ve notu alip okur.
Mazhar: Terliklerinizi giydiyseniz, dogru salona. Aklinizdan gecenleri sessize alin, cunki hazirladigimiz suprizlerin hepsini gormeden size huzur yok.
Mazhar: Yok  bide dovseydiniz. Der notu okudukdan sonra. Reyhanda ona bakarak  gulmeye baslar.
Mazhar: Cok komik dimi?  Sorar gulerek.
Reyhan: Evet, cok komik. Hadi emri duydun. Dogru salona!!! Der ve Mazharla beraber salona girdiklerinde, agizlari acik kalir. Salonun tavanindan sallanan renkli balonlar, muhtesem bir sofra, muzik, renkli ve ayni zamanda kokulu olan mumlar onlari cok sasirtmisdi.
Reyhan: Oha!!! Buda ne boyle?
Mazhar: Anlasilan surprizler daha yeni basliyor. Bak burda neler var. Diyerek balonlarin ucuna kurdelayla baglanmis tebrik notlarini Mazhara gosterir. Ikiside birer - birer notlari okur ve cok sevinirler. Arkadaslarindan boyle guzel tebrikler almak onlari cok mutlu etmisdi. Notlari okudukdan sonra beraber sofraya gecerler. Zaten dugun sirasindada, eylenmekden yemek yemeye firsat olmamisdi. Zaten, hepde oyle olmazmi. Bizimkilerde bunu bildikleri icin, sakin ortamda  bas-basa yemek yemeleri icin deniz mahsulleriyle zenginlesdirirlmis, sahane bir sofra hazirlarlar. Deniz mahsullerinden hazirlanmis bir kac hafiv yemek, salatalar ve beyaz serap. Tamda bu gune  ve bu geceye uygun bir sofra kurmuslardi. Muzikde ortama ayri bir hava katiyordu. Yemeklerini yedikden sonra, tam odalarina gecmeyi dusunurken, Salonun kapisinda  bir not gorurler.