Vakantie

deel 68

eva: 

'Ik heb met bols gesproken en ik heb gezorgd dat jullie haar mogen laten gaan we hoeden haar wel met een zendertje in de gaten. De ontvoerders zouden over een half uur bellen om een plek af te spreken. Jullie kunnen nu even gaan praten met maud en over een half uur  hier heen komen'. We lopen naar het cellen blok en maud kijkt verast op als ze ziet dat wij in de deuropening staan. Zonder pardon sleur wolfs haar mee naar de verhoorkamer waar hij haar tegen de muur op duwt met zijn hand bij haar keel. 'Waar is mijn dochter' schreeuwt hij hard. Maud houd haar mond niet van plan iets te zeggen. 'Wolfs kom' pak ik zijn arm beet om hem weg te trekken bij maud. 'zitten' wijs ik naar de stoel voor ons. zonder wat te zeggen gaat ze zitten, geschrokken van wat er net is gebeurd. 'laten jullie me gaan jullie weten wat er anders met fleur gebeurt' ze gaat met haar hand langs haar nek.  wolfs wil maud al weer aanvliegen maar ik hou hem tegen. 'Hoe veel weten jullie van ons' kijkt wolfs haar dreigend aan. 'Meer dan jullie zouden denken' zegt ze heel geheimzinnig. 'Ik wet dat jullie in de pontie wonen dat eerst van jou man was maar hij is dood geschoten op jullie bruiloft' zegt maud met een grijns van oor tot oor.  Ik voel dat tranen opkomen als ik terug denk aan die tijd hoe weet zij dit wat wil ze van ons. wolfs ziet dat ik het even niet meer trekt dus pakt hij mij bij mijn bovenarmen en tilt mij omhoog. 'Wij zijn wel uitgepraat we komen je over een kwartier halen nu blijf je daar zitten' kijkt wolfs maud boos aan.