Vakantie

deel 92

eva:

Ik sta op en loop naar sophie toe die alleen maar verder in elkaar duikt. Ik hurk naast haar stoel neer en leg mijn hand op haar rugje. 'Ik zou jou nooit pijn doen, dat dat vroeger zo was is niet normaal. Ik hou van je en wolfs ook. Onthoud dat goed hé we zullen je nooit maar dan ook nooit pijn doen' heb ik onder tussen mijn vinger onder haar kinnetje gelegd waardoor ze mij moest aan kijken . Ik veeg een traantje van haar wangen er ontstaat een kleine glimlach op haar gezicht. Ik til haar op en zet haar op mijn schoot. Haar hoofd rust op mijn borst waarna ik haar zachtjes heen en weer wieg. Na een tijdje stoppen de tranen en kijkt ze omhoog. 'Wat zullen we dadelijk gaan doen' 'koekjes bakken' springt ze op om al naar de keuken te rennen. 'sorry lieverd ik kan niet koken' draai ik lachend mijn hoofd weg. 'Maar ik wel, van papa geleerd' kijkt ze mij glimlachend aan waarna ze blijkbaar al een van wolfs kookboeken uit de kast heeft gepakt. Ze loopt terug naar mij met het boek in haar handen om vervolgens weer bij mij op schoot plaats te nemen. Ze bladert uiterst geconcentreerd door het boek precies hoe Wolfs dat ook altijd kon doen. 'Ik wil deze bakken' zei ze na een tijdje vastbesloten. Gelukkig wees ze iets makkelijks aan, zandkoekjes. Ei, melk, suiker en bloem zo mogelijk kan dat niet zijn. 'Oke eerst ruim ik even de tafel op en dan gaan we bakken was maar vast je handjes. Ik zet de borden en bekers in de vaatwasser en maak het tafelkleed schoon. Lotte nam ik mee en zette ik in haar wipstoel op het aanrecht. Zodat zij er ook bij was en zo zat ze er ook altijd bij als Wolfs aan het koken was en daar genoot ze altijd van.