Vakantie

deel 102

eva:
'We gaan naar de Efteling' zeg ik tegen Sophie als ik de borden al in beeld zie komen. 'Wat is dat' kijkt Sophie ons vragend aan. 'Ken jij de sprookjes' ben ik nu degene die vragend kijkt. 'Met Sneeuwwitje en die van Roodkapje en dat er dan zo'n boze wolf is. En een sprookje van Assepoester'. Noemt Sophie wat sprookjes op 'die zijn daar allemaal' knik ik 'echt' kijkt ze mij ongelovige aan. ' ja dat is echt zo' de twee oogjes van Sophie kijken mij ongelovig aan. 'Wanneer zijn we er'  is ze nog ongeduldiger. ' als je hele grote rieten torens ziet dan zijn we er' Sophie knikt . de rest van de weg heeft ze alleen maar naar buiten zitten kijken of ze de hogen rieten torens al ziet. Wolfs parkeert de auto we konden best ver vooraan parkeren want druk was het voor de Efteling zijnde nog niet. Vrolijk springt Sophie de auto uit 'even wachten he, anders raken we je dadelijk kwijt en zetten ze je bij Doornroosje in de toren'. Snel pakt ze Wolfs zijn hand vast die net de buggy uit de auto heeft gehaald. Waar ik Lotte in vast maak en met z'n vieren lopen we naar de ingang om niet veel later het park binnen te lopen. 'Waar moeten we heen' kijkty Sophie omhoog naar ons. 'Het sprookjes bos is daarheen' wijs ik naar een pad waar we in moeten. Dit lever een vragende blik van Wolfs omdat hij niet had gedacht dat ik wie waar we heen moeten omdat we hier nooit kwamen. ' staat op dat bord slimmerd' wijs ik het bord aan waar groot sprookjes bos op staat. Wolfs schud lachend zijn hoofd. We lopen het pad in en het eerste waar we bij komen zijn de rode schoentjes. Je hoort Sophie gewoon denken hoe het kan dat ze bewegen zonder dat er iets aan vast zit.