Vakantie

Deel 108

Eva:
'Goed jullie mogen blijven op een voorwaarde, ik wil geen geklef op de werkvloer'. Opgelucht halen Wolfs en ik adem. 'Maar ik wil nog iets met jullie bespreken. Ik hoorde net hoe Sophie jullie haar vader en moeder noemde. Jullie moeten je niet te veel hechten aan haar. Zij ook niet aan jullie, het is een kwestie voor jeugdzorg. Ze heeft een oom waar ze heen moet zij hebben de voegdij over haar'. 'Wat moet ze bij ons weg' spring ik op van mijn stoel waardoor die met een luide klap op de vloer beland. 'Eva ik kan er niks aan doen en ik zeg ook niet dat het ze het ook door gaan zetten maar ze komen woensdagavond langs'. Tranen branden in mijn ogen Sophie voelt gewoon als mijn eigen kind. Met veel moeite hou ik ze binnen. 'Wij nemen vandaag vrij' staat ook Wolfs op. 'Dat kan niet zomaar' 'we hebben zat overuren' opent Wolfs de deur waarna hij mijn hand pakt en mee naar buiten neemt. Zelf ben ik versteend nog steeds branden de tranen alleen bij het idee al dat soof bij ons weg gehaald zou worden. 'Kom je soof' steekt Wolfs zijn hand naar Sophie uit die blij van de bureau stoel afspringt. Ik pak Lotte van Marion over wat mij een vragende blik van Marion bezorgt. 'Kom vanavond langs leg ik het uit' 'is goed' knikt Marion.

'Heey het komt goed Eef' geeft Wolfs een zacht kneepje in mijn bovenbeen. Een traan kan ik niet binnen houden en vind zijn weg naar beneden zo op de hand van Wolfs beland die op mijn schoot ligt. 'Het komt goed schat ik ga er alles aan doen om te zorgen dat ze mag blijven. Alles geloof je mij alles' heeft hij zijn vingers onder mijn kin geplaatst. 'Wat is er' kijkt Sophie ons vanaf de achterbank vragend aan. 'Niks lieverd er is niks' laat ik mijn hoofd tegen de leuning vallen.