Vakantie

deel 113

eva:

Ik loop steeds verder naar achteren tot ik de koude ijzeren muur van de loods voel. lars en maud zie ik geboeid worden. en ook de tante hebben ze al bols kan ik niet vinden. Zoekend kijk ik rond nergens zie ik hem ook wolfs zie ik niet hoe hij eerst beschermend voor mij stond is hij nu verdwenen. Ik knipper met mijn ogen en probeer mijn adem regelmatig te houden. wat moeilijker gaat dan ik verwacht had opeens word ik mij mijn arm gegrepen waarna de andere om mijn nek plaats vind. Geschrokken kijk ik om recht in het gezicht van bols. Het AT had niks door die waren de rest naar buiten aan het begeleiden. 'Wolfs, wolfs' schreeuw ik hard uit paniek wolfs zie ik uit de menigte komen. Bols trekt zijn pistool en houd hem tegen mijn buik. Mijn adem stokt in mijn keel ook in wolfs ogen zie ik angst hij houd het pistool strak voor zich uit. Een traan rolt van mijn wang bols pakt mij strakker vast. Een ding was zeker hij zou niet uit de loods kunnen komen door alle collega's die buiten waren. wolfs roept ze op door de porto en ik voelde hoe bols gestrest is. 'Een stap dichter bij en jullie zullen jullie kind verliezen' houd bols zijn pistool nog strakker tegen mijn buik. 'Hoe weet u er van' roep wolfs verbaast en tegelijk boos. 'Ik weet alles van jullie' ik voel zijn grijns in mijn nek. Ik moest iets doen zonder er ook maar over na te denken wissel ik een snelle blik met wolfs. Waarna ik hard naar achter trap zo tegen bols aan. zijn arm komt even van mij los ik duik weg en zo heeft wolfs de kans om bols neer te schieten. Een harde knal hoor ik waarna ik op de grond zak en alles zwart word voor mijn ogen.