deel 78

529 16 0
                                    

eva :

Marion is naar huis gegaan en mark en fleur zijn even een rondje wandelen. Lotte zit op mijn schoot en sophie geeft aan mij en wolfs een uitleg over haar tekening. 'Kijk dit is papa dit is mama en dit is lotte en dat ben ik' knikt ze aandachtig. Voor een kind van haar leeftijd kon ze nog best mooi tekenen. Maar wat ik nog mooier vind is dat ze ons haar vader en moeder noemt. We hebben het er eigenlijk niet over gehad met mechels of dat het mag maar ik hoop het zo. Niet alleen voor wolfs en mij maar vooral voor sophie. Ik zie in wolfs zijn ogen dat hij precies hetzelfde denkt. 'Wouw soof die heb jij mooi gemaakt' sophie knikt blij en klimt bij wolfs op schoot. 'Wil jij dadelijk helpen met koken'? vraagt wolfs aan sophie die blij opspringt en al naar de keuken wil lopen. 'Zo gek niet nu al' moest wolfs lachen om de actie van sophie. 'Ik ga nog even hardlopen' wil ik al op staan en lotte in de box leggen. 'Eef zou je dat wel doen je bent al een paar dagen niet lekker'. 'Ik moet gewoon even rennen' schud ik mijn hoofd. Wolfs staat ook op en loopt op mij af. 'Doe je wel voorzichtig als het ziet gaat stop je bel je me en dan kom ik je halen' 'beloofd' Knik ik waarna wolfs een kus op mijn lippen plant.

In mijn hardloop kleren loop ik de ponti uit. En begin ik te rennen ik ben nog geeneens de hoek om en ik voel al dat het zwaar is. Ik negeer het en ren gewoon door het kon komen omdat ik al een week niet meer gerend had.

VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu