Vakantie

deel 120

Eva:

vandaag was het de avond dat sophie bij ons weg moet. Ze geeft wolfs een knuffel waarna ze op mij afloopt. 'Ik wil niet weg mama' pakt ze mij huilend vast. 'Ik wil bij jullie blijven' niet wetend wat ik moest zeggen hou ik mijn mond. Wolfs pakt mijn hand vast sophie haar armpjes zitten strak om mijn benen geklemd. Loslaten zou ze niet ik zak door mijn hurken en sla mijn armen om sophie heen. Haar hoofdje laat ze op mijn schouder rusten ook wolfs was ondertussen door zijn knieën gezakt en gaat met zijn hand over sophie haar rug. 'Ik hou van jullie' fluistert ze zacht 'wij ook van jou' fluistert wolfs waarna hij zijn hand door haar haar haalt. 'sophie moet nu mee' zegt een vrouw van jeugdzorg ongeduldig. Ik sta op en druk nog een vlug kusje op haar voorhoofd. 'Kom soof je moet gaan' vooruitlopen naar de auto lukt niet door sophie die mijn benen weer vast heeft gegrepen. 'Nee ik wil niet' rollen de tranen van haar wangen. waardoor er ook een traan uit mijn ooghoek komt rollen 'sophie je moet mee' probeert de vrouw haar van mij los te trekken. Haar greep was te vast en het lukt de vrouw eerst niet haar los te krijgen. opeen gegeven moment zakt de kracht uit haar armpjes en kan ze niks meer doen. Ze word opgetild door de vrouw en mee genomen naar de auto. Ze probeert nog los te komen uit haar greep door heen en weer te draaien. 'Nee nee' schreeuwt ze hard terwijl ze haar armpjes naar ons uitstrekt. wolfs en ik stonden er verslagen bij we wilde iets doen maar dat konden we niet. sophie word de auto in gezet waarna de deur snel word dicht gelagen. Haar hand rust op het raam naast haar en met betraande ogen kijkt ze ons aan. Lang kunnen we haar niet meer zien omdat de auto al snel de straat uit rijd. Ook bij mij zijn ondertussen mijn wangen nat geworden van de tranen en wolfs slaat zijn armen om mij heen waarna ik mijn hoofd op zijn borst laat rusten.