Vakantie

deel 116

eva:

'Weetje wat stik er maar in' smijt ik de stoel waar ik op zat naar achteren. Waarna ik naar boven ren wolfs bij die stel gekken van jeugdzorg achter latend. De deur van mijn slaapkamer smijt ik hard dicht waarna op de stoel die in de kamer staat plaats neem. Waarom kunnen ze niet gewoon begrijpen dat het voor soof beter is hier te blijven ze kent heel die oom niet eens. Als het beter voor haar was dat ze daar heen ging had ik er ook echt niet moeilijk over gedaan. Ik hoor een zachtjes geklop op de slaapkamer deur. 'Ja' zeg ik dat hij binnen mag komen. tot mijn verbazing is het niet wolfs die er staat maar sophie. 'Wie zijn die mannen beneden' kijkt ze mij vragend aan waarna ze op mijn schoot plaats neemt. 'Die willen dat jij terug gaat naar je familie' bij het woord familie voel ik dat ze versteen. 'Niet naar hun maar naar jou oom' haal ik mijn hand door haar haar. Ze knikt zachtjes 'maar ik wil bij jullie blijven' rolt er een traantje over haar wangen. 'Dat willen wij ook maar het kan niet' omhels ik sophie die met tranen in haar ogen op mijn schoot zit. Ook bij mij rolt er weer een traan uit mijn ogen.'Eef ze willen met soof praten' staat wolfs in de kamer naar de grond te kijken. 'kom je' strekt wolfs zijn hand naar sophie uit die geen aanstalten maakte om met hem mee te gaan. Ze klampte zich aan mij vast 'Ik wil niet' snikt ze zacht. 'Moet mama ook mee gaan dan' is wolfs voor sophie gehurkt gaan zitten. sophie knikt waarna ik op sta met sophie nog om mij heen. Normaal kon ik haar makkelijk tillen maar door alles vandaag voelde mijn lichaam zwak en natuurlijk kwam het ook een beetje omdat ik zwanger ben. 'Doe maar lopen dan hou ik je hand wel vast. zet ik haar op de grond waarna ze snel mijn hand vast pakt. En wolfs zachtjes een keer over mijn rug wrijft en mij een gerustellende blik toe werpt.