Vakantie

deel 59

wolfs:

In amsterdam hadden ze het doorgekregen nummer uitgepijlt met succes want binnen no time hadden ze maud gevonden in een oud huis. Ze is net binnen gebracht en zit nu in de verhoorkamer. Snel giet ik mijn koffie naar achteren en wenk romeo  mee. hij moet vanachter het glas mee kijken. Ik loop de verhoorkamer in en zie hoe maud even schrikt omdat ze me herkende. Ik neem plaats op de stoel tegenover haar. Haar gezicht staat strak niet van plan een woord te zeggen. 'We hebben ze gevonden, de kinderen verduidelijk ik mezelf'. Maud zegt niks en kijkt doelloos om zich heen. 'Waarom moesten ze dood' sla ik nu boos met mijn hand op de tafel. 'Nog steeds geeft de vrouw voor me geen kik. 'Ik ben hier toch zo weer uit' praat maud nu voor het eerst. 'Daar zou ik maar niet zo zeker van zijn wij hebben genoeg aanwijzingen voor de dood op jullie eigen zoon. en van die andere kinderen komen we er ook nog wel achter genoeg bewijs dat u en uw man het waren. Dus bekennen scheelt een hoop ellende'.  Heb ik mijn stem verhoogd dat het bijna schreeuwen is. Nog steeds houd ze haar mond het kwam bij mij nu echt op een irritatie puntje. 'Weetje we praten morgen verder mijn collega's nemen dna van u af'. Sta ik op om vervolgens de verhoorkamer uit te lopen. 'En nu' komt romeo uit de kamer waar je door het geblindeerde raam kan kijken. 'morgen praat ik verder met haar zo heeft het heen zin' Schud ik mijn hoofd. 'He wolfs ga je naar huis' komt marion naar mij toe lopen. 'uh ja hoezo'  kijk ik marion die voor me staat vragend aan. 'Wens haar maar beterschap van mij'. 'Zal ik doen knik ik naar marion waarna ik doorloop.

Vertel even wat je van het verhaal vind en vinden jullie het verhaal niet te langdradig worden of valt dat wel mee