Vakantie

deel 118

eva:

'Wat is er' til ik met mijn vinger haar hoofdje op die op wolfs borst hangt. 'Ze gingen vragen stellen' zegt sophie helemaal in paniek. 'Ja maar dat moet ook ze willen wat dingen weten'. 'Maar ik vind ze eng' stottert soof. 'Weetje wat eef wat ze ook zeggen wij blijven er bij' knikt wolfs. Waarna hij op staat met sophie die als een aap om zijn nek hangt. Ik volg hem naar beneden waar we de mannen nog aan de tafel zien zitten.

Na een hoop gezeur mochten wolfs en ik er toch bij blijven. En is het gesprek snel gegaan. Sophie hebben we naar boven gestuurd om vast haar tanden te poetsen en om te kleden. Wij zitten nog voor de mannen van jeugdzorg. 'En kan ze blijven' is wolfs de eerste die iets zegt. 'Nou nee haar oom heeft de voogdij over haar dus, of ze het hier nou goed heeft of niet ze moet terug'. Zegt een van de mannen op ijzige toon. 'Wat heeft heel dit gesprek dan voor nu' zegt wolfs op een boze toon. 'Het heeft ook geen nu het gesprek moet er gewoon zijn' haalt een van de mannen zijn schouders op en staat op. 'Wat zijn jullie voor een klootzakken jullie zagen toch hoe vreeslijk sophie het gesprek vond, en dat noemt zich jeugdzorg' ben ik nu de gene die mijn woede niet kan in houden. 'Fijne avond, we komen sophie vrijdag avond halen' knikt de man met een gemaakte glimlach om vervolgens de trap op te lopen als ik de deur dicht hoor slaan val ik in wolfs armen. 'Het is niet eerlijk' schud ik mijn hoofd terwijl ik die laat rusten op wolfs borst. 'Zijn de mannen weg' horen we de zachte stem van sophie onder aan de trap. 'Ja ze zijn er niet meer' sophie glimlacht en komt op ons afgerend. 'Mag ik vanavond bij jullie slapen' kijkt ze ons met een pruillip en puppy oogjes aan. 'Tuurlijk lieverd' tilt wolfs sophie bij hem op schoot.