deel 123

518 18 0
                                    

Eva:

We stonden al voor de deur bij rowen waar wolfs aan belt. Niet veel later doet de vrouw die ik vanochtend ook aan de telefoon had open. We lopen de kamer in en ik kijk zoekend om mij heen maar nergens is een spoor van haar te vinden. 'Ze is boven' beantwoord rowen mijn stille vraag. 'Daar is ze niet meer vandaan gekomen sinds vrijdag avond' haalt hij wanhopig zijn schouders op. 'Wat en dan bel je niet even wat eerder' kon ik hier best boos om worden. 'sorry ik wilde jullie niet storen in het weekend' kijkt hij naar beneden. 'Dit gaat om een kind niet om even een vraagje ofzo' is wolfs nu degene die boos reageert. 'Op welke kamer is ze boven' zeg ik nors terwijl het niet de bedoeling was dat ik zo zou reageren. 'Als je de trap op komt links' ik draai me om en aan de voetstappen hoor ik dat wolfs mij volgt. Zachtjes open ik de deur van de kamer van sophie. Ik zie haar in elkaar gedoken in op het hoekje van haar bed tegen de muur. Haar knieën opgetrokken en haar armen er om heen waar haar hoofdje tussen rust. 'Soof' loop ik rustig haar kant op sophie kijkt met een betraand op. Een glimlach verschijnt op haar gezicht als ze mij en wolfs opmerkt. Ze springt op van haar bedje en rent op mij af. Waarna ik door mijn hurken ga en sophie in mijn armen rent. wolfs hurkt naast mij met lotte in zijn hand waarna sophie ook wolfs een knuffel geeft. Na een hoop geknuffel tilt wolfs sophie op en haar op haar bedje zet. 'Wat was er nou allemaal aan de hand' pakt wolfs beide handen van sophie vast. 'Ik wil thuis blijven' rolt er weer een traantje naar beneden.

VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu