Vakantie

Deel 124

Eva:
Samen met Sophie waren we weer naar beneden gelopen waar Wolfs en ik plaats nemen op de bank en Sophie snel bij mij op schoot kruipt. 'Het is beter als ze weer bij ons komt' begint Wolfs het gesprek. 'Dat kan niet zomaar ik heb de voogdij over haar' stribbelt Rowen gelijk tegen. 'U wilt toch niet zeggen dat dit goed voor haar is' ben ik degene die nu antwoord. Rowen kijkt naar beneden naar zijn handen en de mensen van jeugdzorg staan er wat verslagen bij. 'Misschien moet ze inderdaad terug naar jullie' zucht de vrouw van jeugdzorg omdat ze dit niet had gewild. Een glimlach breekt door op mijn gezicht hetzelfde gebeurd bij Wolfs. 'Dus ze mag mee naar huis' zegt Wolfs blij. De vrouw van jeugdzorg knikt zachtjes. 'En wat als ik het er niet mee eens ben' zucht hij diep terwijl hij mij en Wolfs vernietigend aan kijkt. 'Dan heeft u pech ze kan niet hier blijven' haalde ze haar schouders op. 'Jullie kunnen haar mee nemen' knikken ze waarna ze naar boven loopt waarschijnlijk om de spullen van soof te pakken. 'Sorry' zeg
ik terwijl ik Rowen aan kijkt. Het enige wat ik terug krijg is een vernietigende blik waarna hij naar de keuken loopt. Ik kijk Wolfs aan en rol met mijn ogen wat een kleine en zachte grinnik van zijn kant oplevert. Sophie lag al bijna in mijn armen te slapen je kon zien dat ze hier niet gegeten had. Sophie was al niet dik en ook niet dun, maar nu kom je echt haar ribben onder een klein dun laagje huid voelen. Glimlachend leg ik mijn hoofd op Wolfs schouder waarna hij een klein kusje op mijn slaap drukt. Rowen komt weer terug gelopen uit de keuken en neemt plaats in de stoel. Jeugdzorg roepte ons en wij stonden op net voor we de woonkamer verlaten. Sist Rowen 'denk maar niet dat ik dit jullie ooit ga vergeven jullie hebben mij alles af gepakt' er onder de indruk van hem zijn we iet dus na een schouder ophaal lopen Wolfs en ik dan ook door.