Vakantie

Deel 103

Eva:
Na ook de draak gezien te hebben met zijn schatkist komen we bij de trollen koning waar je op een soort tegel kon gaan staan die na een heel verhaaltje begon te trillen. Maar dat is iets wat Sophie niet weet. Dus neem ik haar mee met Lotte ook in mijn handen om naar de steen te gaan. De trollenkoning begint zijn verhaal en even later begint de steen te trillen waar we op staan. Sophie springt verschrikt weg terwijl Lotte het uitgiert van het lachen terwijl ze in mijn armen ligt. Sophie was naar Wolfs gerend en toen ik omdraaide zag ik dat ze op Wolfs zijn nek zat. Ook met een nog steeds vrolijke Lotte loop ik terug en zet haar in de buggy. 'Schrok je' pak ik haar hand vast die op Wolfs zijn schouder ruste. Waarna Sophie zachtjes knikt. Ik schenk haar een glimlach om haar vervolgens los te laten en Wolfs zijn hand te pakken.

Zo waren we langs veel sprookjes figuren gegaan en overal stopte we wel om te kijken. Sophie rende blij voor ons uit. Het doet ons goed haar zo vrolijk te zien kon ze tenminste alles van vroeger even vergeten. Het laatste waar we kwamen was het kasteel van Doornroosje. 'Doornroosje doet slapen' kijkt Sophie haar ogen uit. 'Ja en dan komt er een prins die haar wakker kust' kent Wolfs het sprookje ook. 'Ja en dam is de heks weg' maakt Sophie het sprookje af terwijl ik twijfel of het sprookje wel echt zo ging. 'Gaan we nu naar de elfjes' vraagt Wolfs aan Sophie die gelijk knikt. De droomvlucht zat hier om de hoek dus het was niet ver lopen. Als we in de rij staan leun ik tegen het hekje sluit even mijn ogen en leun mijn hoofd naar achter. 'Gaat het schat' komt hij naast mij staan en zijn hand rust op mijn arm. 'Beetje duizelig, maar het gaat wel echt' druk ik Wolfs op zijn hart dat hij zich geen zorgen hoeft te maken.