deel 73

540 19 0
                                    

eva:

'zijn jullie de ouders van fleur' vraagt de dokter voor ons. Wolfs knikt maar omdat hij geen zin heeft alles uit te leggen. 'Ik heb goed en slecht nieuws. Uw dochter is weer wakker en daar gaat het goed mee op een paar kneuzingen na. Maar haar zoontje heeft het niet overleefd. waarschijnlijk omdat ze een harde klap heeft gehad in haar buik'. Ik slik een brok in mijn keel weg bij wolfs en mark gebeurd hetzelfde. 'mogen we naar binnen' stottert wolfs. De dokter knikt en loopt weg waarna ik wolfs hand pak en we achter mark aan de kamer in te lopen. Fleur ligt in een groot zieken huis bed haar open gaan een stukje open als mark met zijn hand langs haar gezicht gaat. 'Wat is er gebeurd' zegt ze schor. wolfs en ik nemen plaats op de stoelen en mark zit op fleur's bed en pakt haar hand vast. 'Ons zoontje heeft het niet overleeft. Je bent ontvoert geweest dat weet je toch nog wel' zegt mark stotterend tegen haar. fleur slikt en de tranen stromen over haar wangen 'Is is hij dood' voorzichtig knikt mark en geeft fleur een knuffel. Alweer komt de misselijkheid bij mij op diep adem ik in en dan weer uit. Mijn ogen knijp ik dicht en buig met mijn hoofd naar voren in de hoop dat het wat zakt. 'Eef gaat het' voel ik wolfs hand op mijn rug. 'Ja hoor' zeg ik zo rustig mogelijk. 'het gaat niet dat zie ik aan je. jij komt mee gaan we even frisse lucht halen buiten'.' Nee jo dat hoeft niet' 'jawel eef dat moet wel je ziet er echt heel slecht uit'. 'En bedankt he' 'wij zijn zo terug' zegt wolfs tegen mark die fleur aan het troosten is. Om vervolgens mij uit mijn stoel omhoog te trekken en mij mee te nemen naar buiten.

VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu