Vakantie

deel 117

eva:

'Zo u bent weer wat afgekoeld mevrouw' zegt de man met een afschuwende toon. Ik geef hem een dodelijke blik wolfs stond aan de andere kant van de kamer achter de mannen. Waarschijnlijk wilde hij gewoon zeker weten dat ik die mannen niet zou aan vliegen. Ik neem plaats op de stoel voor hun en sophie kruipt op mijn schoot. 'Dit gesprek is allen met het kind' zegt de man gelijk. Ik wil op staan maar sophie blijft me vast houden. 'Kom schat je moet me even los laten jij moet even met deze meneren praten' probeer ik zo te zorgen dat ze mij los laat. 'Maar ik wil bij jou blijven' schieten de tranen weer in haar ogen. 'Als jij nu even met deze meneren gaat praten dan gaan we morgen hele lekkere koekjes bakken en jij mag kiezen welke' is wolfs er ook bij komen staan. 'Beloofd' kijkt ze wolfs met smekende oogjes aan en een trilling in haar stem. 'Beloofd' knikt wolfs waarna hij met zijn hand door sophie's lange haar gaat. Voorzichtig laat ze mij los en gaat ze op de andere stoel zitten. Ik sta op en loop achter wolfs aan naar boven. Ik kijkt nog een keer om naar sophie die bang op de stoel naar de twee mannen voor zich aan het kijken is. Wolfs en ik nemen plaats op ons bed waarna ik mijn hoofd tegen zijn schouder laat vallen. 'Het komt goed eef ze zullen zelf wel zien hoe gelukkig soof hier is' een glimlach komt op mijn lippen maar vertrouwen er in heb ik nog niet. We zitten nog geen 5 minuten boven of we horen al hard gebonk op de trap. Niet veel later vloog dan ook de slaapkamerdeur open waar sophie doorheen gerend komt. Ze springt bij wolfs op schoot en tranen stromen alweer van haar wangen.