Vakantie

deel 114

wolfs:

Nadat eva bols een trap heeft verkocht heb ik een paar seconden de tijd om bols neer te schieten. bols klapt tegen de ijzeren muur een na schok van zijn lichaam volgt waarna al snel een straaltje bloed uit zijn voorhoofd komt. Eva valt op de grond haar ogen gesloten en ze komt niet omhoog. Snel ren ik op haar af vaag zie ik hoe de belgiesche collega's bij bols kijken. Ze maken een teken dat hij dood is. Eva til ik op en leg ik op de bank met mijn hand ga ik langs haar wang wat haar oogleden doet laten trillen. Haar hand beweegt wat en pakt mijn hand die op haar wang rust. 'Waar is Bols' zegt ze schor. 'Dood' zeg ik zonder emotie. Eva slaat haar armen om mijn nek waarna ik met mijn hand door haar haar ga. 'gaat het weer' fluister ik zacht tegen haar lippen. Zachtjes knikt ze en gaat ze regt op zitten waarna ze al snel op staat en de loods rond kijkt. 'Mijn oog valt op een muur met foto's van kinderen dezelfde foto's als op de documenten vonden die we in de villa hadden gevonden. 'Eef' wenk ik haar naar mij toe. 'zelfde foto's' merkt eva ook gelijk op. 'Vrienden van forenschies maar bellen dan' kijk ik Eva vragend aan die gelijk knikt.

Eva:
Dat knikken was iets wat ik beter niet had kunnen doen. Want weer duizelt het voor mijn ogen snel grijp ik opzij naar Wolfs. Twee sterke armen vangen mij op 'Eef gaat het echt' kijkt hij mij vragend aan. ' Ja het gaat' ga ik weer recht staan terwijl ik mijn hoofd voel bonken en het misselijke gevoel zit hoog. 'We moeten zo ook nog naar die oom' zeg ik. Wolfs zucht diep ' Eef we kunnen ook altijd morgen nog naar die oom gaan. Ik breng je dadelijk gewoon weer naar huis'. 'Nee Jo kan gewoon door werken hoor' pak ik mijn telefoon om forenschies te Bellen. 'Eigenwijs' hoor ik Wolfs nog net mompelen.