deel 28

674 27 0
                                    

eva:

Als we terug komen bij de tent ligt lotte al in mijn armen te slapen. Ik zie  sophie aan de tafel van haar tent zitten maar haar ouders zie ik niet ik geef lotte aan wolfs en loop er naar toe. Als ik dichter bij kom zie ik dat er tranen over haar wangen glijden. Ik hurk naast haar neer. 'Hee soof wat is er' leg ik mijn hand op haar boven arm. 'Papa en mama zijn weg'. 'hebben papa en mama verteld waar heen' kijk ik haar hoopvol aan. 'ze reden weg en ze zouden snel terug komen en ik moest hier blijven' hapert de stem van het kleine meisje naast me. 'hoe lang zijn papa en mama al weg'. 'Vanochtend al' knikt ze ik til haar op uit de stoel waar ze op zit ze voelt koud aan en ik hoor haar buik knorren. Ik geef sophie een knuffel waarna ze me glimlachend aan keek. Ik kijk snel naar de plek waar normaal de  auto van haar ouders staat maar die was weg. 'Kom jij even mee naar mijn tent zal ik wat ranja maken en een broodje' sophie knikt en pakt mijn hand vast. Ik laat haar aan de tafel zitten en ik loop de tent in waar wolfs lotte haar slaap kleding aan het aan doen was. 'Sophie haar ouders zijn weg' aai ik over het wangetje van lotte. 'wat gewoon nu even of al heel lang' 'sinds vanochtend we zaten toch aan het ontbijt toen we haar ouders weg zagen rijden ze zijn nog steeds niet terug'. 'ze kan wel even bij ons blijven maar we gaan morgen middag weg dus als ze daar voor niet terug zijn wat dan'. 'dan kunnen we romeo en marion vragen of ze hun door het systeem willen halen. Je laat je kind niet zomaar achter er moet iets zijn'. 'mage ik ranja' kijk ik in de lieve oogjes van sophie. 'natuurlijk mag jij dat' loop ik naar de kast om wat voor haar in te schenken.

VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu