Congvender Lisesi'ne yeni gelen kızda farklı bir şeyler var... Çoğu on altı yaşındaki gencin arkadaşları vardır. Isabella McO'brien' in ise zihninde yaşayan üç ruh var.
''Tanrım, Scott! Şekerlemeler o tarafta değil, bu tarafta!''
Yaklaşık kırk dakikadır koca marketin içinde Scott ve Reyes ile bir o yana bir bu yana koşturuyorduk. Faythe'in ısrarı üzerine evde büyük bir parti verecektik. Bu gece. Ve partiye insanlar davetli değildi.
Davetliler; kovulmuş melekler, dost büyücüler, dost vampirler ve dost kurtadamlardı. Periler ve goblinler daimi düşmanlarımızdı, onlar davetli listesinde değil, Bir Numaralı Öldürülmesi Gerekenler listesindelerdi.
Reyes nefes nefese yanıma geldi ve elindeki paketleri kaldırdı. Kaşlarımı çattım. ''Kondom mu? Hemde bir alana bir bedava?''
Reyes'in gözlerinin mavisi ışıldadı. ''Bir partinin olmazsa olmazı kondomlardır,'' Benden gözlerini ayırmadan başını arkaya yatırdı. ''Değil mi, Scott?''
Scott kucağındaki paketlerin arasından boğuk bir sesle, ''Evet, elbette, yaşasın kondomlar!'' diye bağırdı.
Etraftaki insanlar bize soru soran bakışlarla bakınca başımı iki yana salladım ve güldüm. ''Bir insanın olmazsa olmazı da beyin ama kullanmak herkese denk gelmiyor.''
Reyes elimi yakaladı ve beni diğer reyonlara çekiştirmeye başladı. ''Neyse ki biz insan değiliz.''
Kısık sesle, ''İşte tam da bu sebeple hala hayattayız.'' diye mırıldandım. ''Bana Cehennem'e gezi düzenleyen biri daha gösterebilir misin?''
Ah, işte bu konu. Cehennem'den Reyes'i kurtarmamın üzerinden tam olarak iki hafta geçmişti. Reyes fiziksel olarak tamamen iyileşmişti ancak psikolojik olarak küçük sıkıntıları devam ediyordu. Bazen geceleri derin kabuslardan bağırarak uyanıyor, bazen zararsız panik ataklara kapılabiliyordu. Doğruyu söylemek gerekirse orada sağlam hırpalanmıştı ve yinede bunu oldukça az zararlı şekilde atlatmayı başarmıştı.
Bana gelince, kopuk parmağımın olduğu elimi -sol elim- Sienna sargıda tutmakta ısrar etmişti. O bir doktordu ve onu reddetmek aptallığımın bir başka göstergesi olurdu. Bu nedenle onu azıcık reddederek el alçısını parmak alçısına indirebilmiştim. Birkaç ay daha sargılı bir parmakla gezecektim. Ki, mühim bir konu değildi. Zaten serçe parmağımı pek kullanmıyordum.
Scott, ''Isabella! Isabella Mc'Obrien, hemen buraya gel!'' diye seslendi. Reyes beni hala çekiştiriyordu. Hatta raflarda bulduğu herhangi bir şeyi bana bakmadan arkasına doğru atıyordu. Çokta iyi bir yakalayıcı olduğumu söylemezdim.
Ve daha akşam giyeceğim elbisemi seçmemiştim bile.
-
Faythe, olduğu yerden eve kısa bir göz gezdirdi. ''Evet, her şey harika görünüyor.''
Ethan, Faythe'i alnından öpmeden önce, ''Tıpkı senin gibi.'' dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
