''Lucifer!''

63 3 1
                                    

Nefes nefese koşar halde önümdeki koridoru da döndüm. Etrafta kimse olmamasına karşın dar koridorlarda çığlıklar yankılanıyor, acı dolu bağırışlar yükseliyordu.

Labirentte gibiydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Labirentte gibiydim. Her girdiğim yol çıkmazdı ve etrafta çıplak gri duvarlar dışında hiçbir şey yoktu. Yukarıda ise kararmak üzere olan bir gökyüzü ve eminim benimle dalga geçmekte olan bir Tanrı vardı.

Etraf o kadar sıcaktı ki, nefes almakta güçlük çekiyordum. Ancak hızla koşmaya devam ediyor, labirentin içinde, beton duvarların arasında bir şeyi arıyordum. Üzerimdeki kar beyazı gecelik kan ter içinde kalmıştı ancak bunu düşünecek halde değildim.

Bir daha döndüm, sağa, sola ve ardından tekrar sağa. Beni çağırıyordu, kulaklarıma fısıldadığını duyabiliyordum. Acı çekiyordu, onun acısını bende hissediyordum.

Sırtıma saplanan ani acıyla birden dengemi kaybettim ve yüz üstü yere düştüm. Ellerimle sırtımı yokladım, sanki derim yırtılıyor, vücudum ikiye bölünüyordu. Kemiklerim çıtırdıyordu.

Kaslarım sızlarken, acıyla çığlık attım. İki büklüm oldum ve derin nefesler alıp verirken ellerimi soğuk, beton zemine yasladım.

Birden etraf sessizleşti. Vücudumdaki acı kayboldu ve kulaklarımı dolduran fısıltılar sustu. Başımı hafifçe kaldırınca, önümde siyah bir kapı durduğunu gördüm. Üzerinde Lucifer yazıyordu.

Kanayan burnumu ve dudaklarımı yok sayarak yavaşça doğruldum ve elimi kapı koluna uzattım. Hafifçe çevirmemle, kabus geri döndü.

Odanın içerisine çekilircesine girdim. Yüzüme sıcak bir hava dalgası vurunca saçlarım geriye savruldu. Her yer alev içindeydi, kestiremediğim yerlerden haykırışlar yükseliyordu. Fısıltılar ve garip yırtılma sesleri geri döndü.

Ağlayacak gibi hissederken kulaklarımı kapattım ve, ''Hayır!'' diye bağırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ağlayacak gibi hissederken kulaklarımı kapattım ve, ''Hayır!'' diye bağırdım. ''Susun! Öyle bir şey olmayacak!''

Ancak fısıltılar şiddetlendi. Kararsız adımlarla öne doğru ilerledim. Alevlerden ötürü etrafı zar zor görüyordum. Büyük bir ormandaydım. Yerde yatan cansız bedenler ve havada uçuşan küçük tüyler vardı. Etraftaki çoğu ağaç alevler içinde kaybolmuştu.

Karanlık Ruhlar ArdındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin