''Kalbim acıyor.''

416 9 2
                                    

Multimedia daki Reyes:)))))))))

******

Reyes'e doğru yürümeye başladım. Dudakları yukarı doğru kıvrılmış, beni izliyordu. Bakışlarının yoğunluğu karşısında ürperdim.

Gülümseyerek yanına vardığım sırada, önüme aniden bir kız geçti ve kollarını Reyes'in boynuna doladı. İncecik bir ses tonuyla, ''Reyes, tatlım. Beni mi bekliyordun?'' diye ciyakladı.

Kızın omuzlarına dökülen, sarı saçları vardı. Üzerine parlak, mini, kırmızı bir elbise giymişti. Boyu -düz ayakkabı giymeme rağmen- çeneme zor geliyordu.

Ağzım açık halde Reyes'e baktım. Gergin şekilde önce kıza, sonra bana baktı. Kızın yanına geçtim.

Reyes, elini kızın beline koyarak, ''Isabel, bu Gwen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Reyes, elini kızın beline koyarak, ''Isabel, bu Gwen.'' dedi.

Gülümsemeye çalışarak, ''Merhaba Gwen. Reyes ile nereden tanışıyorsunuz?'' dedim.

Gwen'in mavi gözleri ışıldadı ve kocaman gülümsedi. ''Biz...''

Reyes araya girdi. ''Akşam yemeğinde karşılaşmıştık, otele geldiğimiz ilk gün.''

Karnıma sert bir yumruk yemişcesine, bir adım geri attım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Karnıma sert bir yumruk yemişcesine, bir adım geri attım. Kalbim deli gibi atıyordu. Otele geldiğimiz gibi bir kızla görüşmeye başlamıştı. 

Sakin olmaya çalışarak gözlerimi yumdum. Ardından bakışlarımı Gwen'e çevirdim. ''Siz...beraber misiniz?''

Gwen sırıtarak Reyes'e bir bakış attı ve ağzını açtı. Ancak Reyes tekrar araya girdi. ''Pek sayılmaz, arkadaş sayılırız.'' 

Gwen sarı kaşlarını çattı. ''Ama ben sanıyordum ki...Biz...''

Konuşmanın nereye gideceğini anladım. Reyes'e bakmayı reddederek, Gwen'e, ''Tanıştığımıza memnun oldum. Umarım tekrar karşılaşırız.'' dedim ve arkamı dönerek yürümeye başladım.

Sahilden çıktığımda, bahçede yürümeye başladım. Güçlükle yutkunarak, derin nefesler aldığım sırada Faythe, ''Isabel...'' dedi. Ancak başımı iki yana salladım. ''Biraz yalnız kalmalıyım.''

Karanlık Ruhlar ArdındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin