Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 15

Το πως δέχτηκα να γνωρίσω και επισήμως τον Αλέκο ούτε η ίδια δεν το κατάλαβα.Σύμφωνα με την μητέρα μου θα τον συμπαθήσω αμέσως.Αμφιβάλλω αλλά ας της κάνω την χάρη μόνο και μόνο για να σταματήσει να με πρήζει. Το υπόλοιπο της μέρας είχαμε συμφωνήσει να μην μιλάμε άλλο για το συγκεκριμένο θέμα.Τι να συζητούσαμε κιόλας; Είχε πετύχει αυτό που ήθελε,δηλαδή να με πείσει να τον γνωρίσω.Το βράδυ πέρασε από το σπίτι η Ελίνα να κάνουμε sleepover όπως τότε στο Γυμνάσιο.Η Μαρία μάς ετοίμασε μια καταπληκτική καρμπονάρα την οποία και καταβροχθίσαμε σε λίγα λεπτά.
-Μου έλειψε όλο αυτό. Της λέω κάποια στιγμή που καθόμασταν
-Και μένα.Πολύ. Μου απαντά με ένα χαμόγελο και αγκαλιαζόμαστε
-Αχ ρε Ελινάκι.Μας φάγανε τα πανεπιστήμια ένα χρόνο τώρα
Και όντως δεν είχα και άδικο.Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν βρισκόμασταν όσο έπρεπε.Κάτι το διάβασμα για τις Πανελλήνιες,κάτι μετά το πρώτο έτος που θέλαμε να είμαστε εντάξει με τις σχολές μας.Οι γονείς μας βέβαια μας είχαν προτείνει να πάμε σε κολέγιο και με αυτό αυτό τον τρόπο θα παραλειπαμε την διαδικασία των εξετάσεων.Εμείς όμως δεν δεχτήκαμε.
Αργότερα,ο Σταύρος πήρε την Ελίνα να δει πως περνάμε.
-Χαιρετίσματα δώστου! Της λέω κάποια στιγμή πριν κλείσει το τηλέφωνο
-Πολύ καλό παιδί ο Σταύρος εε;
-Ναι.Δεν έχω παράπονο.Έχει βέβαια τις παραξενιές του αλλά αντεχεται. Μου λέει και γελάει
-Ε βρε Ελίνα μου,όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις παραξενιές μας.
- Όλοι εκτός από τον Άλκη. Μου απαντά και μου κλείνει το μάτι
-Μπα και αυτός όλο και κάποια αναποδιά θα έχει.Απλά δεν την έχω ανακαλύψει ακόμα. Της λέω και αρχίζω να γελάω και εγώ
Το υπόλοιπο βράδυ πέρασε μιλώντας -για την ακρίβεια κουτσομπολευωντας- κάποιες συμφοιτητριες μας μέχρι αργά.
Την επόμενη μέρα κατεβήκαμε για πρωινό μαζί.
-Καλημέρα κορίτσια μου ακούω την μητέρα μου να λέει καθώς κατεβαίναμε
-Καλημέρα κυρία Αναστασία
-Καλημέρα μαμά. Την χαιρετώ και εγώ με την σειρά μου
-Πως κοιμηθηκατε;
-Πολύ καλά
-Χαίρομαι.Νάντια μου η συνάντηση με τον Αλέκο πότε Θ γίνει αγάπη μου;
Πωπω όλο εκεί θα γυρίζει; Στο συγκεκριμένο θέμα;
-Πω ρε μαμά στον ύπνο σου το έβλεπες;

Να και ένα μικρό κεφάλαιο πριν τα Χριστούγεννα.Είπα να μην σας αφήσω χωρίς κεφάλαιο.Ήταν να το δημοσιεύσω χθες αλλά μόλις το δημοσίευσα,είδα πως το wattpad είχε δημοσιεύσει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι από την αρχή και όλο το υπόλοιπο είχε χαθεί οπότε αναγκαστικα να το διαγράψω και να το ξαναγράψω.Τέλος πάντων.Να ξέρετε ότι διαβάζω τα σχόλια άσχετα αν κάποιες φορές δεν απαντώ.Έχω μείνει άφωνη με τα σχόλια που κάνουν πιθανές υποθέσεις για την εξέλιξη του έργου και ομολογώ να πω πως μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε πάντως ανεξάρτητα με το αν πλησιάζετε ή όχι την υπόθεση.Τέλος,επειδή μάλλον είναι το τελευταίο κεφάλαιο που γράφω πριν τα Χριστούγεννα θέλω να σας ευχηθώ καλά Χριστούγεννα με υγεία χαρά και αγάπη και φυσικά να τα περάσετε με άτομα που αγαπάτε.Πολλά φιλάκια!!!