Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 60

-Πλάκα μου κάνεις έτσι? Της λέω μη μπορώντας να το πιστέψω.

-Όχι αγάπη μου,η συμφωνία έκλεισε.Τα κατάφερες! Μου λέει με περηφάνεια

Η Ελίνα με παίρνει αγκαλιά και με συγχαίρει.

Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μπορεί αυτή η συνεργασία για κάποιον άλλο  να μην είναι κάτι ιδιαίτερο όμως για εμένα είναι τρομερά σημαντική.Και μπορεί όλες οι συνθήκες να φαίνονταν ευνοϊκές όμως τα λόγια του Κωνσταντινίδη καθώς και το βλέμμα του όταν μπήκα στο γραφείο του χθες,δεν με άφηναν να είμαι σίγουρη για το θετικό αποτέλεσμα.

-Πρέπει να το γιορτάσουμε! Ελίνα θα μείνεις να φας μαζί μας έτσι? Ρωτάει γεμάτη ενθουσιασμό η μητέρα μου

-Ναι,βέβαια.

Έτσι λίγη ώρα αργότερα καταλήγουμε και οι τρεις μας στο τραπέζι με το αγαπημένο μου φαγητό να είναι σερβιρισμένο στο κάθε πιάτο ξεχωριστά και την μητέρα μου με την Ελίνα να κοιταζονται πονηρά.

Δεν το πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να με κάνουν να φάω περισσότερο.
Καταλήγω να τρώω σχεδόν την μισή ποσότητα στο πιάτο μου και έπειτα το αφήνω στην άκρη μη θέλοντας να φάω παραπάνω.

Κοιτάζοντας το πιάτο μου,η μητέρα μου γουρλωνει τα μάτια.

-Νάντια μου ε-εσύ έτρωγε δύο πιάτα από το συγκεκριμένο φαγητό.

-Ε και? Δεν θέλω άλλο.

Στρέφει το βλέμμα της προς την Ελινα.

-Μήπως κάνει καμία δίαιτα? Την ρωτάει

Η Ελίνα γελάει.

-Η Νάντια να κάνει δίαιτα?Μόνο εκείνο το καλοκαίρι στην Δευτέρα Λυκείου

Πωω εκείνο το χαζό καλοκαίρι.Έτρωγα τέσσερα παγωτά την ημέρα και κατέληξα να πάρω εφτά κιλά.Τραγικό το ξέρω.

-Αχ σταματήστε.Μητέρα τι άλλο σου είπε η Αλεξάνδρα? Την ρωτάει και για να αλλάξουμε θέμα αλλά και για να μάθω περισσότερα

Η μητέρα μου δείχνει να σκέφτεται λίγο.

-Ααα ναι μου είπε ότι ο Κωνσταντινίδης ήθελε συνάντηση μαζί σου και η Αλεξάνδρα το κανόνισε για την άλλη εβδομάδα.

-Τι?Θα το αφήσουμε για την άλλη εβδομάδα?Παρτην τηλέφωνο και πες της να το αλλάξει. Λέω γρήγορα

-Και πότε να το κανονίσει? Ρωτάει γεμάτη απορία η μητέρα μου

-Αύριο.Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.