Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 76

-Πλευρά Νάντιας-

Μετά την σχολή αποφάσισα να μην επιστρέψω κατευθείαν σπίτι.Ήθελα να ξεφύγω λίγο.

Δεν άντεχα άλλο εκεί μέσα.Όλοι έτρεχαν για να ετοιμάσουν τα πάντα και το όλο κλίμα με έπνιγε τρομερά.

Πήρα,λοιπόν,το αυτοκίνητο και χωρίς να ξέρω τον προορισμό,άρχισα να οδηγώ.
Παλιότερα,σε τέτοιες καταστάσεις θα πήγαινα κατευθείαν στην Ελίνα όμως τώρα πια δεν μπορώ.Έχουμε δύο μέρες να μιλήσουμε και ήδη μου λείπει.

Δεν ξέρω πως τελικά κατέληξα εδώ,όμως ήθελα να μείνω λίγο μόνη μου και αυτή η παραλία φαινόταν το ιδανικό μέρος.

Περπατάω στην αμμουδιά και όλες οι αναμνήσεις με κατακλύζουν.Το πρώτο μας καλοκαίρι με τον Άλκη,αυτόν να μου μαθαίνει ρακέτες και εγώ να αποτυγχανω παταγωδώς.Όλα πέφτουν σαν σταγόνες βροχής στο κεφάλι μου.

Μάλλον δεν ήταν καλή ιδέα να έρθω εδώ.

Κάνω μεταβολή με σκοπό να επιστρέψω στο αυτοκίνητο.Ο ήχος των κυμάτων μου θυμίζει πόσο πολύ είχα λατρέψει αυτήν την θάλασσα όμως δεν νομίζω να ξανάρθω.

-Νάντια περίμενε! Μια γνωστή φωνή με κάνει να σταματήσω την ώρα που πήγαινα να ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου

Γυρίζω και βλέπω μπροστά μου την Ελίνα.
Θέλω να την πάρω αγκαλιά,μου έχει λείψει η καθημερινή επικοινωνία μαζί της όμως στέκομαι απόμακρη.Άλλωστε αυτή αποφάσισε να φύγει από την ζωή μου.

-Το ήξερα ότι θα σε βρω εδώ. Συνεχίζει και νιώθω την ένταση που νιώθει χωρίς να μου το πει

Κάτι συμβαίνει και θέλω πολύ να μάθω όμως κρατάω τις αποστάσεις.

-Τι θέλεις? Την ρωτάω ψυχρά και εκείνη σταματάει να τρέχει αφού με έχει ήδη φθάσει

-Ξέρω ότι είπα ότι δεν θα ανακατευθω στη ζωή σου όμως αυτό πρέπει να σου το πω. Την βλέπω να βουρκωνει και αρχίζω πραγματικά να ανησυχώ

Την κοιτάω ερωτηματικά.

-Μαχαίρωσαν τον Άλκη.

Στο άκουσμα των λέξεων νιώθω τα πόδια μου να μουδιαζουν και την γη να υποχωρεί κάτω από τα πόδια μου.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου πέφτω κάτω χάνοντας τις αισθήσεις μου.

-Νάντια μου,αγάπη μου είσαι καλά?

Ανοίγω τα μάτια αργά και συνειδητοποιώ τι έχει γίνει.

-Που ειναι?Είναι καλά?Που τον έχουν?Πως έγινε?Πότε έγινε και από ποιον?Πρέπει να τον δω. Λέω γρήγορα και κάνω να σηκωθώ όμως με σταματάει