Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 56

-Πλευρά Νάντιας-

Εδώ και μια βδομάδα έχω επιστρέψει στην παλιά μου ζωή.Πηγαίνω στην σχολή,πάω για καφέ.Οι επαφές με την μητέρα μου είναι τυπικές αλλά όχι ιδιαίτερα ψυχρές και οι εφιάλτες μου έχουν σταματήσει.
Όλα φαίνονται να κυλούν φυσιολογικά και η αλήθεια είναι πως χαίρομαι γι'αυτό.

Ξυπνάω.Είναι Δευτέρα πρωί αλλά δεν είναι μια οποιαδήποτε Δευτέρα.Σήμερα ξεκινάω και επισήμως δουλειά στην εταιρεία.
Το άγχος μου είναι πιο πολύ και από όταν έδινα πανελλήνιες και εξαιτίας του έχω κοιμηθεί μόνο ελάχιστες ώρες.Θα με συμπαθησουν οι υπάλληλοι ή θα με πάρουν στο δούλεμα για το νεαρό της ηλικίας μου? Και αν ο Αποστόλου τους έχει αλλάξει μυαλά και όλοι εκεί μέσα τον υποστηρίζουν? Αχ όσο πιο πολύ το σκέφτομαι τόσο πιο πολυ αγχώνομαι.

Σηκώνομαι και τρέχω γρήγορα στην ντουλάπα μου για να διαλέξω τι θα φορέσω.Πάλι καλά που λίγες μέρες πριν πήγα μαζί με την Ελίνα και ψωνισαμε κάποια συνολακια γιατί δεν υπήρχε τίποτα κομψό και σικ για τέτοιες περιπτώσεις.Στην σχολή φοράω συνήθως τζιν οπότε μου ήταν λίγο δύσκολο να συνηθίσω σε κάτι τέτοιο.Καταλήγω να φορέσω ένα μαύρο κολλητό παντελόνι και ένα κόκκινο πουκάμισο.Ισιωνω τα μαλλιά μου και βαφομαι απαλά.Αφού κοιταζομαι στο καθρέφτη,ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα παίρνω την μαύρη Gucci τσάντα μου που επέμενε να αγοράσουμε η Ελίνα και κατεβαίνω κάτω.

-Ουαου είσαι μια κούκλα. Ακούω την μητέρα μου να με κολακεύει μόλις με βλέπει

-Ευχαριστώ και αντίο. Απαντάω γρήγορα και πάω να φύγω αλλά πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα με σταματάει

-Που πας έτσι φουριοζα.Νωρίς είναι ακόμα. Λέει αλλά σταματάει όταν βλέπει το αγχωμένο βλέμμα μου

Πιάνει τα τρεμάμενα,από την υπερένταση,χέρια μου και όταν προσπαθώ να τα απομακρυνω,με κρατάει πιο σφιχτά.

-Ηρέμησε.Μην έχεις τόσο άγχος,θα τα πας τέλεια.Θα σε συμπαθησουν αμέσως. Λέει για να με καθησυχάσει

-Ή πολύ απλά θα με περάσουν για μια εικοσαχρονη σκύλα που ήρθε για να τους πει τι θα κάνουν. Λέω με εκνευρισμό

-Νομίζω ότι υπερβαλλεις. Απαντάει

Ξεφυσαω.

-Έλα να φας κάτι πρώτα. Μου προτείνει

Την ακολουθώ μέχρι την τραπεζαρία και κάθομαι στην συνηθισμένη μου θέση.Το τραπέζι είναι γεμάτο φαγητά όπως πάντα αλλά αρκούμαι σε ένα ποτήρι καφέ και σε μια φρυγανιά με μέλι.