Ένας μήνας μετά
Ανοίγω τα μάτια όταν η φωνή της Μαρίας αντηχει στα αυτιά μου.Είναι οκτώ και στις εννέα πρέπει να είμαι στην Σχολή.Ντύνομαι γρήγορα και κατεβαίνω στην τραπεζαρία αλλά δεν βλέπω την μητέρα μου.
-Η μητέρα μου που είναι? Ρωτάω την Γωγώ την ώρα που φέρνει την κανάτα με τον χυμό
-Θα κατέβει σε λίγο
-Θέλετε χυμό? Συνεχίζει
-Μπα θα πιω καφέ.Δεν είπαμε ότι θα μου μιλάς στον ενικό? Δεν είμαι καμία γριά.Το εχω πει και στην Μαρία αλλά επιμένει να μου μιλάει στον πληθυντικό.Ελπίζω εσύ να με ακούσεις.
-Θα προσπαθήσω. Μου χαμογελάει
Λίγο αργότερα έρχεται η μητέρα μου και τρώμε μαζί πρωινό.Με ενημερώνει ότι το βράδυ θα έρθει για βραδινό ο Αλέκος.Δεν ξαφνιαζομαι όμως.Τον τελευταίο καιρό έρχεται συνέχεια σπίτι.Σχεδόν κάθε μέρα.Η σχέση μεταξύ μας είναι τυπική και προσπαθώ να κρατώ αποστάσεις.Ακόμα δεν τον πολυσυμπαθω.Περνάω μερικές ώρες στην Σχολή και μόλις τελειώνω παίρνω τον Άλκη για να κανονίσουμε να πάμε κάπου για μεσημεριανό.Καταλήγουμε στα McDonald's όπου τρώμε δύο λαχταριστά cheeseburgers.Συζητάμε για την μέρα μας αλλά δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νέο για να πούμε.
-Ρε μήπως να του έδινες μια ευκαιρία να τον γνωρίσεις καλύτερα? Μου λέει όταν το θέμα μας έρχεται στην σημερινή επίσκεψη του Αλέκου
-Δεν ξέρω.Πραγματικά δεν ξέρω
Περνάμε αρκετή ώρα μαζί και το απόγευμα βρίσκομαι σπίτι μου.Διαβάζω λίγο για την σχολη και ξεκινάω να κάνω λίγο την υποχρεωτική εργασία του πρώτου εξαμήνου για να μην έχω πολλά να κάνω στο τέλος.Η ώρα περνά υπερβολικά γρήγορα και όταν αποφασίζω να ετοιμαστώ για το δείπνο έχει ήδη πάει εννιά παρά τέταρτο.Το κουδούνι χτυπάει την ώρα που μπαίνω στο σαλόνι και βλέποντας την Μαρία να πηγαίνει να ανοίξει την ειδοποιω ότι θα ανοίξω εγώ την πόρτα.
-Καλησπέρα. Μου λέει ο Αλέκος και μου προσφέρει ένα κουτί γλυκά όπως κάνει τώρα τελευταία
-Θα πάθουμε ζάχαρο στο τέλος. Χαμογελάω ειρωνικά
Φαίνεται να καταλαβαίνει το πικροχολο σχόλιο μου όμως δεν λέει κάτι παρα μονο χαμογελάει
-Η μητέρα μου ετοιμάζεται.Θα έρθει όπου να'ναι. Λέω καθώς δίνω τα γλυκά στην Μαρία και κάθομαι σε έναν από του καναπέδεςΈρχεται και κάθεται δίπλα μου.Ξεκινήσαμε τις οικιοτητες?
-Καλύτερα.Είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε
-Και τι έχουμε να πούμε?
-Ξέρω ότι δεν με συμπαθείς και πολύ
-Ποτέ δεν ισχυρίστηκα το αντίθετο
-Γιατί όλο αυτό?Αγαπώ την μητέρα σουΔεν μιλάω.Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω και αν πρέπει τι να πω?
-Νάντια,δεν θέλω να αντικαταστήσω τον μπαμπά σου.Θέλω απλά να γίνω κάποιος που μπορείς να μιλήσεις όταν έχεις πρόβλημα
-Έχω ανθρώπους να μιλήσω. Βγαίνει ξαφνικά και πάλι η φωνή μου
-Και τι πειράζει να γίνω και εγώ ένας από αυτούς?Η φωνή μου ξανακλινει.Μήπως να τους δώσω μια ευκαιρία?
-Απλά δώσε μου μια ευκαιρία να σου δείξω ότι μπορείς να με εμπιστευτείς
Αυτό που βγήκε από το στόμα μου λίγες στιγμές αργότερα δεν το πίστευα ούτε εγώ.
-Εντάξει... Λέω σιγανάHeyy τι κάνετε? Εγώ ξεκινάω φροντιστήριο αύριο και είμαι να σκάσω:(
Νέο κεφαλαιακι! Πείτε εντυπώσεις ή ότι άλλο θέλετε στα σχόλια.Τα διαβάζω όλα!
Και φυσικά περιμένω το αστεράκι σας!❤❤
![](https://img.wattpad.com/cover/46611434-288-k373429.jpg)
YOU ARE READING
Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.
RomanceΝάντια : Ένα πλουσιοκόριτσο που δεν της έχει λείψει τίποτα Άλκης: Το αγόρι που της κλέβει την καρδιά ή μήπως κάτι άλλο? © Copyright ⭐Highest Ranks⭐ 5 in Romance 11/08/2017 2 in Rich Girl 23/06/2022 1 in Mystery 25/06/2022 7 in Greece 08/08/2018...