Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 7

-Πλευρά Άλκη-

Σήμερα την πήρα τηλέφωνο να δω τι κάνει.Έχουν περάσει πολλές μέρες.Κάθε μέρα την γνωρίζω όλο πιο πολύ και πρέπει να ομολογήσω ότι φαίνεται αρκετά διαφορετική από τα κορίτσια της κοινωνικής της τάξης.Ή τουλάχιστον έτσι θέλει να δείχνει.Κανονίσαμε να δούμε ταινία στο σπίτι μου.Είχε έρθει η ώρα να αποκαλυφθεί το αληθινό της πρόσωπο.Σύμφωνα με το αφεντικό δεν είναι τόσο γλυκιά όσο έδειχνε.

Το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπά λίγα λεπτά αφότου είχα βγει από το μπάνιο.

-Έλα ρε μωρό μου

-Έλα.Τι θες;

-Θα βγούμε σε κανα κλαμπάκι σήμερα;

-Όχι δεν γίνεται

-Καλά να ρθω από κει το βραδακι;

-Βίκυ αστο καλύτερα.Κάποιο άλλο βράδυ.

-Οκ.Τα λέμε.

Αυτό μου έλειπε τώρα.Να συναντηθεί η Βίκυ με την Νάντια.

Ντύθηκα και πήγα στο βιντεοκλαμπ να διαλέξω ταινία.Πήρα μια ρομαντική.Σκόπιμα όμως.Κάτι τέτοιες ταινίες αρέσουν στα κοριτσάκια.Ειδικά στα κοριτσάκια του είδους της για να δείχνουν πιο γλυκά και ευαίσθητα καθώς κλαψουρίζουν μπροστά στον άλλο.

Γύρισα σπίτι και 10 λεπτά αργότερα άκουσα την πόρτα να χτυπά.Αυτή ήταν.Ανοίγοντα την πόρτα την είδα να με κοιτάει.Τόσο απλά ντυμένη.Με τις φόρμες της,τα μαλλιά πιασμένα πάνω και χωρίς ίχνος μακιγιάζ έδειχνε τόσο γλυκούλα.

Εεε τι λέω.Όχι όχι δεν είναι καθόλου γλυκούλα.

Πέρασε μέσα και κάθησε στον καναπέ.Μόλις έφερα την ταινία το πρόσωπό της πήρε ένα φοβισμένο ύφος λες και θα βλέπαμε θρίλερ.

-Λοιπόν,πήρα αυτή να δούμε.Τι λες;Έχει ωραία υπόθεση απότι διάβασα.

-Εμμ,εντάξει αν και δεν είναι πολύ του γούστου μου.

Με ξάφνιασε η απάντησή της.Κορίτσι και να μην τις αρέσουν οι αισθηματικές ταινίες; Στο τέλος την ρώτησα μήπως ήθελε να την αλλάξω γιατί την είδα φανερά εκνευρισμένη.Αυτή αρνήθηκε όταν με είδε να την κοιτάζω απολογητικά.Μάλλον το μετάνιωσε που μου μίλησε απότομα και η χαριτωμένη φάτσα της επέστρεψε.Σε όλη την διάρκεια της ταινία δεν ανταλλάξαμε κουβέντα.Όσο όμως η ώρα περνούσε και η ταινία κόντευε να φτάσει στο τέλος της τόσο η Νάντια φαινόταν να πιέζεται για κάτι.Δεν ήξερα όμως τι.Μέχρι που είδα τα μάτια της να βουρκώνουν.

-Κλαίς; την ρωτάω 

-Όχι.Πως σου ήρθε; μου απαντάει και ξεσπά σε κλάμματα.Όπως αποδείχθηκε τα δάκρυα προκλήθηκαν από την ταινία.Μα πως μπορούσε να πάρει τόσο σοβαρά μια ταινία; Αχου είναι τόσο ευαίσθητη.

Την πήρα αγκαλιά

-Ηρέμισε.Μια ταινία ήταν μόνο. Προσπάθησα να την καθησυχάσω.

Με κοιτούσε με δακρυσμένα μάτια σαν παιδάκι.Δεν άντεξα.Την φίλησα.Ένα φιλί γλυκό,απαλό.Δεν με γνώριζα.Τα φιλιά που δίνω συνήθως είναι βίαια,καμία σχέση με αυτό.Αλλά και η συγκεκριμένη κοπελιά δεν μου έβγαζε αυτό το συναίσθημα της βιαιότητας.Αντιθέτως με έκανε να θέλω να την φιλήσω με ένα ρομαντικό τρόπο.Χωρίς να ξέρω το γιατί.Το φιλί μας διακόπηκε αρκετή ώρα αργότερα.Με κοίταξε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά.Ανταπέδωσα.

-Είναι αργά.Καλύτερα να φεύγω. Την άκουσα να λέει.

-Οκ.Καληνύχτα.Της είπα καθώς την ξεπροβάδιζα.

-Καληνύχτα. Μου λέει  ενώ έκλινα την πόρτα.

Λίγα λεπτά αργότερα και ενώ ήμουν έτοιμος να ξαπλώσω η πόρτα χτύπησε ξανά.

-Τι έγινε Άλκη μου; Τώρα λέμε και ψεματάκια; Βλέπω την Βίκυ να λέει καθώς στέκεται στην πόρτα