Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 55

-Πλευρά Άλκη-

Γυρίζω τον χρόνο πίσω,την ημέρα που δέχθηκα να γίνω τσιράκι εκείνου του ψυχοπαθή.Είναι γελοίο αν το καλοσκεφτείς.Είναι γελοίο που σκεφτόμουν ότι εγώ θα μπορούσα να σκοτώσω έναν άνθρωπο.Έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα καν,έναν άνθρωπο που δεν μου είχε κάνει τίποτα στην τελική.Τι σκεφτόμουν γαμωτο?
Μα φυσικά.Η μεγάλη αντιπάθεια που είχα στα πλουσιοπαιδα.Πίστευα ότι αυτή η αφορμή θα με έκανε να τα καταφέρω αλλά δεν σκέφτηκα ότι μέσα στον κανόνα ήταν και εκείνες οι λίγες εξαιρέσεις.

Και μια από αυτές τις εξαιρέσεις ήταν και εκείνη.

Εκείνο το βράδυ,όταν η πόρτα έκλεισε και εκείνη έφυγε σχεδόν διαλυμένη από το διαμέρισμα μίσησα τον εαυτό μου ακόμα περισσότερο.Άλλωστε πάντα τον μισούσα.Έτσι με είχε κανει ο πατέρας μου να πιστεύω.Ότι είμαι άχρηστος.Και τα είχε καταφέρει.

Αυτός έφταιγε για όλα.Αυτός με έκανε να δημιουργήσω όλα τα κόμπλεξ μέσα μου.

Εξαιτίας του έφυγα σαν κυνηγημένος από την Κέρκυρα.

Εξαιτίας του κάνω την ζωή που κάνω.

Εξαιτίας του επέλεξα αυτή την "δουλειά".

Εξαιτίας του παραλίγο να γινόμουν δολοφόνος ενός αθώου ανθρώπου.

Του μοναδικού ανθρώπου που αγάπησα.

Αν όλα γίνονται διαφορετικά.
Αν ο πατέρας μου μου στεκόταν σαν πραγματικός πατέρας τώρα θα ήμουν ένας διαφορετικός Άλκης.

Θα έκανα αυτό που μου άρεσε.Θα ήμουν φοιτητής της Νομικής.

Θα ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου.

Ίσως να μην την γνώριζα ποτέ,ίσως να την γνώριζα ως συμφοιτητής της Ελινας.

Ίσως...

Όλη μου η ζωή θα ήταν διαφορετική.Αλλά δεν έχει σημασία να κρεμομαστε από ένα ίσως.Αν το καλοσκεφτειτε,οι ζωές όλων μας θα ήταν διαφορετικές έστω και ελάχιστα αν είχαμε κάνει κάτι που δεν κάναμε ή το αντίστροφο.

Άλλωστε δεν έχετε πιάσει ποτέ τον εαυτό σας να αναρωτιέται "Αν είχα κάνει αυτό ίσως να μην είχε γίνει το άλλο" ή "Αν δεν είχα πει αυτό ίσως να είχε γίνει το άλλο" ?

Δεν ξερω αν μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ αλλά αν όντως μπορείτε τότε ταυτόχρονα μπορείτε να καταλάβετε και τις σκέψεις μου αυτήν την στιγμή.

Πρέπει να κάνω και ένα σωστό στη ζωή μου.Και αυτό είναι να την αφήσω ήσυχη.

Όταν είδα τα βουρκωμένα μάτια της να με κοιτάνε με φόβο και αηδία,κατάλαβα.Κατάλαβα πόσο κακό της είχα κάνει τόσο καιρό.