Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 8

-Πλευρά Άλκη-

-Τι έγινε Άλκη μου; Τώρα λέμε και ψεματάκια;

-Βίκυ; Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ; Της λέω φανερά έκπληκτος.

-Δεν με περίμενες εε; Ε βέβαια αφού είχες άλλη τι να με έκανες εμένα; Μου απαντά θυμωμένα

-Όταν με απατούσες με την Βανέσα σε συγχώρησα,όταν πήγες την Στέλλα σε ξανασυγχώρησα αλλά όχι και με αυτή.Φτάνει πια.

-Αυτή είναι δουλειά. 

-Δουλειά; Μου λέει παραξενεμένη

-Ναι

Της εξήγησα ακριβώς της περίπτωση.Με κοίταξε με κατανόηση.

-Πω ρε μωρό μου συγνώμη. Μου είπε και μου έδωσε ένα βίαιο φιλί

-Πάμε μέσα; Μου είπε με ένα πονηρό βλέμμα 

-Ρε νυστάζω.Άλλη στιγμή.

-Καλά φεύγω.Θα τα πούμε. Είπε ενοχλημένη.

Πραγματικά δεν είχα καμία όρεξη να κάνω το οτιδήποτε με την Βίκυ.Σκεφτόμουν συνέχεια την Νάντια.Τι να κάνει άραγε αυτή τη στιγμή; Το πιθανότερο ήταν να κοιμάται.Έκλεισα τα μάτια και στο μυαλό μου επαναλαμβανόταν η σημερινή μέρα με εξέρεση το τηλεφώνημα και την συνάντηση μου με την Βίκυ.Λίγο αργότερα αποκοιμήθηκα.