Ερωτεύτηκα τον δολοφόνο μου.

Part 67

Ένα χρόνο αργότερα

Το τελευταίο μας μεσημέρι στην Χαλκίδα ήταν ομολογουμένως επεισοδιακό.Ευτυχώς το αλλεργικό σοκ του Δημήτρη τελείωσε σύντομα όταν τον μετέφερα στο κοντινότερο νοσοκομείο για να του δοθεί η απαραίτητη ένεση.

Ε που να το ήξερα και γω ότι είναι αλλεργικος στα μανιτάρια?

Τουλάχιστον τώρα,ένα χρόνο μετά,όποτε το θυμόμαστε γελάμε.

Συγκεκριμένα,εγώ γελάω και όταν θυμάμαι την αντίδραση της μητέρας μου το ίδιο βράδυ όταν της ανακοίνωσα την σχέση μου με τον Δημήτρη.

Τέτοια χαρά δεν είχε ούτε όταν πέρασα στο Πανεπιστήμιο.Όσο για το ατυχές γεγονός? Με κατσαδιασε που τον πήγα για φαγητό σε μια φθηνή πιτσαρία.

Λες και η πίτσα φταίει για ότι έγινε.

Από τότε βέβαια δεν τολμώ να ξανά προτείνω τέτοια μέρη για φαγητό,ειδικά όταν βγαίνουμε μαζί με τους γονείς του.Και έτσι αναγκαζομαι να πηγαίνω σε εστιατορια που θεωρούν ότι η μισό-ψημένη,σχεδόν ωμή μπριζόλα μοσχαριου αξίζει πολλά περισσότερα.

Εγώ θέλω να το φάω το μοσχάρι,όχι να συνομιλήσω μαζί του.

Πέρα από το παραπάνω θέμα όμως,δεν έχω θέμα.Περνάμε καλά.

Η Ελίνα δεν τρελάθηκε και πολύ όταν της τον γνώρισα,το ίδιο και ο Σταύρος γι'αυτό και τον τελευταίο καιρό αποφεύγουν να βγαίνουμε όλοι μαζί.Δεν το καταλαβαίνω όλο αυτό βέβαια αλλά δεν μπορώ να τους αναγκασω να τον συμπαθησουν.

Γυρίζω πλευρό και απλωνομαι λίγο παραπάνω στο κρεβάτι.Νιώθω το στρώμα δίπλα μου να κινείται και ανοίγω τα μάτια με δυσκολία.

-Καλημέρα.Που πας? Ρωτάω ενώ τον βλέπω να ντύνεται

Είναι Σάββατο και υπέθεσα ότι θα περνούσαμε την μέρα μαζί.

-Είναι νωρίς ακόμα,κοιμήσου.Με ειδοποίησε ο πατέρας μου να περάσω από την εταιρεία.

-Και τι πειράζει αν αργουσες λίγο? Του κάνω νάζια και προσπαθώ να τον τραβήξω πάλι στο κρεβάτι

-Δεν γίνεται Νάντια μου.Πρέπει να φύγω.Θα σε πάρω τηλέφωνο. Λέει και δίνοντας μου ένα γρήγορο φιλί φεύγει

Ξεφυσαω και πέφτω πάλι στο στρώμα για συνεχίσω τον ύπνο μου.

Όταν ξυπνάω μερικές ώρες αργότερα,αποφασίζω να κάνω ένα μπάνιο και να διαβάσω λίγο για την σχολή.Χρωστάω ήδη τρία μαθήματα,με τα οποία πρέπει να ξεμπερδεψω στην εξεταστική που έρχεται αν θέλω να ξαναμπώ πάλι σε μια σειρά.

Τελειώνοντας το απόγευμα,μιλάω για λίγο με τον Δημήτρη στο κινητό και με ενημερώνει ότι οι γονείς του τον κάλεσαν για φαγητό και ακόμα δεν έχει ξεμπερδέψει.Έτσι θα έρθει το βράδυ μόνο για να περάσουμε την νύχτα μαζί.

Μου υπόσχεται ότι αύριο θα περάσουμε όλη την μέρα μαζί.Τον επιβεβαιώνω ότι δεν με πειράζει η εξέλιξη των πραγμάτων αν και στην πραγματικότητα με πειράζει.

Αργότερα,επικοινωνώ με την Ελίνα και κανονίζουμε να βρεθούμε για καφέ.
Το cafè που διάλεξε η Ελίνα δεν το γνώριζα μιας και δεν είχα ξανά έρθει όμως η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ ζεστό και φιλικό περιβάλλον.

-Ωραίο μέρος.Έρχεσαι με τον Σταύρο? Ρωτάω όταν καθόμαστε

-Ε ναι κατά κάποιον τρόπο. Κομπιαζει αλλά δεν δίνω σημασία

-Αχ έχουμε καιρό να βγούμε βρε Ελινακι μου. Παραπονιέμαι

-Ε τι να κάνουμε Νάντια μου.Προτιμάς να περνάς περισσότερο χρόνο με τον Δημητράκη. Υποδύεται την πληγωμένη

-Μα εγώ δεν σου λέω να βγουμε όλοι μαζί συνεχώς αλλά όλο κάτι σας τυχαίνει? Κάνω την ανηξερη

Κοιτάει τριγύρω της σαν να ψάχνει κάτι απεγνωσμένα και δεν μπορώ να καταλάβω.

-Ψάχνεις κάποιον?

-Τι? Όχι απλά κοιτάω μήπως δω κανέναν γνωστό

-Γιατί? Έρχονται και άλλοι γνωστοί εδώ? Ρωτάω ειρωνικά μη έχοντας πιστέψει την δικαιολογία της

-Ναι κάτι παιδιά από την σχολή. Δικαιολογείται και κάνω πως την πιστεύω

-Μάλιστα.Να σε ρωτήσω κάτι? Ρωτάω και γνεφοντας καταφατικά συγκεντρωνει την προσοχή της πάνω μου

-Δεν συμπαθείς τον Δημήτρη έτσι?

-Δεν είναι ότι δεν τον συμπαθώ.Απλά ας πούμε ότι δεν ταιριάζουμε σαν προσωπικότητες.

-Δηλαδή?

-Δηλαδή είναι βαρετός κάπως.Δεν νομίζεις?

-Γιατί το λες αυτό?

-Είναι τζέντλεμαν ρε παιδάκι μου,δεν λέω αλλά είναι αρκετά σοβαρός.Δεν κάνει τρέλες όπως τα υπόλοιπα άτομα της ηλικίας μας. Εξηγεί

-Όχι,όχι αυτό δεν ισχύει. Σπεύδω να τον δικαιολογήσω

Το γεγονός ότι είναι αρκετά ώριμος δεν τον κάνει ξενέρωτο,έτσι δεν είναι?

-Μα σε πηγαίνει σε όλα αυτά τα μέρη που μόνο οι γονείς μας και κάτι ψωναρες μπορούν να πάνε.

Κατεβάζω το κεφάλι.

-Μα είναι πολύ γλυκός.

-Κοίτα Νάντια μου.Δεν στα είπα για να σε στεναχωρήσω.Αν εσένα σου κάνει εμένα μου περισσεύει.Απλά σου λέω τους λόγους που δεν ταιριαζω εγώ και ο Σταύρος με τον Δημήτρη.Αυτό είναι όλο.

Μακάρι να μπορεσω να της δείξω ότι κάνει λάθος για τον Δημήτρη.Μακάρι να μην έχει δίκιο.