Mapapansin Kaya (Alegria Boys #2) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 52

Kabanata 52

Walang Tanong

Maganda ang concert ng Going South, kahit na alam ng management na si Wade ang humahakot ng fanbase, pinagbigyan parin ang bawat miyembro. May isang kanta doong si Austin ang kumanta, malamig ang boses niya at maganda ang tonada. Meron ding isa doong nagpasikat ng piece si Zac ng ala-Santanang pag e-electric guitar, meron din kay Adam sa drums.

Pagkatapos ata ng performance ng tatlo ay nagbago ang paningin ng mga tao sa kanila.

"Sayang, gusto ko panoorin yung performance nila." Sabi ko sabay tingin kay Wade sa salamin.

Inaayos ko na naman ang buhok niya. Sumimangot siya bigla.

"B-Bakit?"

Napatingin ako ng diretso sa kanyang repleksyon sa salamin.

"Syempre, curious din naman ako sa mga talento nila."

Sabay hilig ko sa gilid. Naririnig ko yung kanta ni Austin dito sa room. Ang lamig talaga ng boses niya.

Natahimik siya kaya bumaling ulit ako sa kanya. Nakita kong pula ang kanyang mukha hanggang tainga.

"Why are you blushing?" Tanong ko.

"I'm not!" Sigaw niyang galit.

"Oh, b-ba't galit ka riyan?"

"Hindi rin ako galit!" Mas galit niyang sinabi.

Tumayo siyang bigla at uminom ng tubig. Napatingin tuloy ako sa mga P.A at mga stylist doon na nagkibit balikat na lang sa pagsusungit ni Wade.

"Nagseselos ka ba?" Tanong ko sa kanya nang nilapitan ko.

"Hindi. B-Bakit ako magseselos?" Sumimangot pa siya lalo at nag iwas ng tingin.

Napangisi ako.

"Wade, performance mo na ang susunod." Sabi ng manager.

"Okay!" Galit niyang untag.

Nilagpasan niya ako at pumunta siya malapit sa pintuan ng backstage.

Badtrip si Wade. Patay! Anong mangyayari sa performance niya? Tsk!

"Wade," Sinundan ko siya. "Goodluck."

"Thanks." Malamig niyang sinabi sakin.

Kinagat ko ang labi ko.

"Galingan mo, ah?" Bumaling siya sakin.

"Lagi naman akong magaling, ah?" Nag iwas ulit siya ng tingin.

"Eh, galit ka ngayon. Baka maapektuhan ang performance mo." Sabi ko.