"เฮ้ย!!อย่ามาแกล้งเสือนะเว้ย"
เสียงหนุ่มน้อยตวาดใส่พวกที่กำลังรังแกเพื่อนของตน
"อื่อ...."
เด็กพวกนั้นไม่ทำไรนอกจากสะอื้น
"ขอโทษเสือเดี๋ยวนี้!!"
เด็กน้อยกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ
"กวางพอแล้ว.."
เสือห้าม
"ขอโทษเสือก่อนแล้วจะปล่อยไป"
กวางว่า
"ฮื่อ...ผมขอโทษฮับ.."
ว่าจบก็วิ่งหนีกันไป
"หัดสู้คนบ้างสิ ถ้าวันไหนกวางไม่อยู่จะทำไง"
กวางบ่นๆๆก่อนจะนั่งชิงช้า
"กวาง ถ้าโตขึ้นแล้วมาเป็นแฟนเสือนะ"
เด็กผู้ชายวัยห้าขวบพูดขึ้นขณะที่กำลังแกว่งชิงช้าให้เด็กรุ่นเดียวกัน
"เป็นแฟนมันเป็นยังไง?"
คนถูกถามถามกลับ
"ก็ต้องอยู่ด้วยกัน จับมือกัน เที่ยวด้วยกัน แล้วก็..รักกัน"
เสือก้มหน้าพูดด้วยสีหน้าแดง
ร่างเล็กที่อยู่บนชิงช้าหยุดชะงักแล้วหันมามอง
"เสือรักกวางหรอ?"
เดียร์ถามอีกฝ่ายพยักหน้ารับอย่างเร็ว
"โตขึ้นมาเป็นแฟนกันนะ"
เสือ
"เป็นสิ "
เดียร์ตอบ ก่อนที่อีกฝ่ายจะแสดง อาการดีใจเหมือนกับจะได้เล่นบ้านบอล
"เย้...จริงๆนะ ห้ามผิดสัญญาด้วย"
เสือบอก พร้อมรอยยิ้ม เดียร์ยิ้มกลับพร้อมพยักหน้า
"งั้นเรามาจับมือกลับบ้านด้วยกันเถอะ"
เสือพูดพลางยื่นมือไปจับอีกฝ่าย
"เสือ พรุ่งนี้กวางต้องย้ายบ้าน"
สิ้นเสียงนั้นก็ ปรากฏหยาดน้ำตาบนหน้าคนฟัง
"แล้วเสือจะอยู่อย่างไงอ่า..อื่อ..เสือจะอยู่กับใคร..."
เสือร้องไห้ฟูมฟาย
"โอ๋...ไม่ต้องร้องๆเดี๋ยวโตขึ้นเราก็เป็นแฟนกัน ไง กวางไม่ลืมเสือหรอก"
หนูน้อยบอกพร้อมหยิบ ผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำตาอีกฝ่าย
"สัญญานะ"
คนร้องชูนิ้วก้อยขึ้นมา
"สัญญา"
กวางใช้นิ้วก้อยตนเกี่ยวกลับ
YOU ARE READING
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Romance..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
