"จอมเรายังไม่ได้ซื้อผ้าปูที่นอนเลยนะ"
ร่างเล็กบอกกับเพื่อนตัวใหญ่
" รู้แล้วแต่ถ้าเกิดยังยืนคุยกับไอ้กระทิงอยู่เดี๋ยวไอ้สิงมาเห็นแล้วจะซวยเอา"
จอมบอก
" แล้วไอ้สิงมันทำไมถึงได้ปล่อยให้มึงมาเดินคนเดียวมันมัวแต่โม้อะไรกันวะ"
จอมถามต่อ
" เรื่องไร้สาระ" เดียร์ตอบ
"หนีมาอยู่ที่นี่เอง ไปดูผ้าปูที่นอนกันเถอะ"
สิงโผล่เข้ามาหา
" ไปซื้ออย่างอื่นก่อนไหมแล้วค่อยกลับมาดูผ้าปู"
จอมเสนอ เขาไม่อยากให้สิงไปเจอกระทิง กลัวกระทิงจะหาเรื่องให้เดียร์อีก
"เดียร์รอพี่ก่อนสิ" เสียงบุคคลที่ไม่ได้รับเชิญดังเข้ามาในวงสนทนา สิงหันไปมองตาเขม็ง
"เมื่อกี้ไปเจอมันหรอ"
สิงหันมาถามร่างเล็ก
"แค่บังเอิญเจอในร้านแค่นั้น"
เดียร์ตอบโดยไม่มองหน้า พี่สิงจะเดินหนีเขาอีกรึเปล่า
"มีธุระอะไรกับเมียคนอื่น"
สิงหันไปถามกระทิงก่อนจะดึงเดียร์มาไว้ใกล้ๆตัว ละสายตาไม่ได้เลยมีแต่พวกชอบเข้ามายุ่งตลอด สิงคิด
ร่างเล็กจับมือหนาก่อนจะกระชับไว้แล้วยิ้มให้สิง สิงหันไปมองก่อนจะหลบสายตาคู่นั้น มันใช่เวลาที่จะมาทำให้ใจเต้นแบบนี้ไหมเดียร์
"เดียร์ไม่อยากให้สองคนทะเลาะกัน พี่กระทิงบอกแค่อยากมีเพื่อนเขาไม่มีเพื่อนเหมือนกับเรา เดียร์รับปากไปแล้วว่าจะเป็นเพื่อนให้"
เดียร์กระซิบบอก
"ถามพี่รึยังว่าพี่ให้เป็นเพื่อนให้มันรึเปล่า ลืมไปแล้วหรอว่าพี่กับมันเป็นโจทย์กัน ชาตินี้ไม่มีวันดีกันได้แน่"
สิงบอกเสียงดุ
"แล้วทำไมไม่ลองเป็นเพื่อนกันล่ะ ทำไมต้องทะเลาะกันไม่คุยกันดีๆ" เดียร์
"เพราะเรื่องนี้มันคุยดีๆไม่ได้ เลิกล้มความคิดบ้าๆนั้นไปเลยนะ ถ้าพี่ลงโทษก็อย่าหาว่าพี่ใจร้าย"
สิงเตือนอีกคน
"งั้นพี่กลับก่อนนะ ไว้เจอกันที่โรงเรียนพิเศษ"
กระทิงเห็นสีหน้าเดียร์ไม่ดีเลยขอกลับก่อน
"รีบไปซื้อของแล้วก็กลับบ้าน!!"
สิงพูดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะดึงเดียร์ให้เดินตามมา
"เลือกผ้าปูที่นอนสะ เร็วๆ"
สิง ร่างเล็กยอมทำตาม เดี๋ยวเดินไปดูลายนั้นลายนี้
"มึงช่วยเบาๆกับเดียร์หน่อยได้ไหม กุถนอมของกุมาเป็นปี อยู่กับมึงช้ำหมด"
จอมพูดขึ้น
"ก็มึงมัวแต่ถนอมไง เลยเป็นได้แค่เพื่อน"
สิงสวนกลับ ไปทางไหนก็มีแต่เด็กของเดียร์เดินยั้วเยี้ยะไปหมด
"เป็นเพื่อนกุว่าดีกว่า ไม่มีวันเลิกกัน ขอหอมแก้มในถานะเพื่อนยังได้เลย"
จอม คำพูดจอมทำสิงคิดเป็นเพื่อนไม่มีวันเลิกกันก็จริง
"แล้วมึงทนได้หรอถ้าต้องเห็นคนที่ตัวเองรักไปมีคนอื่น"
สิงถามต่อ เพราะตอนที่เขายังไม่ได้คบกับเดียร์แค่เห็นคนอื่นเข้ามาขอเฟซเดียร์เขาก็หึงเลือดขึ้นหน้าแล้ว
"ทนไม่ได้ก็ต้องทน นั่นมันความสุขของเดียร์จะให้ทำไง" จอม
"มึงพระเอกดีว่ะ ขอบคุณที่รักเมียกุนะแต่อย่าล้ำเส้นเพราะแค่ไอ้เสือกุก็ไมเกรนจะขึ้นแล้ว" สิง
" เวลาจะเอาเดียร์ก็ช่วยปิดม่านหน้าต่าง ล็อกบ้านบ้างก็ดีกุสงสารน้องมึง มันแอบมองเดียร์ตลอด"
จอม สิงหันไปมองอย่างตกใจ ไอ้เสือแอบดูเขาทำอะไรกับเดียร์หรอ
"โรคจิตชิบหาย" สิงสบท
"มันแค่อยากรู้ความเคลื่อนไหวของเดียร์ ก็ทำได้แค่นั้นป่ะ มึงเล่นห้ามมันไปหาเดียร์ห้ามมันปลอมเป็นใหญ่คุยกับเดียร์ แล้วมันทำไรได้" จอม
"พูดสะกุสงสารเลย" สิง
"จอมไม่มาดูผ้าปูหรอไหนบอกจะซื้อไง" เดียร์ถาม
"จ้ะซื้อจ้ะ ช่วยเลือกลายหน่อยได้ไหม" จอมพาร่างเล็กไปเลือกด้วยความเต็มใจ นานๆทีสิงจะยอมพาเดียร์ออกจากถ้ำ
"เราไม่ค่อยได้นอนด้วยกันเลย หาเวลามานอนเล่นด้วยกันหน่อย มีเรื่องอยากจะคุยจะอ้อนเยอะแยะ"
จอมบอกเดียร์ เดียร์ยิ้ม
"ไว้ ว่างๆจะไปนอนที่บ้านด้วยนะ"
ร่างบางตอบ
"พูดแล้วนะ "
จอมยิ้มกว้างอย่างดีใจพร้อมกับขยี้หัวเดียร์
"อะฮึ่ม"
สิงกระแอมแล้วมองขวาง ทั้งจอมและเดียร์เลือกลายที่ต้องการก่อนจะคิดเงิน
"เดียร์ ไม่ได้อยากจะแนะนำนะ แต่หลังๆมานี้เหมือนเสือมันดูซึมๆ ไปดูมันบ้างก็ดี"
จอมกระซิบ เดียร์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะขอแยก ทันทีที่ถึงบ้าน
..........เดียร์.................
"พี่สิงเราชวนเสือมาทานข้าวเที่ยงด้วยกันได้ไหม"
ผมถาม
"ทำไมต้องชวนมากินด้วยล่ะ"
พี่สิงถามหน้างอ
"ก็ช่วงนี้เดียร์เห็นเสือเขาดูเงียบๆ เขาอาจจะมีเรื่องไม่สบายใจก็ได้" ผม
"งั้นก็ได้"
พี่สิงตอบกลับผมคลี่ยิ้มก่อนจะไปหาเสือที่บ้าน ผมสังเกตเห็นมีซองจดหมายหลายซองอยู่ในไปรษณีย์ของเขาเลยถือวิสาสะนี้หยิบมาเปิดดูกะจะเอาไปให้เขาด้วย มีบิลค่าไฟ ค่าเน็ต
เอ้ะ.. นี่มันผลตรวจจากโรงพยาบาล ผมแกะดูก่อนจะถึงดูหน้าบ้าน ผลในซองจดหมายมันแจ้งมาว่าเสือเป็นโรคซึมเศร้าระดับต้นๆ ผมต้องแจ้งเรื่องนี้ให้ป้ารู้ สองพี่น้องนี้มีใครปกติบ้างคนนึงก็เสี่ยงเป็นไบโพล่าคนนึงก็เป็นโรคซึมเศร้า แต่ผมเห็นว่าเสือมีเพื่อนเฮฮาเยอะแยะไม่คิดว่าเขาซึมเศร้า ผมเปิดประตูเข้าบ้าน เสือไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่งเล่นไม่ได้อยู่ที่ห้องซ้อมมวยน่าจะอยู่บนห้องนอนผมตรงไปที่ห้องนอน เปิดเข้าไป เสือกำลังนอนหลับอยู่เขาดูโทรมมากดูผอมลงไปเยอะ ทั้งๆที่เจอกันที่โรงเรียนทุกวันทำไมผมไม่สังเกตเขาเลย ยังไงเสือก็คือคนใกล้ตัวผมคงต้องใส่ใจเขาบ้างแล้วแหละ
VOUS LISEZ
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Roman d'amour..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
