.... เดียร์.....
หลังจากเสร็จกิจที่ห้องพยาบาลผมก็ถูกกลุ่มพี่สิงแซวยับไอ้พวกนั้นมันมาเฝ้าประตูห้องพยาบาลให้น่ะสิ พอเลิกเรียนก็ต้องกลับบ้านคนเดียวเพราะพี่สิิงติดประชุมให้พ่อกว่าจะกลับก็คงสักสี่ทุ่ม
"ไอ้สิงกลับตอนไหน?"
เสือถามทั้งที่ตายังมองเกมในมือถือที่บ้านผม
"สี่ทุ่มมั้ง"
ผมตอบ เสืออาสามาอยู่เป็นเพื่อนผมจนถึงพี่สิงจะกลับ นี่ก็สองทุ่มครึ่งแล้วนะ พี่สิงจะทำงานไปถึงไหน เงินที่มีจะใช้หมดรึเปล่าทั้งชีวิตนี้
"กุไปอาบน้ำก่อนนะ มึงก็ด้วย"
ผมบอกพร้อมผลักหัวโตๆของไอ้เสือ
ร่างบางชำระล้างร่างกายตัวเองพลางสังเกตุรอยแดงตามตัวที่คนรักเขาเป็นคนทำทิ้งไว้เมื่อเช้า รอยเต็มตัวไปหมดจะหาชุดนอนตัวไหนใส่ปิดรอยได้ แน่นอนว่าไม่มีคนสติดีที่ไหนใส่เสื้อคอเต่านอนด้วย
เสือยังไม่กลับบ้านแบบนี้ไม่กล้าออกไปเลยมันรู้สึกอายถ้าเสือต้องมาเห็นรอยดูด
"เตี้ย!! มึงจะนอนในห้องน้ำรึไง กุไปอาบน้ำมาแล้ว รีบๆออกมาเร็วๆ"
เสียงเสือตะโกนเรียก
"ทำไมมาเร็วมึงวิ่งผ่านน้ำรึไง กุไม่ได้หยิบชุดนอนกับโลชั่นมา เอามาให้หน่อย"
ร่างบางโผล่ออกมาบอก
"ไม่.. ... ออกมาเอาเองดิ กุไม่ทำอะไรหรอก"
เสือบอก
"มึง... ห้ามมองกุนะ"
เดียร์พูดอย่างไม่มั่นใจ
"เออ รีบๆออกมาเร็วกุจะลงแรงค์รอมึงเข้าทีมเนี่ย"
เสือที่นอนรอบนเตียงตอบ
ร่างเล็กที่เปลือยท่อนบนห่มแค่ท่อนล่างด้วยผ้าขนหนูค่อยๆเดินออกมา ผิวที่ขาวจัดทำให้เห็นรอยแดงตามตัวอย่างชัดเจน เสือมองไม่ละสายตา
"บอกว่าอย่ามองไง!! "
เจ้่าของบ้านดุ ร่างหนารีบลุกนั่งหันหน้าหนี พอเห็นว่าเสือไม่มองแล้วเดียร์ก็หยิบโลชั่นมาเทใส่มือ
ขาวชิบหาย.. ขาวขึ้นรึเปล่า.. ต้องใช่แน่ๆรึกุไม่ค่อยได้เห็นวะ ยิ่งมีรอยแดงแบบนี้พอเห็นแล้วก็ใจสั่น เสือคิด
ESTÁS LEYENDO
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Romance..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
