"งื้ออ..ผมง่วงแล้วพี่สิง"ร่างเล็กนอนงอแงอยู่บนเตียง
"ครับ พี่พึ่งอาบน้ำเสร็จ"สิงตอบพร้อมใส่เสื้อ
ร่างโปร่งบิดน้ำออกจากผ้าขนหนูผืนเล็กก่อนจะเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมกลืนน้ำลายลงคอนี่ผมกำลังจะถอดเสื้อเดียร์ กุต้องทำได้อึบ
ผมปลดกระดุมเสื้อคุมนอก เม็ดแรกไม่เป็นไรเม็ดต่อไปเยสแน่นอน เชี้ยยย สิงเอ้ยย ผมสลัดความคิดเลวๆออกจากหัว ถอดเสื้อคุมนอกแล้วก็เหลือเสื้อคอเต่า ผมค่อยๆถกเสื้อขึ้น ขาวชิบ
"อื้อ...ผมร้อน"ร่างเล็กละเมอลุกนั่งก่อนจะถอดเสื้อออกโดยไม่ได้สนคนตรงหน้าเลย
อื้ออ...สิงน้อยจุกแล้ว เดียร์คงไม่ได้ตั้งใจอ่อยพี่ใช่ไหม รู้ไหมว่าพี่โคตรทรมานเลยตอนนี้ ผมกลั้นใจเช็ดตัวให้เดียร์พร้อมใส่เสื้อผ้าให้อย่างเร็ว
"เห้อ...เกือบแล้วสิง"ผมบ่นงึมงำกับตัวเอง
"พี่สิง...งื้ออ...มานอนเร็ว"พี่รู้แล้วเดียร์แต่ขอให้สิงน้อยมันสงบก่อนได้ไหม
"ครับแต่พี่ขอเคลียร์กับตัวเองแปปน้าา" ผมเตรียมลุกไปห้องน้ำ
"เดี๋ยวสิ"มือเล็กจับมือผมไว้ก่อนจะลุกนั่ง
"ครับ"
"ให้เดียร์ช่วยไหม?"ร่างบางเอียงคอถาม
ไอ่สึดอย่าทำแบบนี้พี่ขอ อันนี้มึงตั้งใจอ่อยกุแน่ๆ เมาแล้วอ่อยแบบนี้กุไม่ให้ไปกินกับคนอื่นหรอก
"หื้มม อ่อยพี่หรอครับ?"ผมถามพร้อมย่อตัวนั่งข้างหน้าอีกคน
"เปล่า..ก็วันนี้เดียร์เห็นพี่สิงดูไม่ค่อยดี ให้ผมช่วยไหม"คนที่ดูไม่ค่อยดีคือมึงต่างหาก
"แล้ว..เดียร์จะช่วยพี่อย่างไงครับ"ผมมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะค่อยๆจับมือเรียวขึ้นมาดูดนิ้ว
"อื้อ..นิสัยไม่ดี"ร่างบางดุ
"เอ๋..ก็เราอ่อยพี่ก่อนนะ"ผม
"เมาแล้วอ่อยแบบนี้ไม่ดีเลยนะ คนอื่นไม่ได้หักห้ามใจได้แบบพี่นะ!"ผมดุ
"พี่สิงหักห้ามใจตัวเองได้หรือไง"ร่างบางพูดพร้อมกอดผม
"เดียร์เมาอยู่ ปล่อยพี่"ผมพูดอย่างเสียดาย
ถ้าเดียร์ยอมหยุดผมจะไม่ทำ
"เดียร์ไม่ได้เมานะครับ"มันตอบ ผมหันไปมองให้แน่ใจ อย่างนี้แหละเรียกว่าเมา
"ตอบผมมาสิ ว่าพี่ห้ามใจตัวเองได้"มันพูดในเมื่อมึงจะอ่อยได้ กุจะสอนมึงเองจะได้จำว่าอย่าไปเมาที่ไหนอีก
"นั่นสิ พี่ว่าพี่ห้ามใจตัวเองไม่ได้แล้ว"ผมตอบ ผมรู้ว่ามันเมาแต่มันอ่อยผมก่อนนะ แล้วอีกอย่างนี้ไม่ใช่ครั้งแรกถึงมันจะไม่ยอมรับว่าเป็นผัวเมียกันแล้วก็เถอะ แต่ความจริงเมียก็คือเมียไง คนอื่นผมได้แล้วไม่นับ ผมนับมันแค่คนเดียว ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม ร่างโปร่งกดจูบลงที่ริมฝีปากบางอย่างโหยหา
"พูดออกมาว่าต้องการพี่"ร่างหนากล่าวพร้อมกับดูดเม้มคอระหงไปมา
"อื้ออ..เดียร์ต้องการ..อ่า..พี่สิง"ร่างเล็กพูดอย่างยากลำบาก
"บอกมาว่าจะเป็นของพี่คนเดียว"ร่างหนา
"เดียร์จะเป็นของพี่สิงคนเดียว..อื้อ.." ร่างเล็กกัดริมฝีปากร่างอย่างเสียวซ่า เมื่ออีกฝ่ายดูดแกนกายของตน
"หลังจากคืนนี้เดียร์สัญญากับพี่สิ ว่าเดียร์จะไม่หนีพี่ไปไหนอีก"ร่างสูงพูดประโยคสุดท้าย
"เดียร์สัญญา"ร่างเล็กจิกหมอนอย่างสั่นระทวยก่อนจะพลิกขึ้นคล่อมสิงบ้าง ร่างบางเริ่มชะโลมเลียดูดแก่นกายแท่งร้อนของคนตัวโต
"อื้อ...ลึกอีกครับ"สิงครางอย่างพอใจ
"ฮึก..อ๊อก..."
"อ่าเก่งมากเดียร์"ร่างหนาดึงคนตัวเล็กขึ้นมาประกบจูบพร้อมแลกลิ้นไปมาอย่างดูดดื่ม
"มือนี้เป็นของพี่"สิงพูดพร้อมจูบมือเรียว
"แก้มเดียร์ก็เป็นของพี่ หู ตา จมูก ปาก ทุกอย่างของเดียร์เป็นของพี่ พี่หวงนะห้ามให้ใครมายุ่ง"ร่างเล็กยิ้มกริ่มรับปากก่อนทั้งคู่จะสนองความต้องการของกันและกันทั้งคืน
.....เดียร์......
"อื้อ...."ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของพี่สิง ปวดไปทั้งตัวเลยปวดหัวด้วยนี่มันเดจาวูชัดๆ ผมค่อยๆขยับตัวออกจากกอดอุ่นๆ ผมอยากกลับบ้านมากตอนนี้ยังมีการบ้านที่ผมยังไม่ได้ทำเลย
"จะหนีพี่อีกแล้วหรอ"พี่สิงพูดพร้อมลืมตามองผมที่กำลังจะใส่เสื้อผ้า
เชี้ยยยตื่นตั้งแต่เมื่อไร
"คือ..ม่ะ..ไม่"ผมตอบติดขัด
"ครั้งนี้พี่ไม่ยอมให้หนีไปไหนทั้งนั้น"พี่สิงพูดเสียงดุพร้อมเดินมาหาผม
"เดียร์แค่จะเข้าห้องน้ำ"ผมตอบ กลัวเขาจะโกรธถ้าผมบอกตรงๆว่าอยากกลับบ้าน
"โกหกเห็นอยู่ว่าใส่เสื้อผ้า"สิง
"จะหนีพี่ไปถึงไหน เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ ทำไมทำแบบนี้ คิดว่าพี่จะรู้สึกอย่างไง สัญญากับพี่แล้วนี่ว่าจะไม่หนีพี่"พี่สิงรัวมาเป็นชุด
"คือ..เดียร์แค่จะกลับไปบ้าน"ผมตอบ
"จะโกหกพี่ไปถึงไหน ถ้าไม่อยากอยู่กับพี่ พี่ก็จะไม่รั้ง!!"พี่สิงพูดอย่างโมโหก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ผมมานั่งสำนึกผิดที่ปลายเตียง ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่สิงถึงคิดว่าผมจะหนี หรือว่าผมกำลังหนีอยู่ พี่สิงบอกจะไม่รั้งผมมันหมายความว่าอย่างไง เขาจะปล่อยผมแล้วหรอ เขาจะไม่สนใจผมแล้ว เขาจะไม่รักผมแล้ว...ใช่ไหม... ใช่สิ เขาได้ทุกอย่างไปแล้วนี่ เขาจะสนผมอีกทำไมล่ะ พี่สิงเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เขาจะออกไปไหน
"พี่จะไปไหน?!"ผมถามคนตัวโต เขาไม่ตอบอะไรตรงไปหยิบกุญแจรถก่อนจะควักธนบัตรสีเทาวางไว้ที่โต๊ะห้าใบ
"ค่าขนม"พี่สิงตอบแค่นั้นก่อนจะเดินออกห้องไป ทำแบบนี้หมายความว่าอะไรเงินนี่คือค่าตัวผมหรอ คำถามมากมายโผล่เข้ามา พี่สิงตีราคาผมได้ถูกมาก เขาเห็นผมเป็นเด็กขายตัวหรือไง ดูถูกผมแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร ผมช็อกอยู่พักหนึ่งก่อนจะโทรตามให้จอมมารับผมกลับไป
BẠN ĐANG ĐỌC
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Lãng mạn..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
