.... เช้า....
ร่างหนานอนหลับอย่างสบายใจก่อนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังงับที่ใบหูเขา
สิงค่อยๆลืมตาหันไปดู ก็เห็นว่าเป็นเดียร์เองที่กำลังงับหูเขา ตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อวานเดียร์ก็ติดเขาแจจนเค้าแอบคิดไม่ได้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เดียร์จะใส่ใจเขารึเปล่า แขนแกร่งรวบเอวเล็กมาไว้ในอ้อมแขน
"ทำไมติดพี่จังเลย หื้ม?"
สิงถาม
คนตัวเล็กหันหน้าซุกอกแกร่ง
"กลัวว่าพี่จะหายไป"
คำตอบนั้นทำให้ร่างโปร่งคลี่ยิ้ม
"จะหายไปได้ยังไง..ก็คนที่พี่รักอยู่ที่นี่"
สิงตอบก่อนหอมแก้ม
"เราไม่ทะเลาะกันได้ไหม?" เดียร์ถาม
"ครับไม่ทะเลาะกันแล้ว" สิงตอบ พี่ต้องรีบแต่งกับเดียร์ให้้เร็วที่สุดต้องผูกมัดไว้คนอื่นจะได้ไม่มายุ่ง
"เตรียมตัวไปเรียนไปอาบน้ำได้แล้ว... เดี๋ยวพี่ขอโทรหาพ่อก่อนนะ"
สิงบอก เดียร์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ
" ป๊าผมมีเรื่องจะคุยด้วย"
" อะไรล่ะ? "ผู้เป็นพ่อถามกลับ
"ผม อยากแต่งงานกับเดียร์!"
"นี่แกไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหม?" พ่อ
"ผมเคยล้อเล่นรึไง ไปสู่ขอให้ด้วย"
"ถ้าแกคิดดีแล้วฉันก็ไม่ห้ามหรอกแต่แกต้องทำงานใหญ่ให้ฉันก่อน ถ้างานเสร็จเรียบร้อยฉันจะไปขอพ่อเดียร์ให้"
สิงตบปากรับคำ คุยเสร็จเดียร์ก็เดินออกมาพอดี
" คุยอะไรกับพ่อ" ร่างเล็กถาม
" เรื่องงานน่ะ พี่อาบน้ำบ้างดีกว่า"สิง
..... เดียร์......
ผมมานั่งโรงอาหารพร้อมกับพี่สิงและเพื่อนๆของเขารวมทั้งเสือด้วย
" มาแล้วหรอหายไปเป็นวันเลยนะ "กิต
" มึงไม่ต้องมาแซวเลยเดี๋ยวเถอะมึงหลอกให้เดียร์ไปที่บ้านนั้นทำไม"
พี่สิง
" เพราะผมรู้ว่าถ้าเกิดเดียร์ไปพี่ก็จะตามไปไงไม่งั้นพี่ก็ไม่ยอมออกมาหาเดียร์หรอก"
กิตเถียง
สองคนนี่ดูสนิทกันดีจังกิตเป็นเหมือนมือขวาพี่สิง พี่สิงทำท่าจะเข้าไปตี
" อย่านะอย่านะอย่าทำน้องนะ เรื่องบนเตียงเก่งเหมือนตอนใช้กำลังกับน้องแบบนี้หรือเปล่า " กิตแซว
แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าคำแซวของไอ้กิตจะทำให้ทุกคนหันมามองผมและพี่สิงอย่างกับว่าต้องการคำตอบ
"ห้ะ?" ผม
" เรื่องบนเตียงพี่สิงเก่งแบบนี้หรือเปล่า" กิตย้ำคำถาม
ผมหันไปมองหน้าพี่สิงพี่สิงหันหน้าหนีไปทางอื่น
"ถามทะลึ่งอีกแล้ว ใครจะไปตอบ"
ผมดุ ถามเรื่องบนเตียงแบบนี้จะให้คำตอบได้ยังไงนะว่าพี่สิงโคตรเด็ด ทุกครั้งที่มีเซ็กซ์กัน พี่สิงทำเอาผมหมดแรงไปหลายวัน ไม่มีครั้งไหนที่ผมเคยร้องเวลาทำกับพี่สิง ถ้าผมไม่รู้ว่าพี่สิงเป็นลูกมาเฟียผมคงคิดว่าเขาเป็นพระเอกหนังโป๊ เขาดูเชี่ยวชาญและช่ำช่องเรื่องแบบนี้มากจนผมเองยังตกใจ ช่วงแรกๆที่คบกันเขาไม่ได้เก่งขนาดนี้ หรือเอาตรงๆก็คือท่าแท้ยังไม่เปิดเผย
"ตอบหน่อยเถอะใครๆก็อยากรู้"
กิตตื้อ ผมถอนหายใจก่อนหันหน้าไปมองไอ้เสือติดตอนนี้กำลังอมยิ้มอยู่
"หิวข้าว.. จะไปหาข้าวกิน!!"
ผมบอกเลยตอนนี้ทำตัวไม่ถูกอะ
" เลิกแกล้งเมียกุได้แล้ว หน้าแดงลามมาถึงคอแล้วเนีย" พี่สิง
แหมทีนี้มาทำเป็นปกป้องอยู่ตั้งนานเอาแต่นิ่ง
ผมเดินหนีมาทางร้านข้าวก็หาอะไรกินหน่อย แน่นอนว่าพี่สิงก็เดินตามมา เขากอดคอ ก่อนจะกระซิบถาม
"แล้วพี่ทำดีหรือเปล่า " พี่สิง ผมไม่อยากตอบคำถามเลยผมก็เขินเป็นนะ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอมเลิกตื้อหากว่าผมไม่ยอมตอบคำถาม
"ยิ่งกว่าดีอีก ถูกใจเดียร์มากเลย " ผม
ใบหน้าผมตอนนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนสีไหมแต่ว่ามันร้อนผ่าวสุดๆ คนตัวสูงหยุดยืนนิ่งแล้วยิ้มกว้าง
..... เลิกเรียน.....
" อื้อ.. อ่ะ.. อึ๊ออ.. พี่สิง... อ่า...."
ร่างโปร่งกระแทกแกนกายเข้าไปไม่หยุดพร้อมกับล็อคคอ คนตัวเล็กจากด้านหลัง เขากัดเม้นลงที่ต้นคอทั้งหอมแก้มทั้งกัดหลัง ผิวนวลขาวตอนนี้ถูกแต่งเติมสีแดงจากรอยดูด
"อื้อ.... เดียร์... ซี้ด..."
สิงครางอย่างพอใจ คนตัวสูงเปลี่ยนท่าพลิกร่างเล็กให้นอนหงายก่อนจะเอาขาเล็กพาดคอตัวเอง เขายังคงซอยเข้าออกถี่รัว
"อ๊อ.. อ๋ะ... อื๊อ.."
เดียร์ครางอย่างเสียวซ่าน นิ้วเรียวจิตลงที่แขนแกร่ง สิงโตกัดลงที่ ต้นขาขาว เขากัดทุกส่วนของร่างกายที่อยู่ใกล้ตัวเอง ถึงเดียร์จะชอบดุเขาเรื่องทำรอยแต่พอถึงเวลาแบบนี้ เขาก็ห้ามตัวเองไม่ได้อยู่ดี สิงค่อยๆเปลี่ยนท่าให้ไปอยู่ในท่าด๊อกกี้ ทุกทีที่ทำท่านี้ เดียร์จะตัวโยกไปตามแรงกระทำของเขา แต่ครั้งนี้เดียร์เด้งก้นสู้แรงเขา ทำให้ถูกใจเป็นพิเศษ สิงซอยแท่งร้อนถี่เร็ว เป็นรอบสุดท้าย
"อื๊ออ.... อ๋าา.. พี่สิง"
ร่างเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่น
"อ่ออ.. เดียร์.. ซี้ด... อ่า"
ทั้งคู่ปล่อยน้ำเชื้อออกมาพร้อมกัน ของเหลวสีขาวเอ่อล้นทะลักออกมาจากช่องทางด้านหลังเดียร์ สิงเสียบแกนกายซ้ำสองสามทีแล้วคามันไว้ ก่อนจะทิ้งลงนอนข้างๆเดียร์
"เสร็จแล้วเอาออกไปสิครับ"
เดียร์บอกเสียงอ่อน
"เอาไว้ก่อนเพื่อจะเอาอีกรอบ" สิงตอบ
"เดี๋ยวสิ ปกติทำครั้งเดียวนี่ เดียร์ยังไม่ได้ทำผิดเลยนะวันนี้" ร่างเล็กตอบ
"งื้อ.. นะๆๆน้าๆๆ" สิงอ้อน
" ทำบ่อยไม่เบื่อหรอ" เดียร์
" ทำแบบนี้เดียร์เบื่อหรอ "สิงถามกลับ
" ไม่ได้เบื่อแต่ว่าหมดแรง" เดียร์ตอบ
" งั้นก็นอนเฉยๆเดี๋ยวพี่จัดการเอง" สิง
ตอบ พร้อมกับลุกขึ้นคร่อม
" ม่ะ! "สิงตั้งท่า
" เอาเลยหรอ? "
เดียร์ถามเพราะยังไม่พร้อม
" เอาเลยสิ รออะไร"
สิงตอบก่อนบุกเข้าทำกิจกรรมต่อ
.... เช้าวันเสาร์.....
สิงพาเดียร์มาเดินซื้อของที่ตลาด
" ทำไมเราไม่สั่งซื้อออนไลน์เอาหรือว่าไปดูในห้างล่ะครับพี่ร้อน" สิงบ่น
"อยากมาดูที่นี่ เลิกบ่นเลยนะมันเป็นเพราะใครล่ะทำจนผ้าปูที่นอนขาด"
คนตัวเล็กดุกลับ สิงได้แต่หงอย ตอนมีอารมณ์ใครจะไปห้ามตัวเองได้ล่ะไม่ได้ตั้งใจรุนแรงสักหน่อย
" พี่ไม่ได้ทำขาดนะเดียร์นั่นแหละเป็นคนจิกผ้าปูเป็นขาด "
สิงเถียงกลับ
"ก็นั่นเป็นเพราะใครเป็นคนทำเดียร์ล่ะเลิกพูดเรื่องนั้นในที่แบบนี้เลย"
ร่างเล็กดุหน้าแดง
"อ้าวพี่สิงเดียร์มาซื้ออะไร?" กิตถาม บังเอิญเจอ
"มาซื้อชุดที่นอนน่ะ" เดียร์ตอบ
" อ๋อมันเก่าแล้วหรอ"กิตและเพื่อนๆ
" ไม่ใช่หรอกมันขาด... "
เดียร์ตอบโดยลืมคิดหน้าคิดหลัง
กิตมองกลับด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แล้วหันไปถามพี่สิง
"แหมพี่รุนแรงเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ ไปทำท่าไหนล่ะถ้าปูที่นอนถึงจะขาด? " กิตถาม
"ไม่ใช่ๆๆมันเก่านั่นแหละๆ"
เดียร์รีบแก้ตัวทันที ใบหน้าหวานตอนนี้แดงจัดเพราะเขิน
"แน่นอนอยู่แล้ว กุคือใคร เจ้าป่าก็ต้องเด็ดสิวะ!"
สิงอวยตัวเองอย่างภาคภูมิใจ
"พี่สิงเดี๋ยวเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว! "
เดียร์ลากคนตัวใหญ่ให้เดินตาม
"เดี๋ยวสิพี่ยังคุยไม่เสร็จเลย" สิงบอก
"อยากนอนกับพื้นไหมวันนี้?!!"
เดียร์ขึ้นเสียงใส่คนตัวโต
" เดียร์อ่าาา พี่บอกว่าอย่าดุพี่ต่อหน้าเพื่อนไง้งงง"
สิงทำท่าทางเหมือนเด็กเอาแต่ใจ ต่อหน้าลูกน้องตัวเอง
"ครับ! งั้นพี่ก็คุยกับเพื่อนพี่ไปไม่ต้องตามเดียร์มานะครับ"
เดียร์ประชดใส่แล้วเดินหนี ให้ตายเถอะเรื่องแบบนี้มันน่าอวดกันตรงไหน
"เดียร์" (?) ผมหันไปมองคนเรียก
" อ้าวจอม... มาซื้ออะไร? "ร่างเล็กถามเมื่อเจอเพื่อนตัวเอง
"ผ้าปูที่นอน" จอม
"อื้อออ... มันขาดหรอ? "
"มันเก่าแล้วต่างหาก มากับสิงหรออยู่ไหนล่ะทำไมมาเดินคนเดียว" จอม
"มัวแต่โม้กับเพื่อนอยู่ เราไปดูชุดที่นอนกันดีกว่า"
ร่างบางชวน ในร้านคนมากมายกำลังเลือกดูลายผ้าปูทีีนอน
" เอาแบบไหนดี อ๊ะ.. ขอโทษครับ"
คนตัวเล็กถอยหลังไม่ทันนะวังก็ไปชนกับคนอื่น พอมองคนเจ็บก็แทบอยากจะเดินหนี
" น้องเดียร์เดี๋ยวสิเรื่องวันนั้นพี่ขอโทษที่ทำให้เราโดนลูกหลงแล้วก็มีปัญหากับสิง" กระทิงเดินตาม
"พี่ อยู่ห่างๆเดียร์ดีกว่าเดี๋ยวก็ทะเลาะกับพี่สิงอีก เรื่องเสื้อไว้เดียร์จะเอาไปคืนวันที่เรียนพิเศษแล้วกัน"
เดียร์บอกเสร็จก็เดินหนีเข้าไปหาจอม
"อ่าว.. ไปตรงไหนมาชอบลายแบบไหน..."
จอมถามก่อนจะหันไปเห็นกระทิง
"พี่ขอโทษ.. พี่จะไม่ทำให้เดียร์เดือดร้อนอีก พี่แค่อยากมีเพื่อนบ้าง ถ้าไม่ให้อภัยพี่ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่จะย้ายที่เรียน เราจะได้สบายใจ ส่วนเรื่องเสื้อทิ้งไปเลยก็ได้เดียร์จะได้ไม่ลำบากใจ " กระทิงพูดเสียงเศร้าแทรงทำคอตกเดินหนี นั่นทำให้เดียร์รู้สึกผิดทันที
" ก็ได้! หายโกรธแล้วก็ได้ จะเป็นเพื่อนให้ก็ได้ถ้ารับปากว่าจะไม่ทำให้ทะเลาะกับพี่สิงอีก"
เดียร์ตะโกนบอก
" เดียร์!! สิงรู้มึงจะซวยเอา"
จอมกระซิบ
" เป็นเพื่อนให้เองคงไม่เป็นไรหรอก ถ้ามึงไม่มีเพื่อนมึงจะเหงาไหม?"
เดียร์ถามจอมกลับ จอมถอนหายใจ
แม่งดูไม่ออกหรอวะว่ามันแสดง จอมกุมขมับตัวเองก่อนจะพาเดียร์เดินไปซื้อของทางอื่นแทน
VOCÊ ESTÁ LENDO
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Romance..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
