.... เดียร์....
หลังจากวันนั้นพี่สิงก็ติดผมแจ ตามผมขนาดนี้ผมจะเอาเวลาไหนไปฝึกกับเสือ
ให้ตายสิ ดูเขาเหมือนจะจับผิดผมด้วย
"วันนี้อยากกินเค้ก"
ผมบอกพี่สิง
"โอเคครับ ได้เลย"
พี่สิงตอบผม
...... เลิกเรียน.....
ร่างเล็กเดินมากับคนรักของตัวเองร้านเค้กเจ้าประจำ ก่อนจะหาที่นั่งมุมดีๆนั่งบางเดินไปเลือกเค้กพร้อมกับสั่งกาแฟให้สิงและตัวเอง
ระหว่างที่รอของหวานมาเสิร์ฟที่โต๊ะเดียร์ก็เอา Notebook ขึ้นมาทำรายงานที่ทำค้างไว้อยู่ สิงสังเกตเห็นว่าเจ้าของร้านรอบมองคนรักของเขาเป็นทีๆ ต่างกับร่างเล็กที่ไม่รู้ตัว ไม่นานเค้กและเครื่องดื่มก็มาเสริฟ์
"ขยันจริงๆ ไว้กลับไปทำบ้านไม่ได้รึไง"
สิงถาม
"น้า.. ขอแค่แปปเดียว"
เดียร์ตอบกลับ ทำได้สักพักเดียร์ก็หยุด
สิงนั่งมองคนรักตัวเองที่กำลังกินของหวานอย่างอร่อย ผ่านแว่นกันแดดราคาแพงที่ใส่ เห็นเดียร์มีความสุขแบบนี้ก็ทำให้เขายิ้มออกมา
"อร่อยขนาดนั้นเลยหรอ?"
สิงถามเพราะเดียร์แสดงสีหน้าฟินออกมาไม่หยุด คนตัวเล็กพยักหน้าตอบ
"พี่สิงลองกินสิยิ่งเค้กช็อกโกแลตยิ่งอร่อย"
เดียร์นำเสนอเมนูโปรดของตัวเอง แต่สิงก็ปฏิเสธเขาไม่ใช่คนรักของหวานสักหน่อย ถ้านอกจากเดียร์แล้วบนโลกนี้ก็ไม่มีอะไรที่เขาชอบ ทานเสร็จก็เช็คบิลกลับ
"พี่สิง!! เดียร์ลืมแฟตไดร์ไว้ในร้าน"
เดียร์กระตุกแขนสิง เพราะล้วงกระเป๋าเสื้อนักเรียนแล้วไม่เจอ
"เดี๋ยวเดียร์ไปเอาก่อน ไปรอที่รถเลย"
ร่างบางพูดจบก็วิ่งกลับเข้าร้านไป เจ้าของร้านกำลังเก็บร้านพอดี
"พี่ครับเห็นแฟตไดร์สีส้มที่เป็นรูปสิงโตไหมครับ?"
คนตัวเล็กถามน่างอ
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Любовные романы..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
