ตุบ!! ตุบ!!
"แรงอีก!!"
ตุบ!! แฮ่กๆ
"ไม่ไหวแล้ว พอก่อนได้ไหม" ร่างบางพูดพร้อมกับปาดเหงื่อที่ไหลอาบหน้า
ภาพตรงเห็นแล้วชวนให้คนมองต้องเกิดอารมณ์ทุกที
"ไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนหรอกวันนี้แค่นี้ก่อนไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดซะ" เสือบอกก่อนจะเก็บอุปกรณ์
"แล้วซิกแพ็กจะขึ้นเมื่อไหร่อะ" เดียร์ถาม
" มึงพึ่งเริ่มฝึกวันนี้มันไม่ขึ้นทันทีหรอก"
เสือหันมาโวยวาย
"ยืมชุดได้ไหมขี้เกียจกลับไปเปลี่ยนบ้าน" ร่างบาง
"กุก็ไม่ได้บอกให้มึงไปเปลี่ยนที่บ้านสักหน่อย" เสือพูดจบก็ส่งชุดให้ เดียร์รับไปก่อนจะไปอาบน้ำ
..... 40นาที......
"เสร็จแล้วไปไหนดี? "ร่างเล็กถาม เสื้อแขนยาวคอกว้างกับยีนสามส่วนดูเข้ากับเดียร์เสมอ
" มึงล้างไส้หรอนานเกิน ไปหาซื้อวัตถุดิบทำข้าวเย็น"เสือบอกพร้อมหยิบกุญแจรถยนต์
"อยากกินผลไม้ด้วย ไปกันเลย"เดียร์โดดเข้ารถอย่างเร็ว
"เอวมึงเท่าไร" เสือ
"หืิอ.. 27"ร่างบางตอบ เอวผู้ชายหรือเอวผู้หญิงวะเล็กเกินไปแล้วสิงมันเลี้ยงยังไงของมันเนี่ย แต่แบบนี้่ก็น่าจะกำลังพอดีมือ
"กำลังดี"
"ว่าไงนะ?" เดียร์ถามเพราะฟังไม่ถนัด
"อะฮึ่ม เดี๋ยวหาซื้อกางเกงใส่หน่อยดีกว่าจะได้ไม่ต้องกลับไปเอาที่บ้าน" เสือ
"บ้านกุอยู่ข้างๆบ้านมึงนะ กลับไปเอาที่บ้านง่ายกว่า" ร่างเล็กเถียง
"มาแล้วก็ซื้อเลย กูจะซื้อให้ไม่ต้องขัด"
เสือตัดบท
.............
" ง่ำๆ"เดียร์ที่กำลังกินผลไม้อย่างอร่อย
" กินเยอะๆจะได้ตัวโต"เสือพูดพร้อมกับลูบหัว
" กินด้วยกันสิ"ร่างบางยื่นชิ้นแตงโมให้เสือยอมกินอย่างจำใจ ซึ่งปกติเขาไม่ค่อยชอบผลไม้
"มึงก็กินนี่เยอะๆจะได้หวานๆ"เสือยื่นชิ้นสับปะรดให้ เดียร์กินอย่างง่าย
"หือ.. หวานฉ่ำ" ร่างบางพูดทั้งที่ยังเคี้ยว
อยู่
"เอ้ะ...ว่าแต่อะไรจะหวานล่ะ" เดียร์หันมาถามเมื่อดกินหมดปาก
"ไอ้สิงไม่ได้สอนเรื่องพวกนี้กับมึงรึไง" เสือถามกลับอย่างเขินๆ จะให้กุอธิบายอย่างไงล่ะ
"มันคืออะไร?" ยังถามต่อ
"ช่างมันเถอะ ไปเลือกผักดีกว่า"เสือเปลี่ยนเรื่อง
"วันนี้จะทำอะไร" เดียร์ถามอย่างสนใจ
" ผัดถั่วลันเตาเป็นไง ไข่เจียวหมูสับ แล้วก็อยากกินอะไรอีก"เสือตอบโดยไม่ละสายตาจากผักตรงหน้า
"อยากกินไก่ทอดด้วย" เดียร์ตอบพร้อมกับเขย่งขาหยิบน่องไก่ในตู้ ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่อยู่คนละโซน สูงเกินไป..หยิบไม่ถึง ร่างบางคิดก่อนที่จะเห็นมือใครสักคนหยิบมันลงมาพร้อมกับความรู้สึกชวนขนลุกที่มีอะไรสักอย่างมาถูที่บั้นท้ายเขา ร่างเล็กหันไปมองอย่างตกใจ
"อ๊ะ!!"
"เจอกันอีกแล้วนะครับ" ร่างโปร่งทักทาย
"พี่กระทิง" เดียร์ขานชื่อคนตรงหน้า
"นี่ครับ น่องไก่" กระทิงส่งให้ด้วยสายตามีเลศนัย
"ขอบคุณ" รับของเสร็จเตรียมถอยหนีแต่ก็ชนอกแกร่งของอีกคน
"อ่า.. มากับใครหรอครับคนสวย" น้องชายกระทิงถามพร้อมกับก้มหน้าลงไปชิด งือ.... พี่สิงอยู่ไหนนนน ไอ้เสือช่วยด้วยย
"กระเพาอย่าแกล้งพี่เขาสิ พี่เขาตกใจหมดแล้ว" กระทิงห้ามน้องชาย
"ไปไหน มาไหนคนเดียวไม่ควรแต่งตัวแบบนี้นะครับมันล่อสายตาไอ้เข้" กระทิงพูดก่อนนะบีบต้นคออีกฝ่ายอย่างเบามือ
"ปล่อย!" ร่างบางปัดมือหยาบออก
"เดียร์!!" เสียงเสือดังขึ้นก่อนที่เสือจะเดินแทรกเข้ามาโอบไหล่เล็กตรงหน้า
"หืมม.. มากับคนทรยศนี่เอง"เพาพูดอย่างหงุดหงิด เสือมองหน้ากระทิงราวกับจะกินเลือดคนตรงหน้าจนกระทิงเองต้องหลบตา
" วันนี้พี่แหย่แค่นี้แล้วกันคราวหน้าอย่าไปไหนคนเดียวนะครับเพราะมันจะไม่โชคดีแบบนี้ตลอด" กระทิงหลีกทางให้เสือเดินผ่านไป
"พี่ปล่อยมันไปทำไม!?" เพาถามอย่างไม่พอใจ
"เสือก็คือเสือล่ะนะตอนมันอยู่กับเรามันเป็นคนแบบไหนมึงจำไม่ได้หรอ เวลามันกัดมันกัดไม่ปล่อย ไว้โอกาสหน้าก่อนค่อยเล่นมัน "กระทิงบอกน้องชาย
"มันทำอะไรมึงหรือเปล่า" เสือถามเสียงขุ่น เดียร์หลบหน้าใครจะไปกล้าตอบล่ะเรื่องแบบนั้นน่ากลัวจะตาย
"เดียร์ได้ยินที่ถามไหม! "เสือเริ่มขึ้นเสียง
" มันทำอะไรมึง?! "เสือ ร่างเล็กรีบส่ายหัว
"โกหก! บอกกุไม่มีอะไรแต่คิ้วมึงชนกันเนี่ยนะมึงบอกความจริงมาดิ้!! "เดียร์อ้ำๆอึ้งๆไม่นึกว่าเสือจะจับพิรุธได้
"งั้นกุฝากของก่อนเดี๋ยวมา!!" เสือฝากรถเข็นก่อนจะวิ่งกลับไปทางเดิม
"แล้วพี่มีแผนจะทำอย่างไงกับไอ้เด็กกลูต้านั่น ผมชอบนะขาวๆแบบนั้น"เพาพูด
"กระทิง!! "
"แม่หก!.. กุอยู่ตรงนี้จะแหกปากเรียกหาพ่อมึงหรอเพา" กระทิงหันมาดุน้องเพราะตกใจเสียงเรียก
"ผมเปล่า" เพาตอบ
"กุเรียกมึง ไอ้เสือคนนี้เรียกมึงเอง เมื่อกี้มึงทำอะไรกวาง!" เสือถามพร้อมกระชากคอเสื้อ กระทิงไม่ทันตั้งตัว
"ดะ.. เดียร์บอกหรอ"กระทิงถามกลับเห็นอีกฝ่ายกำลังโมโหจัด กระทิงจะไม่รู้สึกกลัวเลยถ้าเมื่อวานไม่ได้เห็นว่าเสือไปอาละวาดในที่กลบดานของเขาจนทุกอย่างพังพินาศแค่เพราะเขาไปเดินเฉียดเดียร์ตอนที่เสือแข่งบอล
"พี่กระทิงกลัวไรวะตอบไปดิ้ว่าเมื่อกี้พี่เอาของพี่ถูก้นมันอ่ะ"เพาตอบแทนกระทิงอย่างไม่กลัวเพราะเมื่อวานเขาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
"มึง!!"
พลั่ก!!
เสือปล่อยหมัดใส่กระทิงหมัดเดียวอีกฝ่ายก็ลงไปนอนเล่นกับพื้น
"พะ... พี่ทิงไอ้เสือ!!" เพาเตรียมสวนกลับแต่กระทิงดึงไว้ก่อน
"อย่าเพายังไม่ถึงเวลา"กระทิงบอกน้อง
"อย่ามาเฉียดเข้าใกล้คนของกุอีก!!" เสือพูดจบก็เดินกระทืบเท้าไปอย่างหัวร้อน น่าเจ็บใจกว่าที่ไอ้กระทิงทำคือเดียร์ไม่ยอมบอกเขาว่าตัวเองโดนรังแก
ร่างบางเข้าคิวรอคิดเงิน สายตามองถุงยางตรงเคาร์เตอร์อย่างพิจารณา ทำไมต้องเอาของแบบนี้่มาวางไว้ใกล้ๆลูกอมด้วยถ้าหากคนสายตาสั้นจะซื้อลูกอมแล้วหยิบถุงยางไปล่ะ จะทำไง พูดถึงลูกอมรสนี้เค้าชอบกินซื้อไปกินสักหน่อย
"เดียร์! มาซื้ออะไร?" กิตถามก่อนจะมองของในมือที่เดียร์หยิบให้พนักงานคิดเงิน
"มาซื้อของไว้ทำมื้อเย็นน่ะ นายล่ะ" เดียร์ถามกลับ
"มื้อเย็นเหมือนกัน แต่เอ้ะ พี่สิงไม่อยู่หนิซื้ออันไหนไปทำกับใคร" กิตถามอย่างอยากรู้ เขาหมายถึงวัตถุดิบหรอ
"กับเสือน่ะ เสือน่าจะทำเก่งพอๆกับพี่สิงเลย" คำตอบเดียร์ทำเอากิตไปไม่ถูก มันคงไม่ใช่แบบที่เราคิดหรอกเดียร์คงไม่ใช่คนอย่างนั้นแค่กล้าซื้อถุงยางก็เกินไปแล้วคงจะซื้อเก็บไว้ให้พี่สิงชัวร์
" รอนานรึเปล่า ของครบนะเดียร์" เสือเดินตรงเข้ามาหาร่างบาง นั่นไอ้เสืออย่างบอกนะว่ามากับเดียร์เรื่องนี้มันยังไงกันแน่ เราต้องบอกพี่สิง
"ฉันไปก่อนนะกิต" เดียร์หันมาบอกกิต
"เอ้ออกินกันให้อร่อยนะ" กิตตอบกลับ
..... ที่บ้าน......
"อื้อ...แค่ซื้อของเสร็จก็หมดแรงแล้ว"
เดียร์บิดขี้เกียจบนโซฟา
"เดียร์มานี่หน่อย" เสียงเสือดังจากในครัว อะไรอีกล่ะของก็น่าจะครบนะ
"มีอะไรขาดหรือครับคุณผู้ชาย"เดียร์
" ไม่มีขาดแต่มีเกิน" เสือถาม
" อะไรเกิน? "เดียร์ถาม
"ถุงยางกลิ่นสตอเบอรี่แบบบางไซต์56 บางจนรู้สึกได้ถึงแรงสัมผัส"
เสือถามอย่างเขินและพร้อมกับโฆษณาให้อย่างรู้ดี ต่างกับคนถามที่ตอนนี้ยืนอึ้งอยู่ ต้องเป็นตอนนั้นแน่ ตอนที่กิตทักต้องหยิบผิดมาแน่ๆ
BẠN ĐANG ĐỌC
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Lãng mạn..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
