ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​

บทที่ 47 : หนี

....สิง.....
ผมได้ยินเสียงหมีเรียกก่อนจะพยายามลืมตาขึ้นให้ตายเถอะม่ะคืนผมฝันไปหรือเปล่า ถ้าเป็นความฝันมันก็เป็นฝันที่โคตรไม่อยากจะตื่นขึ้นมาเลย ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆห้องแล้วตกใจเพราะไม่เจอคนตัวเล็ก ตกใจยิ่งกว่านั้นคือผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแถมยังมีคาบเลือดติดที่เตียงอีก อย่าบอกว่าเมื่อคืนมันคือเรื่องจริง แล้วเดียร์ไปไหน หรือว่าโกรธผมจนเกียดผมไปแล้ว คำถามมากมายโผล่เข้ามาในหัว จะได้แล้วทิ้งหรอ ผมลุกใส่เสื้อผ้าก่อนจะกดเบอร์หาคนเมื่อคืน จะ one nice Stand กับกูหรอเดียร์แม่มึงสิ ฝันไปเลยว่ากุจะยอม
"หมี!!! เดียร์อยู่ไหน?!"ผมถามอย่างโมโหเพราะโทรไปแล้วมันไม่รับ หมีสะดุ้งก่อนจะส่ายหน้าไปมา ยิ่งทำให้ความเดือดผมแทบปะทุออกมา ผมกดเบอร์โทรหาไอ้ดำ
จอม:โทรมาหาแม่มึงหรอ! มีไร
สิง:กูโทรมาหาเมีย!!เดียร์อยู่ไหน!!?
จอม:เมียพ่อมึงสิ!! กุจะไปรู้ไหมก็อยู่กับมึงไม่ใช่รึไง
จอมพูดจบผมก็ตัดสายทิ้ง เดียร์ไม่ได้อยู่กับมันแล้วไปอยุ่ที่ไหน ผมกลับเข้ามาในบ้านก่อนจะพาลพังข้าวของ ก่อนที่น้ำตามันจะไหลออกมา มันหายไปไหน มันจะทิ้งผมไปหรอ มันโกรธผมหรือว่าอะไร ทำไมไม่บอกกันก่อนจะมาทำแบบนี้ได้ไง ผมต้องไปเช็คมันที่บ้านทั้งบ้านมันบ้านเสือ ผมไม่ให้มันทิ้งผมไปง่ายๆหรอก ถ้ามีความสัมพันธ์แบบนี้แล้วหนีหาย ถ้าผมรู้ผมจะไม่ทำ ไอ้เดียร์ไอ้เด็กเหี้ยมึงจะเล่นแบบนี้กับกูหรอง่ายไปมั้ง เจอที่โรงเรียนนะจะจับเอาคาแปรงเกษตรนั่นแหละ
ผมเคลียร์กับตัวเองก่อนจะเตรียมตัวไปบ้านเดียร์
........เดียร์.........
ผมกุมขมับอยุ่บนรถเมล์พลางคิดเรื่องเมื่อคืน อะไรดลใจให้ผมยอมทำแบบนั้น ผมช็อกไม่น้อยที่ตื่นมาแล้วเห็นสภาพตัวเองเปลือยเปล่าพร้อมกับเจ็บสะโพกแปล๊บทุกครั้งที่เคลื่อนไหว แล้วต่อจากนี้ผมจะมองหน้าสิงยังไง เขาคงไม่คิดอะไรหรอกมั้ง เขาไม่ได้ชอบผมสักหน่อย แล้วเขาจะเอาเรื่องผมไปเล่าให้คนอื่นฟังไหม ผมควรทำไง ผมจะปรึกษาเรื่องนี้กับใครได้ กว่าผมจะกลับถึงบ้านก็ทำเอาเกือบเที่ยงไม่ใช่เพราะรถติดหรอก เพราะผมเดินไม่สะดวกเอง ร่างบางอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะเริ่มเก็บของจำเป็นบางส่วนใส่กระเป๋า ผมต้องหนี ไปเช่าที่ไหนอยู่สักที่ให้เรื่องนี้มันเงียบก่อนแล้วค่อยกลับมาอยู่บ้าน
ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ไปเรียนหรอกนะผมยังไปเรียนเหมือนเดิมแค่ย้ายที่พักแค่นั้น ผมคิดไว้แล้วว่าจะไปไหน พี่ดิวเคยมีคอนโดฯอยู่ทีีนี่จากคอนโดไปโรงเรียนอาจจะไกลกว่าอยู่บ้านหน่อยนึงแต่ไม่้้เป็นไรหรอก ไม่มีใครรู้เรื่องคอนโดนอกจากจอม เพราะฉะนั้นผมสบายใจได้ ผมขึ้นแท็กซี่บอกพิกัดก่อนแท็กซี่จะเคลื่อนตัวออก สายตาผมไปหยุดอยู่ตรงผู้ชายคนหนึ่งที่ขี่รถบิ๊กไบค์สวนกับผม สิงเขากำลังไปหาผมที่บ้าน ใจผมหาย หน้าผมชาราวกับว่าตัวเองถูกเจ้าหนี้ตามเอาชีวิต ดีนะที่ผมออกมาก่อนไม่งั้นผมคงเละแน่ ไม่รู้ที่มาหาผมมีธุระอะไรแต่ผมไม่พร้อมเจอหน้าเขาตอนนี้ ประมาณ45นาที แท็กซี่ก็มาจอดหน้าคอนโดพี่ชายผม ผมไขประตูเข้าไปข้างของในห้องพี่ดิวถูกเก็บไว้ที่เดิม ก็แน่ล่ะสิที่นี่ไม่มีคนอยู่ ผมโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่ห้องก่อนจะเปิดเช็คมือถือ สายที่พยายามติดต่อผมมีประมาณร้อยกว่าสายไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร ผมกดบล็อกทั้งเบอร์ ทั้งเฟสบุ๊คเขา ผมไม่พร้อมติดต่อกับเขาไม่ว่าจะช่องทางไหน ผมไม่ได้เกลียดนะแต่ขอเวลาทำใจก่อนขอเวลาผมตั้งหลักก่อนแล้วผมจะติดต่อกลับ
ครืด ....ครืด....
ผมกดรับสายจอม
ผม:อ่าห้ะ
จอม:ห้ะบ้านมึงสิ มึงอยู่ไหน!!
เสียงจอมดูร้อนรน เขาเป็นอะไร
ผม:อยู่ที่ปลอดภัย ไม่ต้องห่วงมึงมีอะไร?
จอม:มึงไปทำอะไรไว้?
คำถามนี้ทำผมลังเล จอมรู้อะไรมา พูดเรื่องนี้กับเขาหรอ
ผม:เปล่า ไม่ได้ทำไร ใครฟ้องไรมึงอีก
ผมพยายามทำเนียนเหมือนทุกครั้ง
จอม:กุให้มึงตอบอีกที
ผม:เฮ้อออ
จอม:ก็ไอ้ห้องสิบเป็นบ้าอะไรไม่รู้ว่าโวยวายถามหามึงจากกูไม่พอ มาค้นบ้านกูอีก มันบอกว่าไปหามึงที่บ้านไม่เจอ ถามไอ้เสือไอ้นั่นก็ไม่ตอบ เดี๋ยวมันจะไปไล่หามึงกับคนอื่นต่อ กูเลยสงสัยมึงไปทำไรไว้หรือมึงเอาอะไรมันไป มันดูโมโหมากอ่ะ
จอมเล่าเสร็จก็ทำผมเสียวสันหลังวาบ
ผม:มึงมาหากูได้ไหม ที่ปลอดภัยของกู
จอม:มึงไปอยู่นั่นทำไม เกิดบ้ามาอีกคนแล้วไงงั้นเดี๋ยวคืนนี้กูจะไปนอนที่นั่น แล้วเล่าทุกอย่างให้กุฟังด้วย!!
จอมตัดสายผมทิ้ง ผมไม่เล่าให้ฟังหรอก จอมมันหวงผมพอๆกับพี่ดิวเดี๋ยวเรื่องใหญ่พอดี
ผมแค่บล็อกเบอร์บล็อกเฟซบุ๊กทำไมเขาถึงเป็นหนักถึงขนาดนั้น ถึงขั้นบุกบ้านเพื่อนผมเลยหรอ ผมก็ไม่ได้เอาอะไรของเขามาสักหน่อยเขาต้องการอะไร ไม่นานจอมก็มาโผล่หน้าห้อง
"เล่ามา"จอม
"คือ...กุแค่ทำเรื่องไม่ดีไว้กับเขาแล้วกุก็หนีมา บล็อกเบอร์บล็อกเฟซบุ๊ก แต่กูไม่ได้หยิบเอาอะไรของสิงมานะ"ผม
"ใครจะรู้ มึงอาจจะเอาใจมันมาก็ได้"คำพูดจอมทำผมใบ้แดก ใจอะไรสิงไม่ได้ชอบกุสักหน่อย
"บ้าบอ พรุ่งนี้มึงมีธุระอะไรไหม"ผมถามจอม
"มีประชุมสภา วันหยุดแท้ๆแต่กุต้องไป เบื่อว่ะ ถามทำไม อยากให้กูอยู่ด้วยหรอ"จอม
"ไม่ใช่ "ผมปฏิเสธทันที
"กูแค่จะใช้ให้มึงไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านกุมาอีกสักสองสามตัวแค่นั้น"
"ใช้เป็นเมียเลย ไว้กูประชุมเสร็จจะแวะเอาให้ละกัน"จอมบอก
"เค งั้นเรานอนกันดีกว่า"ผมว่า
"กูไม่ได้เตรียมถุงมาอ่ะดิ สดได้ป่ะ"จอม
"พ่อเมิงงง!!!"ผมปาหมอนใส่อีกคนก่อนที่เราทั้งคู่จะนอน