บทที่21:สัญญา

752 19 2
                                    

....เสือ.....
ผมนั่งลงข้างๆร่างบางที่สะอึกสะอื้นอยู่เรื่อยๆ
"ช่างมันเถอะมึงไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว คราวหลังก็หัดเช็ครถบ้างหรือไม่ก็ไปอยู่ตรงที่มีคนเยอะๆ ไม่ใช่เดินไม่ดูหน้าดูหลังแบบนี้"
ผมสวดยาวแล้วโน้มหัวอีกฝ่ายมาซุกอกผม
"ฮื่อ....ฮึก..."มันคงจะขวัญเสีย ผมลูปหัวมันอย่างเอ็นดู
"ขวัญเอ๋ย..ขวัญมา.."ผมพูด
"ห้ะ"เดียร์ส่งเสียงสงสัย ผมเช็ดน้ำตาบนแก้ม
ใส เดียร์เม้มปากแน่น ภาพตรงหน้าผมมันน่ารักจริงๆ
"งงอะไร ไม่เคยได้ยินหรอ"ผมถาม
"เคย..ตอนเด็ก"มันตอบ ผมเองก็ไม่เคยทำแบบนี้กับใครนอกจากกวาง
"กุไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครนอกจากแฟน"ผม
พยายามคุยเรื่องอื่นมันจะได้ไม่คิดถึงเรื่องเมื่อ
ตอนค่ำ
"มึงมีแฟนด้วยหรอ?"เดียร์ถามเหมือนไม่เชื่อ
"มีดิ ตอนอนุบาลอ่ะ ตอนนั้นที่บ้านจัดงานแล้ว
จุดพุกวางตกใจแล้ววิ่งร้องไห้มาหากุ กุเลยปลอบ...ตอนนี้จะลืมกันหรือยังก็ไม่รู้"
ผมเล่าอดีตแล้วก็อดคิดถึงกวางไม่ได้ เขาจะลืมผมหรือยัง หรือจะมีใครแทนผมแล้ว
"หืม..มึงแม่งแก่แดดว่ะมีตั้งแต่อนุบาลเลยหรอ วะ"เดียร์เบะปาก
"เอ้า...ก็เรารักกันนี่หว่า"ผมตอบแล้วอมยิ้ม
"แล้วเดี๋ยวนี้อ่ะ"มันถาม
"ไม่รู้ดิ เขาย้ายโรงเรียนไปก่อนกุจะขึ้นประถม แล้ว..ตอนนี้แม่งอาจจะมีลูกมีผัวไปแล้วมั้ง"
ผมพูดติดตลก เดียร์ขำออกมาแล้วส่ายหน้า
"มึงมีรูปถ่ายแฟนมึงไหมล่ะ เพื่อกุอาจจะเคยเห็น"มันถาม
"มี แต่อยู่ที่บ้านที่กรุงเทพฯ"ผมตอบ
"อืม..มึงย้ายมาจากกรุงเทพฯหรอ ทำไมถึงย้ายมากลางเทอมวะ โดนไล่ออก?"
หืม....ปากหมาว่ะ
"พ่อมึงอ่ะ กุมานี่เพราะตามหากวางต่างหาก"
ผมตอบอย่างภาคภูมิใจ
"อ๋อ...มาตามหาเมียว่างั้น"ดูมันพูดดิมันน่าจับตี
ตูดจริงๆ ปากดีแบบนี้แสดงว่าโอเคขึ้นแล้ว
"หูวว..เรื่องของกุว่ะ ป่ะ..ไปหาข้าวกินกันเถอะ"ผมชวนคนตัวเล็กที่นั่งอยู่
มันลุกขึ้นเดินตามหลังผมมา เราเลือกทานข้าวริมทางง่ายๆเรียบๆ
"มึงอย่าบอกเรื่องนี้กับจอมนะ"อยู่ๆไอ้เตี้ยมันก็พูดขึ้นขณะที่กำลังกินข้าวอยู่
"ทำไม?"ผมถามเสียงขุ่นเพราะผมตั้งใจจะบอกเรื่องนี้กับไอ้มืดมันเป็นเรื่องสำคัญ
"ก็..กุไม่อยากให้มันโมโห ไม่อยากโดนดุ"มัน
ตอบเสียงอ่อน
"อืม...จะพยายาม" ผมตอบแบบส่งๆก่อนจะนึกอะไรบ้างอย่างออก
"เออ..มึงถามหาผู้ชายที่ช่วยมึงไว้ทำไม?"ผม
มันเงยหน้ามองผม
"กุอยากเจอ"
"เพื่อ?"
"กุอยากตอบแทนเขาที่ช่วยกุ กุทำได้ทุกอย่างเลยนะเว้ย"มันตอบอย่างมั่นใจ
อื้มม...ทำได้ทุกอย่างเลยหรอ..ถ้ากุบอกว่าเป็นกุเองที่ช่วยมึงคงจะไม่เชื่อT^T
........วันเสาร์.........
ผมเดินเข้าโรงหนังมากับจอมสองคน
"ดูอะไรดีอ่ะ?"ผมถามเพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าจะดูอะไร
"เพื่อนกูรักมึงว่ะ"จอมพูดพร้อมหันมาทางผม
"อืม....พ่อมึงดิ หนังพศ.ไหนแล้วมันคงมีฉาย"
ผมตอกกลับ
"เรื่องผีมีอยู่ว่า...."จอมกระซิบข้างหูทำเอาผม
ขนลุก ผมไม่ทันเอออออะไรมันก็ลากผมเข้าไป
อย่างเร็ว เชี้ยยยทั้งๆที่รู้ว่ากุนอนบ้านคนเดียวก็
ยังจะดูเรื่องผีๆอีก ตลอดการฉายหนังผมหลับ ตาปี๋ ไม่พอแค่นั้นผมยังบีบมือจอมไว้แน่นไม่ ยอมปล่อยสักนิดจนจบเรื่อง ก็ผมมันคนขวัญอ่อน หนังจบแล้วทุกคนเดินออกมาพร้อมเสียงฮือฮา
มากมาย
"กลัวผีหรอ โอ๋ๆไม่ต้องกลัวนะมีกุอยู่ทั้งคน"
จอมพูดพร้อมโอบไหล่ผม
"มึงไม่ต้องเลย กุนอนคนเดียวด้วย
กูรู้มึงตั้งใจแกล้งกุให้กุดูหนังผีทั้งที่รู้ว่ากุไม่ชอบ>< "ผมว่ากลับผมรู้ว่ามันต้องแกล้งผมแน่ๆ
"อารายๆ กุไม่ได้แกล้ง.."จอมทำหน้าอิโนเซ้น
ใส่ผม
"เออมึง กุถามไรอย่างดิ"อยู่ๆมันก็เปลี่ยนโมท
มาทำหน้าจริงจังใส่ผม
"อะไรอ่ะ?"ผมถามพร้อมหลบตา ให้ตายเถอะผมไม่ชอบให้ใครมาจ้องแบบนี้เลย
"วันศุกร์อ่ะ มึงกลับบ้านกับใคร"จอม
เชี้ยยย..ไอ้เสือมันคงไม่ได้บอกเรื่องนั้นใช่ไหม
"กุก็..กลับคนเดียวดิ"ผมตอบ
"จริงหรอ?? "มันถามเหมือนไม่เชื่อ
"อ่าห้ะ"ผมรีบพยักหน้า จอมถอนหายใจยาวก่อนจะสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ
"กุไม่เชื่อ..มีอะไรจะสารภาพป่ะ..เรื่องที่มึงไม่
อยากบอกกุอ่ะ?"จอมถามเสียงเรียบ
มันคงไม่ได้อยากรู้เรื่องที่ผมโดนไอ้สวะพวกนั้นฉุดใช่ไหม
"แล้ว...มึงอยากฟังเรื่องอะไรล่ะ"ผมถาม
"เรื่องที่มึงเดินไปป้ายรถเมล์ แล้วก็เจอไอ้พวกเหี้ย"ชัดเจนเลย..ไอ้เสือไอ้ปากหมา><
ผมชวนจอมไปหาอะไรกินก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง จอมกำหมัดแน่นเหมือนของขึ้น ทำเอาผู้คนที่เดินผ่านไปมาขวัญผวากันเป็นแทบและแน่นอนว่าจอมทั้งดุทั้งบ่นผมแบบจัดหนักจัดเต็มอย่างที่คิด
"ให้กุไปรับส่งมึงเอง เคป่ะ?"จอมถามเสียงขุ่น
"กูไปกลับเองได้จริงๆ"ผมบอก
"กลับเองได้แล้วเป็นอย่างไง!?"มันขึ้นเสียง
"ก็ตอนนั้นกุพลาดที่ไม่ได้เช็ครถไง..." ผมพยายามอ้อน
"ไม่อ่ะ!!"จอมยืนยันเสียงแข็ง
"โธ่...จอมกุสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว" ครั้งนี้ผมโน้มตัวไปพิงไหล่กว้างพร้อมชูนิ้วก้อยให้กับคนที่มาด้วย จอมมองการกระทำผมแล้ว
หันหน้าหนีไปทางอื่น จอมกำลังใจอ่อน
"น้าจอม...มันจะไม่เกิดขึ้นแล้ว..สัญญาๆ"ผม
ไม่ละความพยายาม
"กุไม่เชื่อ"จอมพูดเสียงเบา
"จริงๆ มาเกี่ยวก้อยกันสิ"ผมพูดพร้อมใช้นิ้ว ก้อยเขี่ยอกแกร่งของอีกฝ่าย จอมรวบมือผมไว้
แล้วมองหน้าผม ผมเองก็มองกลับ
"ทำแบบนี้ถ้าเจ้าโลกกุตื่นขึ้นมามึงจะเจ็บตัวเอานะ"จอมพูดเสียงเรียบ เจ้าโลกคืออะไร ผมดึงกลับพร้อมหลบตาจอม
"ก็ยอมเกี่ยวก้อยดิ"ผมเบ้ปากอย่างงอนๆ
"ทำตัวน่ารักๆแล้วกุจะยอม"จอมยื่นข้อเสนอ
"แล้วจะให้ทำอย่างไงอ่าา-3- "ผมเริ่มงอแง
"ไม่รู้สิ"จอมตอบพร้อมทำหน้ากวนตีนใส่
"อืม..ไปกินไก่กัน "ผมเอาของกินเข้าล่อ จอมเดินตามผมมาที่KFC เราสั่งไก่มานั่งกินได้
สักพักผมก็เห็นมันจิ้มมือถือแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียว อาการแบบนี้แสดงว่ามันกำลังคุยกับใคร แล้วไม่บอกผมแน่นอน
"มึงคุยกับใครอ่ะ"ผมถาม
"หลายคนเลยว่ะ"มันตอบแล้วยักคิ้วใส่
"หลายใจ เจ้าชู้"ผมว่ามัน นิสัยแย่มากใช้ ผู้หญิงเปลืองว่ะไม่เคยเผื่อแผ่เพื่อน
"หื้มม..หึงหรอ?"จอมหลี่ตาถามผมราวจับผิด
"เหอะ กุไม่หึงคนอย่างมึงหรอก"ผมตอบกลับ
จอมวางโทรศัพท์แล้วจ้องหน้าผมอย่างเคืองๆ
"ทำไม คนอย่างกุทำไม"มันถาม
"ก็เจ้าชู้ไง"ผมตอบแบบขำๆแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น
"แล้วมึงอ่ะ คุยเยอะกว่ากุอีก"จอมเถียงกลับ
นี่มึงจะจริงจังทำไมวะ
"....."ผมหันไปมองมันอย่างงงๆ
"ที่กุเล่นโทรศัพท์เมื่อกี้กุไม่ได้คุยกับคนอื่นกุแค่
ลงรูปมึง"จอมพูดจบผมก็เปิดไอจีดู มันลงรูปผมที่กำลังแทะไก่พร้อมกับแคปชั่น
อร่อยกว่าไก่ก็คนนี้นี่แหละ แถมยังแท็กผมด้วย
"ก็ใครจะไปรู้อ่ะ มึงบอกกูอย่างนั้นหนิ"ผม
"กุไม่คุยกับคนอื่นหรอกกุมีมึงแล้วนะ"จอมพูดเสียงเบาพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินไก่ ผมนี่ซึ้งเลย ท่าทางมึงโคตรตลกเลยตอนนี้
ผมแอบถ่ายรูปมันไว้ไปแกล้งหน้าวอ มึงเจอกุแน่จอมเอ้ย  กินไก่เสร็จเราก็ไปเล่นเกมต่อที่บ้านผม จนสามทุ่ม ผมก็พึ่งรู้ตัวว่ามันดึกแล้ว
"จอมดึกแล้วนะมึงจะนอนนี่หรือกลับบ้าน"ผมถามทั้งๆที่ตากำลังจดจ้องอยู่กับเกม
"อืม..นอนนี่ดีกว่าว่ะ ไม่อยากขับกลับมันหนาว"
จอมตอบกลับ
BOOM!!!GAME OVER
โอ้...นี่กุแพ้จอมหรอเนี่ย....ช้ำใจๆๆ
"อ่อนจัง"จอมพูด
"หื้ม..กุอ่อยเหอะ"ผมแถ
"อ๋อหรอ..ไอ่ขี้อ่อย"มันว่าก่อนจะไปอาบน้ำ
เราเคลียร์ร่างกายตัวเองเรียบร้อยก็เข้านอนทันที บอกเลยว่าเพลียมาก
"อ่ะ"จอมชูนิ้วก้อยมาทางผม
"ห้ะ?"ผมงง
"จะสัญญาไม่ใช่รึไง"จอม เออช่ายยลืมไปแล้วนะเนี่ย ผมรีบเกี่ยวนิ้วกลับ
"เย้ๆๆ"ผมส่งเสียงออกมาอย่างดีใจ
"นี่ไง ทำตัวน่ารักๆแบบนี้กุยอมแน่เลย"จอมว่า
ก่อนจะลากผมเข้าไปกอด
"อ๊า..จอมอย่านะอ๋าา "ผมส่งเสียงแกล้ง
"ไอ้เหี้ย เดี๋ยวกุก็ปล้ำจริงๆซะเลย"จอมขู่พร้อม
แกล้งไซร้คอผม
"ไอ้เหี้ย ม่ายย ไอ้เลว ไม่เอานะเดี๋ยวกุท้อง"
ผมว่ากลับ
"ไม่เป็นไรจ้ะน้องสาวพี่มีถุง"จอมยังคงแกล้งผมอยู่
"ไม่เอาา..."ผมโวยวาย เล่นกันจนพอก่อนจะนอน

ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​Место, где живут истории. Откройте их для себя