บทที่ 108 : ไม่มีคนอื่น!?

126 5 0
                                    

....... สิง......
"พี่ขี้หึง​แบบนี้พี่มีวิธี​จัดการกับตัวเองอย่าง​ไง"

กิตถามผม​ เมื่อเห็น​ว่า​ผมไม่พอใจที่เดียร์​ติวหนังสือ​ให้ใครสักคนที่โรงเรียน​พิเศษ

"กุจะจัดการกับตัวเองทำไม​ จัดการไอ้เหี้ยนั่นสิ!"

ผมตอบ​ มันถามอะไรโง่ๆ
เตรียมตัว​เข้า​ไปไฝว์ เพื่อนอะไรนั่งชิดกันขนาดนั้นกุหึงงงงงง

" เดียร์! "

ผมเรียกเสียง​เข้ม ร่างบางหันมามองอย่าง​ตกใจ ไหนขอดูหน้าเพื่อนหน่อยเถอะบังอาจมากมายุ่งกับเมียสิงโต​ ผมกระชากไหล่หนาให้หันมา

"อ่าว.. ไงสิงโต​"
ไอ้กระทิง​ยิ้มเจ้าเล่ห์​

"อะไรเดียร์!!!"

ผมรีบหันไปดุอีกคนทันที ทำไมเดียร์​ถึง​อยู่กับกระทิงได้

"พี่สิงใจเย็น​ก่อน.."
ร่างบางพูด​เบาๆ

"กลับบ้านเดี๋ยวนี้​เลย!!"

ผมดึงคนตัวเล็ก​ให้ตามมาที่รถก่อนที่ผมจะได้ซัดหน้าไอ้ควายป่า

"ว่ามา"
ผม​พยายาม​ทำใจในสงบ

"กระทิงเรียน​พิเศษ​ที่​นี่"
เดียร์​
ปรี้ดดดเลยค่ะรู้แล้วมันปรี้ดเลยค่ะ

"แล้ว​ทำไมไม่บอกพี่แต่แรก.."
ผม

"ก็​ถ้าบอกพี่ก็โมโห​"

"แล้ว​คิดจะปิดบังพี่​ไปถึงเมื่อไร "
ผม

"ที่เดียร์​ไม่บอกเพราะ​คิดว่าจะจัดการเรื่อง​นี้​เองได้"

เดียร์​พูด​เสียงอ่อน

"จะจัดการยังไง... ไปนั่งติวให้มันงี้หรอ..
หรือว่า...ที่เดียร์​บอกรักพี่ลดลงเพราะ​มันใช่ไหม? "

ผม เดียร์​กลับมาบ้านแล้วบอกว่ารักผมน้อยลงหลังจากที่มาเรียนพิเศษ​ ต้อง​เปิดใจ​ให้ไอ้เหี้ย​นั่นแน่ๆ ผมเริ่มเคลียดแล้ว

" จะบ้าหรอ! มันไม่เกี่ยวกับกระทิงเลยเดียร์​พึ่งเรียนกับเขาได้สองวันเองนะ... พี่อย่าคิดแบบนี่อีก เดียร์​ไม่มีใครนอกจากพี่หรอก!! "

ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​Donde viven las historias. Descúbrelo ahora