ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​

บทที่ 64 : รักพี่บ้างหรือยัง

.....สิง.....
"เอาเดียร์นอนตรงกลาง"เสือ
"ไม่ เดี๋ยวมันเลื้อยไปหามึงอีก กุจะนอนกลางเอง ถ้ามึงอยากกอดเดียร์มึงก็กอดกุนี่"ผม
"อย่างนั้นกุออกไปนอนหน้าทีวีดีกว่า"มันบอกก่อนจะออกไป เสือคนเลวจ้องจะยุ่งแฟนผมอยู่ได้ ผมล็อกประตูห้องนอนเผื่อกลางดึกมันแอบเข้ามา ผมมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดที่ตอนนี้นอนหลับไปแล้ว
"อื้ออ...เดียร์ต้องกลืนเข้าไปจริงเหรอ" ร่างเล็กละเมอ มึงฝันอะไรอยู่เดียร์ จะกลืนอะไร
ผมพยายามไม่คิดเรื่องอย่างว่าแต่มันห้ามความคิดตัวเองไม่ได้เลย ผมจุมพิตลงที่หน้าผากคนรักตัวเอง
"ฝันดีนะครับ"ผมกล่าว
"พี่สิง..."เสียงหวานเรียกผม เอ้ะยังไม่หลับหรอ
"หื้ม.."ผมขานรับ ละเมอหรือไง
"รักเดียร์หรือเปล่า"เสียงเล็กถาม ผมยิ้มก่อนจะกระชับกอด
"รักครับ..รักมากด้วย"ผมตอบ
"ถ้ารักเดียร์..ต้องยอมให้เดียร์กินเบียร์" นั่นไง
ละเมอจริงด้วยผมก็ตอบซะจริงจังเลย เมาแล้วเลื้อยแบบนี้ผมไม่ให้กินแล้ว แต่จะทำยังไงให้เดียร์เลิกความคิดจะกิน ผมไม่อยากมีเมียเป็นขี้เหล้านะ ผมจะทำไงดีนะ ผมหาวิธีในอินเตอร์เน็ตก่อนจะเจอวิธีที่น่าสน
ร่างโปร่งขึ้นคร่อมร่างบางก่อนจะดูดคอขาวของเดียร์ ทำร่องรอยทั่วทั้งตัว เน้นหนักไปที่คอ ใครเห็นก็ต้องรู้ว่ามีเจ้าของแล้ว
......เช้า......
"อื้ม....."ร่างบางบิดขี้เกียจ มองไปทั่วห้องก็เห็นสิงนอนกอดเขาอยู่ ร่างเล็กพยายามขยับตัวให้เบาที่สุดไม่ให้เป็นการรบกวนคนที่หลับอยู่
"จุ๊บ...อรุณสวัสดิ์"ร่างเล็กแอบจูบหน้าผากของคนที่หลับ เตรียมตัวหันตัวออกจากห้องนอน แต่ก็ถูกมือหนาดึงเข้าไปกอด
"อ้ะ..พี่สิงตื่นแล้วเหรอ"ร่างบางถามอย่างตกใจ
"ตื่นนานแล้วแต่แกล้งหลับ"สิงตอบ
"อ่าว..หรอ"เดียร์ตอบพร้อมหลบหน้า ใบหน้าแดงก่ำเพราะรู้สึกเขิน
"เอ๋...แต่เมื่อกี้มีคนขโมยจูบหน้าผากพี่ด้วย"
สิงแกล้ง เดียร์เขินหนัก
"เดียร์จะออกไปส่งเสือก่อน"ร่างบางบอกเตรียมตัวหนี
"เดี๋ยวสิ อย่าพึ่งไปเสือมันยังไม่ตื่นเลย"สิงกระชับกอดแน่น
"เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย"คนตัวเล็กตอบ
"ขอพี่จูบคืนก่อนสิแล้วจะยอมปล่อย" สิงพูดจบเดียร์ยิ่งหน้าแดงหนักกว่าเดิม ร่างสูงโน้มตัวลงจะหอมแก้ม
"งื้อ..อย่า..ไม่เอา><"เดียร์หันหน้าหนี
"พี่ก็ไม่ได้จะเอานี่ครับแค่ขอหอมอย่างเดียว"สิง
"พี่สิงอย่าแกล้งเดียร์"ร่างเล็กดิ้นออกจากอ้อมแขน แต่ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด
"โอเคไม่แกล้งแล้ว แต่ขอพี่หอมแก้มหน่อย"
สิงบอก เดียร์ยอมยื่นหน้าเข้าไปใกล้โดยหลับตาอย่างเขอะเขิน
ฟอด...
สิงหอมแก้มซ้าย
"แก้มขวาด้วย" ร่างบางหันแก้มขวาให้
"หน้าผากด้วย"สิงจะเอาอีก เดียร์ก็ยอม
"ตา คาง จมูก"สิง
"โอ้ะ!คนโลภมาก"เดียร์ดุ แค่นี้เขาก็เขินจนไม่รู้จะหันหน้าหนีไปทางไหนแล้ว สิงหัวเราะกับคำต่อว่าอีกฝ่าย
"อะๆไปส่งเสือได้แล้ว"สิงบอกพร้อมกับยืนมองดูเจ้าของห้องที่ประตู เสือตื่นมาได้พักหนึ่งแล้ว
"กุจะกลับแล้ว"เสือบอกเดียร์
"เดี๋ยวไปส่งข้างล่าง"เดียร์
"หน้าห้องก็พอ จะลงไปสภาพนี้ได้ไง" เสือมองรอยที่คออย่างหงุดหงิด
"งั้น ขับรถดีๆถึงก็ทักมาด้วย เจอกันที่โรงเรียน"ร่างบางบอก
"อื้มมม"เสือตอบกลับก่อนจะโน้มตัวลงหอมแก้มเดียร์ที่ไม่ทันได้ตั้งตัวต่อหน้าต่อตาสิงแล้ววิ่งไปด้วยความเร็วแสง
"เห้ย..ไอ่เหี้ยเสือ"สิงด่าไล่หลัง ไอ้บ้านี่ชอบฉวยโอกาสทีเผลอ มือหนาถูแก้มใสบริเวณที่เสือหอมอย่างหงุดหงิดก่อนจะหอมทับ ทำให้เดียร์รู้สึกขำในความหวงของเขา
"ไอ่คนเลว เดี๋ยวจะลดเปอร์เซ็นต์กำไรไม่ให้เหลือเลย"สิงบ่นงึมงำ
"ว่าไงนะ?"เดียร์ถาม
"ทำไมไม่ระวังตัวเลย พี่หวงนะเนี่ย!"สิงงอแง​ ใครมันจะไปตั้งตัวทันล่ะ
"ไปอาบน้ำได้แล้ว"เดียร์บอก
"อาบด้วยกันได้ไหม"สิงถาม กลับ
"ได้มั้ง ถ้าพี่รับปากว่าจะไม่ทำอะไรเดียร์" สิงรีบพยักหน้ารับทันที ทั้งคู่นอนแช่น้ำอุ่นอย่างผ่อนคลาย
"รักพี่บ้างหรือยังครับ"สิงพูดขึ้น
"-/////////-"เดียร์พยักหัว
"พูดสิ พี่อยากได้ยิน"สิงบอก
"ก็...รักนิดนึง"ร่างบางตอบอย่างเขิน
"นิดแค่ไหน"สิงถามอีก เดียร์ทำนิ้วมือให้ดู
"น้อยจังเลย"สิงตอบ ร่างบางยังไม่รู้ตัวว่าตอนนี้บนตัวของตัวเองมีร่องรอยเต็มไปหมดจนกระทั่งทั้งคู่อาบย้ำเสร็จ แล้วเดินผ่านกระจก
"พี่สิง!!!"เดียร์เรียกเสียงดัง
"ห้ะ มีอะไร!"สิงวิ่งมาหาอย่างหน้าตาตื่น
"ทำไมตัวเดียร์มีรอยช้ำรอยดูดเต็มไปหมด!"ร่างเล็กถามหน้างอ
"ก็...คือ......เมื่อคืนเดียร์เมามากเลยนะ แล้วเราก็......"สิงเว้นช่วง
"ไม่จริง!!"เดียร์เถียง
"จริง เมื่อคืนพี่บอกเราแล้วว่าพี่ไม่ทำ เราก็บังคับพี่ทุกอย่าง"สิงแต่งเรื่อง
"ทำไง เดียร์ไม่อยากไปเรียนแบบมีรอยทีีคอ"
ร่างเล็กเริ่มกระวนกระวาย
"คราวหลังอย่ากินเหล้าอีก ถ้ากินแล้วตื่นมาเป็นแบบนี้ มานี่เดี๋ยวพี่เอาเหรียญขูดให้"สิงบอกพร้อมกับดึงร่างเล็กให้ตามมา
"เดียร์จะไม่กินเหล้าแล้ว!!"เดียร์พูดพร้อมเบ้ปากน้ำตาคลอ เมื่อคืนอย่างน้อยก็น่าจะจำได้บ้างว่าทำท่าไหน ลืมหมดแบบนี้น่าเสียดาย
ร่างบางคิด
"เรากับพี่ทำเรื่องอย่างว่ามากี่ครั้งแล้วจะร้องไห้ทำไมอีก"สิงเข้าใจผิด โดนพี่ทำเรื่องนี้ต้องร้องไห้เลยหรอ
"มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย"เดียร์
"แล้วมันแบบไหน?"สิงถามโดยไม่ละมือที่กำลังขูดรอยแดงอยู่
"ไม่บอก รีบใส่ชุดไปเรียนสายแล้ว" เดียร์เปลี่ยนเรื่อง