บทที่​ 104​ : ค้างคืน​โรงแรม​

126 3 0
                                    

"รอสายอะไร​ วันนี้เหมือนรถจะหมดเร็วนะ" 

กระทิงพูดขึ้นเขาตามผมตั้งแต่เลิกเรียนจนมาถึงป้ายรถเมล์บอกจะขออาสารอรถเป็นเพื่อน​ ถ้ารถหมดจริงๆแล้วผมจะไปที่ไหนดีล่ะไม่อยากโทรหาพี่สิงตอนนี้เลย ผมไม่พร้อมเจอ
เขาทำผมเสียใจมาก​ หลังจากเสร็จ​กิจในห้องน้ำครูเขาก็เดิน​กลับไปอย่างโมโห​ทิ้งให้ผมนั่งร้องไห้คนเดียว​อยู่​ตั้งนานกว่าผมจะทำตัว เป็น​ปกติ​ได้ก็ใช้เวลาพักนึง​ โทรหาเสือ​ กับจอม   พี่สิงรู้​เดี๋ยว​ก็​ตามมาอีก

"เอาอย่าง​นี้​ไหม​ ไปค้างคืนบ้านพี่แล้วเช้าค่อยกลับ"
กระทิง​

มันเป็​นทางเลือกที่ไม่ดีเท่าไรถ้าพี่สิงรู้ต้องเป็นเรื่อง​ใหญ่​แน่ๆ

"ผมว่าผมค้างคืนที่โรงแรมดีกว่า"
ผมตอบ

"อืมมม... เอางั้นก็ได้เอาที่​เดียร์​สบายใจงั้นเดี๋ยวพี่เดินไปส่งแล้วกันพี่รู้​โรงแรม​ไหนดี"
กระทิง​

เขาพาผมมาเปิดโรงแรมไกลจากที่เรียนพิเศษนิดหน่อย​

" แหมม... กระทิงวันนี้พาเด็กมานอนด้วยอีกแล้วหรอเดี๋ยววันนี้พี่ลดให้แล้วกัน ลูก​ค้าประจำ"

ผู้​ชายหน้าเคาร์เตอร์​ทัก​ กระทิงหันมามองผมหน้าเหว๋อ  ไม่คิดว่าหมอนี่จะก็ร้ายกาจเรื่องแบบนี้

"ผมไม่ได้นอนหรอกแค่มาส่งน้อง" กระทิงรีบตอบกลับ

" งั้นคืนนี้น้องก็นอนคนเดียวสิครับ? "

พี่พนักงาน​ถาม​ ผมเริ่มลังเลแล้วว่าผมควรนอนที่นี่ดีไหมหรือว่าจะกลับบ้านไปดี

ครืด.... ครืดด..

แรงสั่นจากมือถือในกระเป๋ากางเกงผมมันดังขึ้นผมหยิบมาดูก็เห็นว่าเป็นพี่สิงโทรมา   เอ้ะนี่มัน 21:00 น แล้ว​ ผมไม่กล้ารับสาย

" เป็น​อะไร​ไป​ สีหน้าไม่ดีเลย"

กระทิงกุมไหล่ทั้งสองข้างผมไว้

" ทะเลาะกับไอ้สิงหรอ" 
ผมเงียบ

เสียงสั่นจากมือถือดับลงพร้อมกับข้อความใน Messenger

ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​Donde viven las historias. Descúbrelo ahora