"อื้มมม..." ร่างเล็กบิดตัวไปมาก่อนจะลืมตาตื่นเห็นสองเสือที่มองมาทางเขาด้วยสภาพเหมือนคนไม่ได้นอน
"ตื่นเช้ากันจังเลย" เดียร์ทักก่อนจะเดินเข้าไปล้างหน้า เขาไม่ทันสังเกตตัวเองด้วยซ้ำว่าตอนนี้ใส่ชุดอะไร
"พี่สิง!! ทำไมเดียร์ใส่เสื้อสเวตเตอร์กับกางเกงขาสั้นล่ะม่ะวานไม่ได้ใส่ชุดนี้!"
พึ่งจะรู้ตัววิ่งออกมาจากห้องน้ำ
"จำได้ด้วยหรอวะ" เสือ
"แล้วทำไมมึงถึงมาอยู่บ้านกุแต่เช้่าล่ะ"
"เสือมาอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" สิง
"ห๊ะ??" ยังคงงงอยู่
"จากนี้นะ... พี่ห้ามขาดเลยเรื่องแอลกอฮอล์นอกซะจากพี่จะอนุญาต" สิงบอกเดียร์ก่อนที่ร่างเล็กจะค่อยๆนึกเรื่องเมื่อวาน
"เดียร์จำได้แค่เดียร์ไปกินเหล้าบ้านเสือ"
ร่างเล็กพูดเหมือนสำนึกผิด เมื่อต้องก่อเรื่องไว้แน่ๆไม่งั้นสองคนนี้ไม่มีสภาพนี้หรอก
"เมื่อวาน.. มึงจะปล้ำกุ"เสือ
" ไม่จริง"ร่างเล็กรีบค้าน
" จริงๆ"สิง
"อยากฟังไหมว่ามึงทำยังไง" เสือถามก่อนจะเริ่มเล่า
..... เสือ......
หลังจากมันฟังเรื่องเล่าจากผมจบมันก็เอาแต่หลบหน้าผม คงจะรู้สึกอายผมเองก็ไม่กล้ามองมันเท่าไร
"พี่สิงหลังเลิกเรียนเดียร์จะไปเยี่ยมพี่
ดิวนะไปด้วยกันไหม"มันถามพร้อมกับทานอาหารเช้า เอาอีกแล้วทั้งๆที่รู้ว่าดิวไม่ใช่พี่ยังจะไปดีด้วยอีก
"ไปวันอื่นไม่ได้หรอวันนี่พี่ติดเช็คงาน"
สิงตอบหน้าตรึง
"แต่พี่ดิวใกล้ออกโรงพยาบาลแล้ว"
สิงทำหน้าตาอึดอัดก่อนจะมองมาทางผม ผมเองก็รู้งานดี
"งั้นเดี๋ยวกุไปกับมึงเอง"ผมบอก มันทำหน้าหนักใจ
"ไม่เป็นไรกุไปคนเดียวได้" มัน
"เดียร์.. ไปกับเสือ" สิง
ก่อนที่เราจะไปเรียน เวลาวันนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็วไม่นานก็เย็น ผมเห็นกวางน้อยกำลังยืนพูดคุยจอมอย่างสนุกเห็นแล้วหงุดหงิดไอ้มืดนั่นค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ เดียร์เองก็ไม่รู้ตัวเลยว่าที่ทำตอนนี้มันเหมือนให้ท่า
"อ๋อ... กดตรงนี้เอง"ร่างเล็กตอบอย่างเข้าใจก่อนจะค่อยๆขยับมือถือ บางทีก็หนักใจแทนสิงที่มีเมียเซ่อไม่ทันคนแบบมัน
"ไม่ใช่แบบนั้น อย่างนี้ต่างหาก" จอมโอบร่างเล็กจากด้านหลังดูก็รู้ว่าจอมคิดกับเดียร์แบบไหนผีกับผีมองกันออกเว้ย
"เดียร์" ผมเรียกก่อนที่อีกคนจะส่งมือถือคืนเจ้าของอย่างว่านอนสอนง่ายเหมือนกับเด็กอนุบาลที่รอผู้ปกครองมารับ
"ไปก่อนนะพรุ่งนี้เจอกัน แล้วก็ตั้งใจซ้อมบาสด้วย พรุ่งนี้สอนเล่นเกมอีกนะ"
ร่างเล็กโบกมือลาชายหุ่นนักกีฬาที่ตอนนี้กำลังยืนมองผมอย่างหงุดหงิด
"แล้วเจอกันครับ... ถ้าเบื่อๆก็มานั่งเล่นบ้านจอมนะ" มันตอบกลับ ร่างเล็กพยักหน้ารับก่อนจะมาหาผม
"ทำไมต้องใกล้ขนาดนั้น สิงมันไม่ชอบ"
ผมบ่นแน่นอนว่าผมหึงโคตรแต่ต้องเอาสิงมาอ้าง
"พี่สิงหรือมึงที่ไม่ชอบ" มันตอบกลับทำเอาผมไปไม่ถูกเลย
"แวะซื้ออะไรไปฝากดิว" ผมเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนจะเริ่มออกเดินทาง
"เอาผลไม้แล้วก็เต้าฮวยเย็นๆพี่ดิวน่าจะชอบ" เดียร์ตอบ
...... โรงพยาบาล......
"พี่เจ็บแขนจังเลย ป้อนหน่อยได้ไหม" ดิวทำอ้อนเดียร์เองก็ยอมทำอย่างง่ายดาย ทีตอนสิงมาไม่เห็นจะกล้าอ้อนไอ้ดิวนี่มันจริงๆ
"เดียร์ไม่รู้ว่าพี่ดิวอยากกินอะไรบ้างเลยซื้อมาไม่กี่อย่าง"ร่างเล็ก
" แค่เดียร์มาเยี่ยมพี่ก็อิ่มแบบไม่ต้องกินอะไรแล้ว" ดิวตอบ ทำไมผมถึงได้รู้สึกมั่นไส้มันขึ้นมาเลย
"กิน" เดียร์ยัดปากดิว
"อย่าดุสิ" ดิวบ่น
"เสือมึงจะออกไปหาอะไรกินก่อนไหม"
ร่างบางหันมาถาม
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวรอกินพร้อมมึงทีเดียว"
ผมตอบกลับ
"เดียร์พรุ่งนี้พี่จะได้ออกโรงพยาบาลแล้วคงจะไม่ได้อยู่กับเดียร์ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ คืนนี้ช่วยอยู่...."
YOU ARE READING
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Romance..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
