ยิ่งรักยิ่งแกล้ง​(จบแล้ว)​

บทที่ 41 : หาที่ลง

ร่างบางเคลื่อนตัวขึ้นมานั่งบนตักร่างสูงพร้อมหันหน้าเข้าหาสิง สิงตกใจอยู่ไม่น้อยไม่คิดว่าเดียร์จะกล้าทำขนาดนี้ เดียร์จับมือหนามาสัมผัสกับก้นงอนของตนก่อนจะขยี้ก้นของตัวเองให้สีกับแกนกายของสิงที่ตอนนี้แข็งทื่อไปตามธรรมชาติของร่างกาย
"อื้อ...อ่า..."มือเรียวทำหน้าที่ลูบไล้อกแกร่งไปมา
"สิง...ช่วยเดียร์ด้วย.."ร่างเล็กคราง
"ดะ...เดียร์"สิงพูดอย่างลำบาก ร่างบางโน้มตัวลงประกบจูบอีกฝ่าย สิงตอบกลับอย่างหนักหน่วงมือหนาลูบไล้ตามสัดส่วนของร่างกายอีกฝ่าย เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด เดียร์เอ้ยยย มึงหาเรื่องเจ็บตัวเองนะ
"อื้ออ.."ร่างเล็กครางออกมาอย่างเคลิบเคลิ้มก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองให้อีกฝ่ายได้สัมผัสผิวเนียนของตัว สิงจูบทับรอยเก่าที่คนอื่นเคยทำไว้
"อ่า..สิง..ได้โปรดช่วยเดียร์"ร่างเล็กพูดจบทำเอาอีกฝ่ายชะงักก่อนร่างโปร่งจะลากอีกคนให้ตามเข้ามาในห้องนอน แล้วผลักอีกคนลงเตียงนอน สิงขึ้นคล่อมอีกคนทั้งคู่มองตากันเป็นมันวาว
"มึงมันบ้า"สิงพูดจบก็ใช้เชือกมัดทั้งสองมือของเดียร์ไว้กับหัวเตียง
"นายชอบแบบนี้หรอ"ถามเสียงใสพร้อมยิ้มอ่อน ไอ้เหี้ยเอ้ย ไอแฮบสติเว้ยย อย่าอ่อยกุดิ้
ไอ้เด็กเหี้ยยย ร่างโปร่งมัดเสร็จก็เตรียมเดินหนีออก
"จะไปไหน! ถ้าไม่ทำก็อย่าทำให้เสียเวลามาแก้มัดฉันเดี๋ยวนี้!!"ร่างเล็กตะโกนใส่ เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเสียงกับกุ
"เลิกบ้าเมื่อไหร่ก็เรียกกุ"สิงว่ากลับ
"โอ้ยย!!แก้มัดฉัน ฉันจะไปหาจอม!!"เดียร์
แก้มัดให้ก็เหี้ยแล้วไอ้มืดยิ่งอยากจะได้มึงอยู่ ร่างหนาไม่โต้ตอบอะไรเขาเลือกที่จะเดินหนี
ไปจัดการกับส่วนที่ค้างคาของร่างกายตัวเองด้านล่าง เชี้ยเอ้ยยทำไมของกุต้องมาแข็งเพราะมึงด้วยเดียร์==" ยิ่งนึกถึงภาพตรงโซฟามันยิ่งแข็งถ้ากุปล่อยไปเลยตามเลยจะเป็นยัง ป่านนี้คงจะได้ขย่มกันอยู่บนเตียงไม่หยุด โอ้ยย..เอาความคิดเหี้ยๆออกไปจากหัวกุ
สิงจัดการกับตัวเองเสร็จแล้วก็หาวิธีแก้ในเน็ต
อะไรคือหาที่ลงวะ พอโดนยาต้องหาที่ลงหรอ
แม่งบางเว็บก็บอกให้แช่น้ำแล้วจะหาย ลองทำมั่วๆก็แล้วกัน มันบอกว่ายาจะมีฤทธิ์อยู่ได้หลายชั่วโมงขึ้นอยู่กับชนิดยาแต่นี่ก็ผ่านมานานแล้วยาน่าจะหมดฤทธิ์แล้วละมั้ง ไว้กุช่วยมึงเสร็จกุจะเทศน์ ยาวๆเลยที่เสือกหนีไปกะไอ้ห่านาย
คิดได้อย่างนั้นร่างหนาก็เดินกลับเข้าห้องนอนอีกครั้ง เปิดประตูไปไม่ทันได้เอ่ยอะไรก็ถูกอีกฝ่ายโวยใส่
"ปล่อยฉันสักที!! มัดฉันทำไมเนี่ย!!"
"มึงนี่นะ!!"ร่างโปร่งสบทอย่างหงุดหงิดก่อนจะแก้มัดอีกฝ่ายแล้วลากไปที่ห้องน้ำ แล้วเปิดน้ำจากฝักบัวใส่ร่างบางไม่หยุด
"สิง..อย่า.."มือเรียวพยายามแย่งฝักบัวในมือออก
"มีสติขึ้นมารึยัง!!"สิงถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเปียกโชก เมื่อเสื้อนักเรียนตัวบางเปียกก็เห็นผิวขาวได้ชัดยิ่งกว่าเดิม เห็นถึงเม็ดลูกเกดสีชมพูที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำ ทำเอาคนตัวสูงเห็นแล้วสติแทบหลุด
"พอแล้ว"ร่างบางถอยหนีไม่ทันดูทำไมให้ลื่นล้มแต่ดีที่สิงมือเร็วกว่า เขาสามารถคว้าคนตัวเล็กไว้ได้ทัน
"โง่แล้วอย่าเซ่อได้ไหม!"สิงดุ ร่างโปร่งมองคนตรงหน้าราวกับต้องมนต์สะกด ก่อนจะค่อยๆโน้มริมฝีปากลงมาประกบจูบเดียร์
ลิ้นหนาสอดเข้าไปโพรงปากอีกฝ่ายพร้อมกับโกยหาความหวานแบบไม่รู้จบ เดียร์เองก็จูบตอบกลับตามสันชาตญาณของร่างกายขณะนี้ รสจูบที่หนักหน่วงถูกส่งผ่านมาจากสิงเป็นเวลานานที่ทั้งคู่จูบกัน มือเรียวจิกเสื้อคนตัวสูงเพื่อระบายความรู้สึกที่อัดอั้นไว้ก่อนหน้านี้ สิงจูบนานจนอีกฝ่ายหายใจไม่ทัน
"อึก...อื่อ.."พอได้ยินเสียงท้วงก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างรู้สึกเสียดาย.
"ขอมากกว่านี้"ร่างบางเอ่ย สิงไม่รอช้าเขาปลดกระดุมอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆไล่ดูดตามร่างกายอีกฝ่าย ทั้งคู่ลงอ่างอาบน้ำด้วยกันโดยที่เดียร์มีเพียงเสื้อนักเรียยตัวใหญ่ตัวเดียวที่เหลืออยู่ ส่วนสิงมีเสื้อผ้าครบทุกอย่าง
"ให้ฉันทำ"ร่างบางเอ่ย
"มึงทำเป็น?"สิง
"อยู่เฉยๆเลยกุจัดการเอง"สิงกล่าวพยายามคุมสติ เชี้ยย นี่กุกำลังทำไร้รรร กุต้องว่าวให้ไอ้เดียร์หรอออ ไอ่เด็กเหี้ยย มือหนาดึงอีกฝ่ายเข้าหาตัวเองก่อนจะค่อยๆสัมผัสแก่นกายอีกฝ่ายอย่างชำนาญ
"ไม่เอาแบบนี้!!"เดียร์ มึงจะให้กุเอามึงจริงๆหรอวะ ไอ่ห่านี่
"หันหลังมา"สิง
"ไม่!!!"สิงไม่ฟัง เขาจับอีกฝ่ายหันหลังมาอย่างง่ายดาย
"ไม่เอาแบบนี้ จะเอาแบบไหน"สิงพูดพร้อมขยับบั้นท้ายอีกฝ่ายให้สัมผัสกับแก่นกายตนที่ตอนนี้แข็งเป็นรำและพร้อมที่จะออกรบเต็มที
"มึงคิดดีแล้วหรอ ว่าอยากเอาของกุใส่เข้าไปข้างในของมึง "ร่างหนาพูดพร้อมกับซุกไซร้คออีกฝ่าย มือก็ไม่หยุดที่ยังทำหน้าที่ชักแก่นกายของร่างบาง
"อ่าาา.."ร่างเล็กครางอย่างเสียวซ่าน
"มันใหญ่นะ แล้วกุเองก็ไม่อยากทำร้ายมึง"สิงใช้แก่นกายสีก้นอีกฝ่ายไม่หยุด เดียร์เองก็รู้สึกลังเลกับสิ่งที่สิงพูด ที่เขากำลังได้สัมผัสตอนนี้มันก็ใหญ่จริงๆนั่นแหละ ถ้าเขาถูกสิงทำจริงๆเขาจะต้องเจ็บมากแน่ๆ
"ไม่อยากทำมึงเจ็บตัวนี่ขนาดกุไม่ได้ถอดกางเกงนะเดียร์....ยังอยากให้กุเอามึงอยู่ไหม"สิงพูดจบชักแก่นกายอีกสองสามทีอีกก็กระตุกพร้อมกับของเหลวสีขาวขุ่น
"อ๊าาา.."ร่างเล็กครางสุดเสียง ก่อนที่สิงจะหอมแก้มเขาทางด้านหลัง
"ดีขึ้นไหม?"สิงถามอีกคนที่ตอนนี้เริ่มมีอาการดีขึ้นแล้ว ร่างบางพยักหน้าตอบกลับพร้อมหลบหน้าอีกฝ่าย
"ล้างตัวเสร็จก็ไปพัก แล้วอย่างคิดหาเรื่องเจ็บตัวให้ตัวเองอีก"สิงว่าก่อนจะทำความสะอาดร่างกายให้อีกฝ่าย
.........ครึ่งชั่วโมง...........
เดียร์นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงไปแล้ว เว้นสิงที่ลงมานั่งจิบเบียร์อยู่หน้าทีวีเงียบๆคนเดียว เขากำลังคิดอยู่ว่าจากนี้
เขาจะมองหน้าเดียร์ยังไง ถ้าเดียร์ตื่นมาแล้วจะมองหน้าเขาติดไหม ถ้าเดียร์ตื่นมาแล้วจำเรื่องก่อนหน้านี้ไม่ได้ก็คงจะดีมากสำหรับเขา ร่างโปร่งเช็คมือถือของคนดื้อที่หลับอยู่ มีเบอร์จอมโทรเข้ามาเกือบห้าสิบสายก็ว่าได้
.....สิง.....
ผมนั่งเขี่ยมือถือไม่นานก็มีข้อความส่งมาหาในเฟซผม พอเปิดเข้าไปดูก็เห็นว่าเป็นไอ้มืดที่ทักมา
จอม:บ้านมึงอยู่ไหน กุจะไปรับเดียร์
ผมอ่านไม่ตอบ ตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าแล้วกว่าจะจัดการอะไรๆเสร็จก็ทำเอาผมแทบจะบ้าตาย ตอนนี้ผมยังนั่งปวดหัวกับเรื่องไม่เป็นเรื่องส่วนคนก่อเรื่องแม่งนอนหลับสบาย=*=