ร่างสูงนั่งสงบอยู่ที่ปลายเตียงโดยมี ร่างเล็กนั่งมองอยู่ ทั่วบ้านตอนนี้ทุกจุดเต็มไปด้วยเทียนทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกมากกว่าไฟดับธรรมดา ร่างเล็กนั่งกอดอกอยู่บนเตียงหนาโดยใช้สายตาจับจ้องไปยังผู้ทำผิด
"ไหนธุระสำคัญลองพูดมาซิ "
เดียร์ดุคนตัวใหญ่
"ก็ก่อนหน้านี้คุยกันเรื่องเลิกบุหรี่ แล้วมึงจะไม่พอใจพอชวนคุยก็เงียบมึงไม่ตอบกูสักคำกูเลยทักไปถามจอม ถ้าหากมึงงอน ให้ทำไง "
สิงอธิบาย
ร่างบางตอนนี้ใบหน้าเริ่มมีสีแดง
"แล้วยังไงต่อ ?"
"มันก็บอกว่าเค้กช็อกโกแลต กูเลยไปซื้อเค้กที่เซเว่นหน้าปากซอยแต่มันหมดเลยไปอีกซอยนึงก็ติดฝน ก็เลยกลับมาช้า "
ร่างหนาบอกพร้อมกับยืนถุงเซเว่นให้กับอีกคน ในถุงมีทั้งเค้กช็อกโกแลตขนมน้ำอัดลมอีกเยอะแยะ ล้วนแต่เป็นของที่เขาชอบทั้งนั้น
"ไม่เห็นจำเป็นจะต้องออกไปตอนนี้เลยคราวหลังอย่าทำอีกนะมันอันตราย!!"
ร่างบางดุ
"แล้วหายงอนหรือเปล่า "
สิง
"แล้วจะเลิกสูบบุหรี่ไหมล่ะ?"
เดียร์
สิงเงียบ
"มันเลิกยากขอวันละ 3 ตัวได้ป่ะ"
สิงถาม เดียร์ถอนหายใจ
"วันละตัวก็ได้ แค่นี้กูก็จะเสี้ยนตายอยู่แล้ว"
สิงพยายามต่อรอง
"นอนเถอะดึกแล้ว"
ร่างบางเปลี่ยนเรื่องคุย
"เดี๋ยวก่อนคุยกันให้รู้เรื่องก่อน "
สิง
"ไม่!!!คุยวันพรุ่งนี้"
ร่างบางดุก่อนจะเข้านอน คนตัวโตทำได้แค่ถอนหายใจแล้วดับไฟบางส่วนก่อนจะเข้านอน ไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มแคร์ความรู้สึกคนตัวเล็กเมื่อไรรู้ตัวอีกทีก็ถอนตัวไม่ได้แล้ว
"แล้ว...จะไม่กินเค้กของกุหน่อยหรอ?"
น้ำเสียงน้อยใจดังขึ้นก่อนเดียร์จะลุกขึ้นไปกินให้สิงเห็น
BẠN ĐANG ĐỌC
ยิ่งรักยิ่งแกล้ง(จบแล้ว)
Lãng mạn..เดียร์.. นี่มันเวรกรรมอะไรของผมวะถึงต้องมาเจอกับไอ้เสือคนที่ชอบแกล้งผมแถมยังชอบซ้ำเติมผมเวลาผมทำผิดพลาดด้วย ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็อย่ามายุ่งสิ ทำแบบนี้ผมไม่ชอบเลย...>< กุเกียดมึงเสือ!! ..เสือ.. ใครบอกว่าผมไม่ชอบหน้า นี่ผมกำลังแสดงความรักในแบบของ...
