Ms. Nerdy Gone Bad | "The Revenge Will Start" [Completed]

MNGB 14:That Boy

Nakarating na kami sa hospital at tinanong ko agad sa nurse kung nasaan si Manong.Sinabi niya naman na nasa room 32 siya.Nagpa-panik na talaga ako!

"Easy ka lang",sabi naman ng lalaking nakabunggo ko kanina.Hindi pa siya umalis hanggang ngayon kasi gusto raw niya na maging safe ako.Thanks sa care niya.

Dali-dali kaming nagtakbuhan papunta sa room 32 na nasa 3rd floor pa! Giba pa talaga ang elevator nila!

Nang nagmadali akong umakyat,nadulas ako.Mabuti at nasa likod ko si...yung lalaking nakabangga ko kanina at nasalo niya ako.

"Mag-ingat ka next time",aniya.Tumayo na ako at inayos ang damit ko.Saka tumakbo ulit.

Nakarating na kami sa room 32 at nandun nga si Manong kasama si Manang Seff at ang kapatid ni Manong(matandang binata si Manong eh).

"Jamela! Mabuti at nakarating ka ng ligtas!",si Manang Seff at niyaka ako ng mahigpit.Gumanti rin naman ako ng yakap.

"Okay lang po ako,Manang.Nandiyan po kasi siya",sabi ko sabay turo sa lalaking nakabunggo kanina.Grabeh! Bakit hindi ko alam ang pangalan niya?! Nakakainis to ah! Mataas pa kasi ang dapat kong sabihin saka mo made-determine na siya yung pinapahiwatig.

Humiwalay na ako sakakayakap ni Manang."Ahm. Anak. Boyfriend mo?",sarcastic na tanong ni Manang.

"Manang naman! Hindi po! Ngayong araw ko lang po siya nakilala,ano yun? Frozen lang?",sabi ko habang nag cross arms.

"O di bale,umupo muna kayong dalawa at ipagtitmpla ko kayo ng juice",sabi ni Manang at pumunta sa mini kusina ng room(Private room kasi ito).

Tapos nang magtimpla si Manang ng juice at ibinigay sa aming dalawa ng lalaking nakabunggo ko kanina.

"Ma'am Jamela.Thank you po at inalagaan niyo po ang kapatid ko",sabi ng kapatid ni Manong.

"Wala po yun! Tsaka,huwag niyo na po akong tawaging Ma'am. High School pa po ako tsaka mas atanda po kayo.Sa bagay nga,ako ang dapat gumamit ng ma'am sa inyo",paliwanag ko.Nginitian ko lang siya at nginitian niya rin ako.

"Ahm.Ano pong pangalan niyo?",tanong ko sabay inom ng juice.

"Ahm.Ako si Karina Mercado. Nagtitindal lang po ako sa palengke at kapos po kami sa pera.Kaya hindi ko natapos ang pag-aaral ko",aniya

Naantig ako sa kanya.Ganun ba talaga kahirap ang ibang tao? Walang makain? Walang pang-aral? Pero ang mga mayayaman,nagpapa-easy lang.

"Huwag po kayong mag-alala.Kukunin ko po kayong kasambahay,para may hanapbuhay po kayo ng maayos",sabi ko.

Umiling naman siya."Huwag na po.May mga anak na po ako at asawa.Ayoko po silan iwan.Okay na posaakin yung inaalagaan niyo po tong kapatod ko"

"Ganun po ba? Sige po,hindi ko na po kayo pipilitin kung yun po ang desisyon niyo",sabi ko at uminom uli ng juice.

___________________________________

Ilang oras na kaming nandito at 3:00 am na. Masyadi na atang late para hindi pa umuwi.Tsaka kumusta nga pala sina Liezel at Kristy? Nakauwi kaya dila ng maayos.Nasa akin pa naman ang kotse ni Liezel.Makitawagan nga.

Saz Liezel Ringing...

Answer...

"Hello,Liezel. Nakauwi na ba kayo?",tanong ko