Marrying Miss Amazona Princess [COMPLETED]

Chapter 31

continuation. . .

[Wednesday]

"Mom ano ba? Ayoko ngang pumasok eh!" Bulyaw ko kay mom. Jusko! Pinipilit nya akong pumasok eh puro ka-sweet-an na lang ang inaabot ko araw-araw. Hindi naman sa bitter ako pero pwede bang pahinging KitKat? Have a break naman oh.

"But dear---."

"Mom A-Y-O-K-O." I cutted her words off. "Give me a break please!"

"Okay. I give up. But please do your activities for school and ask your classmates if what they--"

"Ok. Ok. Just spare my freedom for the meantime."

Mom just sighed. "Fine. Go ahead." She said then left my room.

I took a look at my clock and it's already 7:27am. Kung papasok ako, late na din naman ako eh.

Pinilit kong matulog pero hindi ko na nagawa kaya kinuha ko nalang ang laptop ko upang umpisahan na ang mga gawain ko sa journalism.

[4 hours later]

"Grabe *yawn* nakaka-pagod naman to!" I exclaimed.

I glanced at my wrist watch to see what time is it. "11:30 na agad?" I asked myself.

Sinarado ko na ang laptop ko at bumaba upang tignan kung ano ba ang makakain sa baba.

"Ya, san si mom?" Tanong ko sa isang kasambahay namin.

"Sa office nya mam." She answered back.

"Ah... Pahanda nalang ako ng pagkain ya." Utos ko.

"Opo."

Umupo na ako sa dining room at pinagmasdan si yaya na nagse-serve ng pagkain ko.

***

"Ya sabihin mo kay mommy aalis ako ha? Mayang gabi na ako babalik." Ani ko sabay tayo.

"Sige."

Umakyat na ako at nag-linis ng katawan. Pagka-tapos kong mag-ayos ay umalis na ako.

Condo:

Nahiga na agad ako sa kama pagka-dating na pagka-dating ko palang.

*ding dong!*

Bumangon ako at binuksan ang pintuan. "The heck?!" Napa-sigaw ako sa gulat.

"Hi."

"Anong ginagawa mo dito?" Iritableng tanong ko. Jusko! Kaya nga ako um-absent para magka-roon ng panandaliang kapayapaan ngayon pero may gumagambala pa din?

"Dinadalaw ka. Vacant na naman na sa school eh." Ani Kriss sabay kamot sa batok.

"Oh tapos? Kelangan talaga puntahan ako?" Pagtatray ko.

"Hindi." Tipid na sagot ni Kriss.

"Oh sya! Paano mo naman nalaman na nandito ako?"

"Ah. Kasi naka-limutan ko yung reaction paper ko sa tech-voc kaya binlikan ko. Tapos sinabi sa akin na nandito ka daw so yun, bumili muna ako ng pagkain. Dapat kanina pa ako dito pero wala kasi akong masakyan. Sensya na natgalan." Paliwanag ni Kriss sabay labas ng paper bag.

"Hindi mo na kelangang gawin yan dahil hindi ko tatanggapin  yan. Alam mo, kaya nga hindi ako pumasok para magka-roon ng kapayapaan pero ano ngayon? Nandito ka nanaman! Ganyan ba talaga ang role nyong mga lalaki sa buhay naming mga babae? Ang magpa-kita ng motibo. At kung kailang may nahulog na, tsaka nyo nalang iiwan bigla? I'm not saying na na-fall na ako sayo but c'mon! Wag mo akong madaliin. Wala pa ngang isang linggo simula nung umamin ka hindi ba? Oh ano, may napala ka ba? Wala naman diba? Sometimes, effort is not enough for you to prove to  yourself that you're inlove. Dahil alam ko, ang page-effort ay pinaghi-hirapan. Nag-effort ka pa kung gusto mo namang madaliin diba? Give time for the other half to realized that she or he is inlove with you. Not only to think that you looked pitty so they gave  chance for you." I explained

Inilapag ni Kriss ang hawak nya at hinawakan ang magka-bilang braso ko. "Isang tanong, isang sagot. Cess, ibig bang sabihin nang lahat ng sinabi mo is bina-busted mo na ako?"

"N-nah! I-it's not what I m-mean. Ang akin lang, give me time to think." I answered.

Ngumiti si Kriss na ipinag-taka ko. "Anong nginingiti-ngiti mo?"

"Una, ay dahil nalaman kong may pag-asa pala ako sayo."

I cutted his words off. "Kelan ko sinabi yan?"

"Ngayon lang." Sagot ni Kriss sabay pisil sa ilong ko. "Pangalawa ay dahil sa ang lalim ng pinaghu-hugutan mo. Pwede mo namang sabihin na bigyan kita ng time, pinahaba at pinaganfa mo pa yung sentences. Hindi naman ako tanga para hindi kita maintindihan diba?"

"Ewan! Akin na nga yang dala mo at lumayas ka na!" Hinablot ko ang dala nya atsaka sya pinagtulakang maka-alis ng pinto at isinarado iyon.

*knock knock!*

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto. "Alis na!" Pagtataboy ko.

"Ingat ka sa pagda-drive pauwi. Bye!" Pahabol nya pa sabay takbo paalis.

---

Habang kinakain ko ang dala ni Kriss ay napapa-isip ako ng bahagya.

'Bakit pag  naki-kita ko si Kriss, parang may mga paru-paro sa tyan kona hindi mapakali kaka-liparan?'

'Bakit kahit busog ako basta kay Kriss galing ang effort, agad kong tinatanggap?'

'At higit sa lahat, bakit pag-kasama ko si Kriss, feeling ko safe ako? Inever felt this sa kahit na sinong lalaki kahit pa kay daddy. Of all the people si Kriss lang pala ang mkaka-tapat ko?'

I think posible nga ang sinasabi ni Andy na maaaring kilalain ko ang isang tao sa loob lang ng one week?

Today is Wednesday, I have three more days to figure out if what's the real agendas of Kriss.