Marrying Miss Amazona Princess [COMPLETED]

Chapter 33

continuation. . .

[Friday]

Maaga akong nagising dahil nagka-roon ako ng motivation na pumasok dahil sa "Wag kang mag-alala PRINSESA KITA" thingy na yan.

Shems! Kinikilig pa din ako hanggang ngayon. Diba yung ibang matinong babae kapag nasasabihan ng ganon ay naiilang? Bakit ako hindi? Dahil hindi ba ako matino? Eh di ako na malandi!

Hep! May karapatan naman akong mag-landi dahil maganda ako.

"Good morning mom!" I uttered when I saw mom cooking in the kitchen.

"Good morning too! Bat ang aga mo yata ngayon?"

"Wala lang po." I said.

Napahinto sya sa paglu-luto at napatingin sa akin. "Po? As in Trinity, nag-Po ka na? Di ko alam kung matutuwa o kakabahan ako sayo eh. Matutuwa ba ako dahil gumagalang ka kahit pilit o kakabahan dahil may kailangan ka nanaman? Last time na nag-Po ka kasi sa amin ng daddy mo, yung nag-pabili ka ng Lamborghini eh. So what's new? Anong kailangan mo?"

Ngumiti ako ng pagkalaki-laki. Mom knows me that much. Nag-lakad ako palapit sa kanya at niyakap sya patalikod. "Eh kasi mom, naiinis ako kay daddy eh. Biruin mo, ginusto nya din ako pag-linisin ng buong locker room. Buti nalang may gumawa na nun para sa akin." I pouted.

"Sino naman?" Mom asked.

"A friend of mine." I lied.

"A friend or a suitor of yours?"

Napa-bitaw ako sa pagkaka-yakap kay mommy. "H-how did you k-know?" I nervously asked.

"I'm your mother sweety. And mother knows best." Mom uttered.

"Talaga mom?! So it means pagbi-bigyan mo ko sa wish ko?" I'm so excited to win this competition *evil laugh*

"What is it this time?" Mom asked while putting syrups on our pancakes.

"I want Mrs.Miranda get lost on WP." I finally said.

"Why don't you say it to your dad?"

"Because he didn't agreed and we argued over the phone yesterday." I said then pouted.

"I don't know what I can do sweety." Mom reacted.

"Hey girls! Good morning." I turned to looked at my back and saw dad walking downstairs.

"Mom, I have to go." Paalam ko sabay dampot ng tatlong pancakes.

"It's too early Trinity. Sit here and eat." Dad commanded.

"Ito nalang kakainin ko." I said then waved.

"Isa!"

Nagitla ako sa sigaw ni daddy kaya no choice ako kung hindi umupo. "What now?" I asked while torturing the pancakes.

"Are you mad?"

I sniffed after I heard his question. Seriously? "No. I'm not. Really." I sarcastically said.

"You know I can't do what you wanted. Mrs.Miranda is the most loyal person that I've met in WP. She's teaching on our school for over 27 years. Now, what do you wanted me to do?" Dad asked. Now I think that it's 'Father and Daughter talks' Tsshh!

"Simple lang. Fire her up. As simply as chicken." I answered.

"Then it's a deal?" Dad asked smirking.

"What deal?" I asked back.

"I'll fire her but you need to surrender all the glamorous things that you had."

"Then? If I surrender it all, can I get my freedom?" Now it's my turned to smirked.

Anger drawn to his face. "No."

"Then no too. You know that I had already agreed with that agreement, but what happened? You always treated me like I'm no one but a damsel in distress in your oh-so-great life."

"Don't talk to me like that! I'm your father!" Dad shouted.

Mom who was busy listening us held dad's arm to calm him up. "Enough that non-sense conversation. Believe me, it'll go to nowhere as you prolong the agony of someone." Mom commanded.

Bilang ako si Princess Trinity Villegas na hindi nakikinig sa iba, nagpa-tuloy ako sa pagsasalita. "Yun na nga diba? Ama lang kita. Hindi ikaw ako. Pero kung makapang-dikta ka, parang ikaw ay ako. Diba ikaw dapat ang sumusuporta sa mga bagay na gusto ko, hindi yung ikaw ang nagdi-dikta sa kung anong buhay na meron ako." I said in finality.

"Dont you dare to-- Aahhhkk!"

I looked at dad and I immediately got shocked  seeing his situation. "Dad! So-sorry." I said then gave him a glass of water.

Agad nyang kinuha iyon at ininom. Nang makita kong maayos na sya ay agad na akong tumayo at umalis. Baka mamaya ay may iba pa akong masabi na magpalala sa sitwasyon nya.

WP Academy:

"Hey Princess!" Kriss greeted as he saw me.

Tumango lang ako bilang sagot.

"San ka punta? Late na ah?" Tanong nya ng mapag-tantong nilagpasan ko ang Physics class ko.

"Rooftop." Tipid n sagot ko.

"Samahan na kita."

"Hindi. Pumasok ka na." I commanded.

"Nope. Sasamahan kita. Problemado ka eh. Baka bigla kang mag-bigti. Mahirap na baka matuluyan ka, edi mawawala  na ako ng katuluyan?" He explained then pinched my nose.

"Bahala ka!!" Pagalit kong sabi or rather say galit-galitan? Hehe (^_^)V

Wala nang tao sa buong corridor dahil class hours ngayon.

"Ang ganda na talaga dito." Kriss commented.

Umupo ako sa mono block chair at sumandal. Pinikit ko ang mata ko para langhapin ang sariwang hangin.

*A moment of silence*

Naka-ramdam ako ng pagtahimik ng paligid kaya iminulat ko ang mata ko. "Tsss. Iiwan nya lang din pala ako. Nag-paasa pa." Bulong ko ng makitang ako nalang mag-isa sa rooftop. Pumikit nalang ulit ako.

[Play: I'll be by Edwin McCain for better reading]

Naka-rinig ako ng pag-strum ng gitara kaya napa-dilat ako. "Kriss." Wika ko nang makitang may hawak syang gitara. "A-anong gagawin mo?"

Nag-shhh lang sya at nagpatuloy sa pag-strum ng gitara nya.

"The strands in your eyes that colors them wonderful
Stop me and steal my breath
Emeralds from mountains
And thrust towards the sky
Never revealing their depth."

Hinayaan ko lang sya kumanta dahil hanggang ngayon, starstruck pa din ako sa ganda ng boses nya.

"Tell me, that we belong together
Dressed it up with the tappings of love
I'll be captivated, I'll hang from your lips
The sand of the gallows of heartache that hang from above."

"I'll be your crying shoulder
I'll~be love suicide~~~
I'll be better when I'm older
I'll the greatest fan of your life."

Ibinaba na ni Kriss ang gitara nya habang ang tugtog ay patuloy na tumutugtog sa cellphone nya. Hinawakan nya gamit ang kanang kamay nya ang kamay ko at ang kaliwang kamay nya ay ipinatong nya sa balikat ko. "Mahal kita Cess at kung ano man yang problema mo, nandito lang ako para sayo. Hindi man tayo matagal na magka-kilala pero alam ko sa sarili ko na malakas na talaga ang tama ko sayo. Hindi kita nagustuhan dahil maganda ka at mas lalong hindi kita nagustuhan dahil ikaw ang anak ng may-ari ng kolehiyong paaralan kung saan ako iskolar.

"Alam mo ba kung bakit kita nagustuhan? Dahil sa pagiging ikaw mo. Dahil totoo ka sa lahat ng bagay na ayaw at gusto mo. Dahil ikaw lang ang nakilala kong anak mayaman na walang awang magpa-tanggal ng guro sa eskuwelahan nyo dahil lang pinagli-linis ka ng locker room. At higit sa lahat ay dahil ikaw ang Miss Amazona ng buhay ko."